Vader een hekel aan me, Help

[Martèh]

Ik weet dat dit misschien raar klinkt, maar ik heb het gevoel dat mijn vader een hekel aan mij heeft.

Het begon allemaal op 1e kerstdag 2012, mijn moeder was overleden, heftig enzo, vooral voor mij aangezien ik een echt moederskindje was. Ik had al afentoe het idee dat mijn vader mijn broertje (13 jaar) koos boven mij, ik ben 14.
Maar het probleem deed zich vandaag weer voor, RSW, scouting kamp.
Ik was al een weekje ziek, en dus werd ik bang dat ik het RSW niet mee kon doen, mijn vader deed op dat moment aardig tegen me, maar toen ik op de dag zelf nog steeds ziek was werd hij chagrijnig: “Je hebt ook altijd een excuus” . Toen ik de laaste 10 minuten toch nog afzei, werd hij boos : “Je mag nooit meer op kamp” .
Ookal vind ik het heel leuk om op kamp te gaan, had ik vroeger nogal last van Heimwee, en dat vond hij nooit leuk. De laatste tijd is die heimwee steeds minder maar omdat ik nu dus niet ga, vindt hij dat het weer Heimwee is.

Ik word er echt verdrietig voor, wat moet ik doen???
Help.

[Elin3]

Vervelend dat je dit zo ervaart? Zijn er andere volwassen waar je dit mee zou kunnen delen, of die een beetje als een moeder voor je kunnen zijn? Opgroeien zonder je moeder is best wel lastig, dus het is helemaal niet raar om soms even wat extra hulp of moederlijk advies te willen Mijn moeder overleed toen ik 18 was, en ik mis het enorm om over bepaalde dingen te praten met haar. Wanneer ik het daar toch over wil hebben probeer ik vaak in gesprek te raken met moeders van mijn vriendinnen. Mijn vader begrijpt me namelijk niet altijd even goed. Soms helpt het mij wel om heel volwassen met hem in gesprek te gaan, en letterlijk te zeggen waar ik behoefte aan heb. Soms is dat praktische hulp (als m'n fiets kapot is, of als ik belastingaangifte moet doen) maar soms is dat ook gewoon iets simpels als een knuffel, of even samen ergens over kunnen praten. Letterlijk aangeven wat ik nodig hebt helpt hem ook heel erg, want hij wil er wel graag voor me zijn, ondanks dat hij dat lastig vindt.

Martèh schreef:

Ik weet dat dit misschien raar klinkt, maar ik heb het gevoel dat mijn vader een hekel aan mij heeft.

Het begon allemaal op 1e kerstdag 2012, mijn moeder was overleden, heftig enzo, vooral voor mij aangezien ik een echt moederskindje was. Ik had al afentoe het idee dat mijn vader mijn broertje (13 jaar) koos boven mij, ik ben 14.
Maar het probleem deed zich vandaag weer voor, RSW, scouting kamp.
Ik was al een weekje ziek, en dus werd ik bang dat ik het RSW niet mee kon doen, mijn vader deed op dat moment aardig tegen me, maar toen ik op de dag zelf nog steeds ziek was werd hij chagrijnig: “Je hebt ook altijd een excuus” . Toen ik de laaste 10 minuten toch nog afzei, werd hij boos : “Je mag nooit meer op kamp” .
Ookal vind ik het heel leuk om op kamp te gaan, had ik vroeger nogal last van Heimwee, en dat vond hij nooit leuk. De laatste tijd is die heimwee steeds minder maar omdat ik nu dus niet ga, vindt hij dat het weer Heimwee is.

Ik word er echt verdrietig voor, wat moet ik doen???
Help.

Wees heel eerlijk..., zou het kúnnen zijn dat je echt heimwee hebt ipv ziek bent?

Wij zijn niet je vader, dus je kan hier eerlijk antwoorden.

[BlikjeCola]

Niet liegen he

[Adviesopmaat]

Stay strong

[Nachtkastje]

#girlpower