pfoe, dat is lang geleden.
Hieronder wat ik mij herinner, kijk even of jij jezelf er in kan vinden:
Een kostprijs dient aan te geven wat jou kosten zijn, ofterwijl: voor wat moet je een product minimaal verkopen om quitte te spelen?
De kostprijs bestaat uit directe en indirecte kosten, al noem ik het vaak voor mijzelf variabel en constant maar het zou kunnen dat er in de praktijk wat nuances op zijn; (in)direct is formeel juister.
Je directe kosten kun je direct toerekenen aan 1 product.
Laten we simpel zeggen: je verkoopt ijsjes voor 1,75.
Je koopt ze in voor 1 euro. Tot hier is je kostprijs dus 1 euro en maak je 75 cent winst per verkocht ijsje.
Maaarrrr, je hebt een vriezer. Immers moeten je ijsjes ergens bewaren. Die vriezer kostte 500 euro.
Het is lastig te zeggen wat je kostprijs nu is. Je kan moeilijk 1 ijsje voor 501,75 euro verkopen en de rest gewoon voor 1,75. Je wil dus dat elk ijsje een klein deel (de opslag) krijgt zodat je het terug verdiend.
Daarom maak je een schatting (normale verkoop) van wat je gaat verkopen. Stel: 1.000 ijsjes. Schat je in.
Om de vriezer terug te verdienen, moet je dus in 1.000 ijsjes weer die 500 euro bij elkaar krijgen. Ofterwijl: 50 cent per ijsje. Je kostprijs is dan direct + indirect = 1.50 per ijsje, je maakt dan nog 50ct wint per ijsje.
Dit was volgensmij in essentie de basis; je kan dit lastiger maken door bijvoorbeeld een transport auto'tje toe te voegen die je 300 euro per maand aan huur kost. Of je voegt zelf nog smaakstofje toe van 10ct per stuk, maar dan verkoop je het voor 15 ct extra. Basis blijft hetzelfde.
De efficiency verschillen en dergelijke ga ik toch aan iemand anders overlaten, dan zou ik echt weer een boek moeten gaan pakken; bovendien weet ik niet of je dat uberhaupt krijgt.
|