Woorden
roestend geheel
als uitgesproken
verdwijnt
vergeten
onbestaand
ik zwijg
voorkom
uitsterven
van bestaan
van woorden
mijne
stilte
overleeft
sterven
_______________________________________________
Tranen op een oogrand
leegte omringt haar onrust
ze willen vertrekken
vleugels uitslaan
en ze stopt de druppels
Ze gaat zwevend leven
zonder angstvocht uit die ogen
blauwe ogen de wereldvrede geven
dromerige vlaktes terug vinden
en haar vlinder
van traan naar traan
die krijgt de levensdroom
eindelijk uitgekomen
Zachtjes ...
zwevend over haar ziel
Morgend
zakt wakker
uit het cocon van dekens
zonder vlinder moet zij de dag verdergaan
Deze zijn van een tijdje terug ( als je al een nieuwe van me las... heb je dan een mening over toen en nu??)
__________________
Tenminste houdbaar tot: zie bovenkant
|