Hey,
Momenteel ben ik 3e jaars wiskundige (WO) en ik erger me steeds meer aan de vorm van onderwijs.
Ik wil graag dingen echt ontdekken hoe ze zijn en desnoods uren lang stilstaan bij een klein detail alleen ik erger me dood aan de werk druk, waardoor ik eerder alles half doorneem dan een paar dingetjes helemaal. Al mijn punten haal ik wel alleen ik wil zo graag echt de diepte in duiken en mijn diepe ambities verwezenlijken (hier meer over later

). Momenteel voel ik me echt gefrustreerd door het onderwijs systeem dat ik dingen moet doen die anderen mij opleggen waardoor de nadruk jammer genoeg meer op een tentamen halen neerkomt dan echt hetgene begrijpen.
Mijn ''wilde'' plan is dus om een uitkering te gaan trekken en mijn bibliotheek pas te behouden bij de Universiteits Bibliotheek en echt de dingen induiken waar ik in wil duiken. Dit klinkt als een laffe uitvlucht waarbij ik gewoon hetgene wil doen wat leuk is en veel ga feesten, nee dat is het niet. Ik ben altijd al min of meer self-educated geweest en ik heb een enorme disipline.
Waarom ik dit wil doen? Omdat ik veel irrelevante dingen (in mijn ogen) aan het leren ben terwijl ik computer programma`s wil programmeren met concurrerende AI systemen of algorithme optimalisaties of enorm ingewikkelde wiskundige dingen wil leren. Ik hoop dat jullie begrijpen dat ik echt graag een steentje wil bijdragen aan deze maatschappij alleen dat de vorm van onderwijs niet geschikt (genoeg) voor mij is om de kennis op te doen die ik wil opdoen. Het zorgt voor enorm veel stress voor mij om maar telkens niet toe te geven aan mijn eigen impuls om iets te creeeren en ipv daarvan maar bezig met een school opdracht.
Mijn grote vraag is of dit uberhaupt wel verstandig is om te doen? Zelf ben ik nog hard aan het twijfelen dus geef aub wat scherpe kritiek

.