| 
		
		Alles is verlorenVerdwenen of het nooit is geweest
 Na een prachtige nacht dreigt het ochtendgloren
 Dat pijnigt me nog het meest
 
 En wie heeft ooit gezegd dat we moeten leven
 Om te zijn wie we zijn
 Terwijl we ons niet kunnen vinden
 De kans is zo onnoemelijk klein
 Dat je je ooit aan je echte ik zal binden
 
 Wie heeft ooit gezegd dat je eigen weg niet gaan mag
 Dat je de gekte niet ontspringt?
 Ik wil er niet naar luisteren en zeg gedag
 Zonder dat het tot me doordringt
 
 Ik spring in de diepte van een leeg hart
 Waar ik op de bodem te pletter zal slaan
 Daar begint een nieuwe start
 En niemand heeft gemerkt dat ik weg ben gegaan.
 
 
 
	__________________
	Amd I sat alone on the edge of dreams, watching birds... |