een stap in de goede richting
stukje bij beetje vooruit
ken de gevolgen van achterom kijken
dus kijk ik recht voor me uit
tranen van lang geleden slik ik door
herinneringen vervagen langzaam uit mijn hoofd
denk inmiddels niet meer na
over waar ik in heb gegeloofd
maar 's nachts alleen onder de dekens
in een bed dat geurt naar jou
komen toch die momenten
dat ik het niet meer binnen hou
huilend van verlangen
adem ik de leegte in
het was geen goed einde
maar komt er wel een beter begin?
__________________
take me for who I am, not for what I seem to be † Mamma mag het licht weer aan want alleen zijn in het donker is zo enorm eenzaam†
|