Citaat:
Mireille schreef:
Wolken drijven langzaam voorbij
En voeren zo mijn dromen mee
Eb en vloed, het terugkerende getijd
Dromen opgeslokt spoelen weg in zee
Met een steek in mijn hart denk ik terug hoe het was
Toen ik nog in een glazen bol naar mijn toekomst durfde te kijken
Nu zie ik alleen de overblijfselen van gebroken glas
Dromen werden nachtmerries toen alles moest bezwijken
Starend naar het grote zwarte heelal
Waarin dromen altijd verdwenen zijn
Een top van een berg maar beneden het diepe dal
Hoopvolle dromen doen nu zo'n pijn
Ik wil uit deze eenzame nachtmerrie ontwaken
Als de duisternis verdwijnt zal de zon weer kunnen stralen
Pas dan kunnen de pure warme stralen mijn hart opnieuw raken
En kan ik weer diep in gedachten in mijn droomwereld verdwalen
|
inhoud is goed en zal een ieder bekend voorkomen
maar ik vind het wel jammer dat het een "zinsgedicht" is
dus opgebouwd uit zinnen ......regels dus
niettemin een pakkende tekst met leuke ideetjes