hechten/aangetrokken tot mensen....?

-

Hartstikke herkenbaar voor mij...
K zou willen dat het eens wat minder was

[PerfectWay]

Ja, dit heeft iedereen wel, je kunt je ook te snel hechten aan iemand, waardoor je iemand te veel/snel vertrouwd, dat kan problemen opleveren. Maar als je mensen gewoon op normale regelmaat vertrouwd, is dit vaak niet zo'n probleem. Hechten aan mensen is juist goed, maar als het zover komt dat diegene je teleurstelt op de een of andere manier, kan het zijn dat je dan beetje depri word.

Ik herken dit ook wel

[flappie2003]

Heb je al eens bekeken/onderzocht waardóór je dit zo snel hebt? Mis je iets? Heb je iets meegemaakt?
Meestal ligt er iets uit je verleden ten grondslag aan hoe je hechtgedrag later is. Of beter gezegd: Dat is altijd aan de orde. Vooral uit de periode dat je heel erg klein bent. Als baby ben je extreem gevoelig voor relaties bijv.. Als daarin wat mis gaat, merk je daar vaak later in je leven iets van. Voor de een is het heel veel, voor de ander is het bijna niet te merken. Ligt heel erg aan hoe je bent, hoe je omgevingsfactoren zijn, en noem maar op. Maar het is best interessant om dat eens uit te zoeken. En dat heeft zeker niets met verliefd zijn te maken.. Het kan natuurlijk wel, maar hoeft zeker niet.

@Flappie, als dat zo is, kan dat dan bij mij ook komen doordat ik op jonge leeftijd(6 jaar) verhuisd ben en al mn vriendinnetjes van toen dus niet meer heb gezien?

Ik heb juist dat mensen te vaak het verkeerde met me voor hadden, daardoor heb ik ontzettend veel moeite met mensen te vertrouwen en mn verhaal te vertellen/over gevoelens te praten, dan is het nog 23482387x zo lastig om die mensen nooit meer te zien

En idd, wat M&Metje in de post hieronder zegt, ik heb het de laatste tijd steeds erger......

Ik denk dat je naarmate je meer mensen leert kennen die lief zijn dat je je dan vanzelf minder aan ze gaat hechten. Het is een heel fijn gevoel als iemand lief tegen je is, dus is het normaal dat je je aan ze gaat hechten. Leer gewoon meer mensen kennen en dan zal het vanzelf minder worden.

[Balance]

Duckdoggy schreef:

@Flappie, als dat zo is, kan dat dan bij mij ook komen doordat ik op jonge leeftijd(6 jaar) verhuisd ben en al mn vriendinnetjes van toen dus niet meer heb gezien?

Nee, als je het echt over hechtingsproblemen hebt, dan ligt de oorzaak daarvan vaak in de baby, dreumes-en peutertijd. Eigenlijk de leeftijd van 9 mnd tot 3 jaar. Die zijn essentieel in het leren aangaan van een vertrouwensrelatie met een ander. En dan gaat het niet zo zeer om vriendjes en vriendinnetjes, maar de échte belangrijke personen van dat moment. Meestal je ouders dus.
En als er dan wat mis loopt (bijv. overlijden van een ouder, ziek worden van een ouder (en daarmee tijdelijk niet beschikbaar) etc.) dan kán dat gevolgen hebben op latere leeftijd. Maar ook dat is dan weer afhankelijk van diverse andere factoren.

[Eend]

Ik heb dit ook heel erg Veel verpleegkundigen hier zijn van rond mijn leeftijd en dan heb ik echt zoiets van: "Had ik jullie maar op een andere manier leren kennen!"