Dit stuk (gedicht? neuh zo zou ik 't niet willen noemen) heb ik geschreven om mijn gelukkigste moment onder woorden te brengen. Het was zo'n bijzonder moment, ik was alleen maar voelde me absoluut niet eenzaam. Ik durfde de toekomst in de ogen te kijken en ik accepteerde alles en vooral mezelf. Lees en bekritiseer:
Herinnering
oneindige zonsondergang
één moment,
voor eeuwig voelbaar
Zacht zonlicht aait je gevoel.
Alleen en met jezelf
Met het hoofd opgeheven naar de toekomst,
schrik je van de schoonheid
En je eigen aanwezigheid
legt z’n hand op je schouder
een onzekere hand om je middel.
En je danst
Je danst met jezelf en met je geluk
Je danst met het licht en met de wind
Je danst met je verleden en met je toekomst
Je danst met alles in de rust
de acceptatie, je vertrouwen
en je voelt
en je leeft
Mollusc
[Dit bericht is aangepast door Mollusc (20-03-2002).]
__________________
ik heb een toevalskarakter
|