Kun je d.m.v. therapie je angst verliezen? (plz lees mn topic)

[eden6]

Als eerste wil ik vragen ff de moeite te nemen dit te lezen.

Ok. Ik heb een probleem en ik vind het vervelend erover te praten omdat veel mensen het (voor mijn gevoel) niet begrijpen.

Ik ben 'overgevoelig' voor harde geluiden en dan met name knallen van bijvoorbeeld vuurwerk of ballonnen. Ik heb dit al zolang als ik me kan herrinneren. Ik heb er het meeste last van als de knal op een onverwacht moment komt.

Mijn angst gaat zover door dat ik mezelf niet meer onder controle heb. Als er bijvoorbeeld een kind met een ballon speelt ben ik bang dat ie knalt, ik concentreer me dan alleen nog maar daarop met als gevolg dat ik ga hyperventileren en heel erg zenuwachtig word. Het liefst vlucht ik dan weg maar dat kan niet altijd.

Ik heb hiervoor bij het Riagg gelopen, dat heeft me geholpen met die angst om te gaan maar het is nooit over gegaan. Laatst was het weer helemaal mis, een vriendin van me raadde me toen aan om met mn huisarts te praten.

Ze had het o.a. over hypnose en een andere alternatieve behandeling waarbij je d.m.v. vragen erachter kon komen waarom je die angst hebt en hem daarmee weg kunt krijgen.

Wat ik wil weten is, of er mensen zijn die ook angstig zijn voor iets en daar - net als ik - extreem op reageren.

Misschien is er ook iemand die meer weet over dergelijke alternatieve behandelingen.

Andere reacties wil ik ook wel horen.
Bedankt voor het lezen.


[Dit bericht is aangepast door eden6 (25-02-2002).]

[cyrillic]

Voor zover ik het kan zeggen heb je een geluidsfobie. Je huisarts kan hier weinig aan doen, behalve je doorverwijzen naar een psychiater, wat opzich niet zo'n gek idee is. Maar wat je bij jezelf eerst na kunt gaan is dit:
Waarom ben ik bang voor knallen, er kan me toch niks door gebeuren?
Het is niet erg om te schrikken van iets, dit is een natuurlijke reactie.
Ik ben me er van bewust dat iets een hard geluid maakt, ik kan het verder negeren.
Ik doe gewoon even m'n handen over m'n oren als ik iets onprettig vind klinken, geen probleem.

Als je dit denkt zou je in principe moeten kalmeren en jezelf weer onder controle krijgen. Je hoeft het niet dwangmatig te doen, gewoon even rustig worden.

[maf fluitketeltje]

Ikheb dit ook gehad, toen ik klein was was het heel erg. Bij mij kwam het doordat ik enorm gevoeligehoren had/heb. er was een leraar bijmij opdebasisschoolmet een motor en als die van het schoolplein wegreed had je me niet willen meemaken . Ik heb het nog een beetje, ik benaltijd extreemschrikachtig gebleven maar verder is hetwel weggetrokken.iig begrijp ikje dus weel.
Sterkte!

Mijn moeder had/heeft ook een fobie, ze durfde namelijk niet meer auto te rijden. Op den duur werd het zo erg dat ze ook niet meer durfde te fietsen .
Ze is hiermee ook naar onze huisarts gegaan en ze heeft hiervoor medicijnen gekregen. Ze heeft er nu minder last van, maar aangezien jij nog maar 16 bent (en m'n ma 46 ofzo) weet ik niet of jij zulke medicijnen al mag hebben.
Maar ik denk ok dat therapie wel werkt.. ik zou het verder ook niet weten. Maar in elk geval eens mee naar de huisarts gaan, kijken wat deze erover te zeggen heeft.
Veel succes!

[Drizzt]

Habituatie / desensitisatie?

[eden6]

Drizzt schreef:
Habituatie / desensitisatie?

Hoe bedoel je dat precies?

[eden6]

Die angst gaat bij mij zover, dat ik mezelf niet in de hand heb. Die angst maakt me blind.

Je kunt het zien als een duiveltje en een engeltje: het engeltje zegt dat ik sterk moet blijven en het duiveltje zegt me toe te geven aan mn angst.

Ik kan mezelf lang bedwingen en inhouden, maar dat wreet energie en als mn energie op is lukt het me gewoon niet meer.

Dan baal ik van mezelf. Maar ik weet dat als ik naar de huisarts ga, ik ermee geconfronteerd word en dat is juist waar ik tegenop zie.

Bedankt voor jullie reacties, hopelijk zijn dr meer mensen die hier wat over te zeggen hebben...

[eden6]

cyrillic schreef:
Waarom ben ik bang voor knallen, er kan me toch niks door gebeuren?

Ik kan niet tegen het geluid, dat wekt angst bij me op. Ik weet niet waarom. Ik heb dit al zolang als ik me kan herrinneren.

Het is niet erg om te schrikken van iets, dit is een natuurlijke reactie.

Bij mij neemt het onnatuurlijke vormen aan, ik ben mezelf niet als ik doorsla en kan mezelf niet onder controle houden.

Dat laatste is trouwens niet altijd het geval, ik kan mezelf lang inhouden en als het me teveel word loop ik weg. Vluchtgedrag dus. Alleen is het soms niet mogelijk weg te lopen, als dan mn energie opraakt trek ik het niet meer...

[Dit bericht is aangepast door eden6 (26-02-2002).]

[bubbeltjes]

Ik ben ook vrij snel angstig. Vroeger toen er veel problemen thuis waren vluchtte ik helemaal in mn angst en was ik mezelf haast niet meer. Toen die problemen over gingen is dat vanzelf verminderd.
Ik heb één keer extreem angstig gereageerd op een joint. Ik had nog nooit geblowd en wilde het weleens proberen. Nou dat viel dus echt HE-LE-MAAL verkeerd. Ik kreeg hartkloppingen en werd doods- en doodsbang. Het voelde echt als een hel. Ik was zo bang dat ik me nooit meer normaal zou voelen en dat gevoel heb ik heel lang vastgehouden. Ik voelde me alsof ik een een glazen bol zat, in mn eigen wereld en alsof alles nep was. Toen ik niet meer stoned was, en zelfs maanden later had ik die angsten nog en maakte ik mezelf helemaal gek. Ik kon nog wel gewoon functioneren op zich. Andere mensen dachten gewoon dat ik stressig of depressief was. Ik heb toen een soort van alternatieve therapie gehad. Heileuritmie. (als ik dat goed schrijf) Dat heeft te maken met de balans tussen lichaam en geest en dan krijg je allemaal oefeningen. Dat heb ik niet lang gedaan. Het was op zich wel fijn maar mn probleem zat toch echt in mn hoofd.
Ik kan niet zeggen dat er één ding is wat heel erg heeft geholpen waardoor t over is gegaan. Gewoon iedere keer vertrouwen blijven hebben en zo is langzamerhand dat angstige gevoel weggegaan.
T is natuurlijk een heel ander soort angst dan wat jin hebt maar goed, je wilde graag andermans ervaringen met angst horen dus vandaar. Mijn moeder zegt altijd 'angst is een slechte raadgever'. Je hebt er niks aan, maar t kan echt heel ver gaan.
Wat voor jou de oplossing is weet ik niet, maar als je echt wil weet ik zeker dat je er af kan komen Heel veel sterkte!

[eden6]

Dank je Bubbeltjes.

[cyrillic]

cyrillic schreef:
Habituatie = er aan gewend raken
Desensitisatie = er minder gevoelig voor worden

En het is de kunst om je angst te leren beheersen en rustig te worden op deze momenten.

[snoopy]

ik heb ook wel een beetje wat jij zegt. Maar bij mij is het dat ik gewoon niet tegen hard geluid kan (harde muziek o.i.d.) dan krijg ik een heel benauwd gevoel. Ook als ik bijv. langs boormachines of heipalen ofzow loop, voel ik me heel tsja... ik weet niet eens hoe ik het moet uitleggen, maar ik vind het gewoon heel irritant. Maar ik heb het niet zo extreem, ik heb er ook nooit iets aan gedaan, en heb dus ook geen idee hoe je er iets aan zou kunnen doen, maar ik hoop dat het je helpt, dat je niet de enige bent!