Ga er over praten. Print bv. deze forumpost uit en laat hem die lezen?
Na een PTSS, moet een militair leren dat hij niet bang hoeft te zijn voor de herinnering. Een herinnering is namelijk niet gevaarlijk. Alleen moet hij dit aanleren, trainen en ervaren, dat gebeurt via "IR" of "EMDR" bij de psychiater. Er over praten, thuis met zijn dochter is net zo effectief. Dan kan hij ervaren, dat het niet erg is om te herinneren.
Persoonlijke afweermechanismen maken dit proces erg moeilijk: zo kan hij boos worden, agressief, dromerig, of verdrietig, weglopen. Bijvoorbeeld dat jij je ongemakkelijk voelt, is projectieve identificatie van het onderbewuste van je vader, van zijn vermijdende afweer om de herinnering te verstoppen.
Belangrijkste is dat jij mag weten dat je niet bang hoeft te zijn voor de psychologische afweer van je vader, of de angstige herinneringen.
Dit gaat niet over 1 nacht ijs... het kan een lang proces zijn, dus heb geduld.
|