Hee!
Nja,laat ik maar eens beginnen met afgelopen schooljaar. Toen zat ik in de 3de. Het ging goed,maar ik maakte toen echt een grote fout. Daardoor wilde mijn vriendinnen een tijdje niks meer met mij te maken hebben. Begrijpelijk,ik was er kapot van. Ik zat nog wel naast mijn vriendin,want ze mocht nergens anders zitten van de mentor,die inmiddels ook al op de hoogte was. 2 gesprekken met mijn vriendin gehad. Ook een paar gesprekken met de mentor en al die vriendinnen. Uiteindelijk werd het langzaam bij beetje weer goed. Ik mocht weer bij hun staan in de pauzes,en ook tijdens de lessen dat mijn vriendin wel ergens anders mocht zitten,kwam ze naast mij zitten. Praten deden we niet veel. Eind van het schooljaar is het allemaal weer helemaal goed gekomen gelukkig. Ook heb ik afgelopen vakantie met haar afgesproken,maar ik blijf het moeilijk vinden. Zij zegt: ´Dit is een nieuw jaar,dus een nieuwe start voor mij.´
Helaas kan ik het nog niet zo vergeten...
Het punt is,ik ben bang dat ze me aankomend schooljaar laten vallen. Ik weet niet waarom,maar ik ben weer bang voor die eenzaamheid. Ik vind het erg lastig erover te praten met iemand,en dit is dus ook de eerste keer dat ik het ´vertel´.
Dit wilde ik eventjes kwijt...
|