Wanneer muziek de liefde voedt, speel door,
Geef me te veel ervan - dat, door het schrokken,
Mijn trek er misselijk van wordt en sterft.
Die wijs nog eens, hoe heerlijk stierf die weg:
Ze naderde mijn oor als het geluid
Dat ademt boven een viooltjesbed
En geuren steelt en geeft. Genoeg, niet meer; De zoetheid van daarnet keert toch niet weer. O liefdesgeest, wat ben je fel en gulzig, Dat er niettegenstaande je vermogen. Om alles, als de zee, in je op te schrokken, Toch niets, hoe hoog en rijk ook, tot je doordringt
Of ,op hetzelfde ogenblik al, is het
Armzalig en Platvloers! Als hoogste vorm
Van fantasie kent liefde alle vormen.
Dit is een vertaling van een engels gedicht....wat vinden jullie ervan?...ik heb zelf weinig gedichten gelezen van bepaalde schrijvers, maar ik vind deze toch heeeel heeel erg mooi!
ps...tis van shakespeare...vertaalt door Gerrit Komrij
[Dit bericht is aangepast door iamre18 (13-01-2002).]
__________________
~Tigerlily Deepdelver~,~Tári Calaelem~
|