Vijandig tegenover de maatschappij?

[Eend]

Ik heb hier zelf veel moeite mee. Ik kan het gewoon echt niet hebben als mensen zich anders voordoen, dan ze eigenlijk zijn, omdat ze erbij willen horen. En als je dan niet voldoet aan de voorwaarden die de 'maatschappij' aan je stelt, val je er maar buiten. Er zijn weinig oplossingen voor je. Dit is niet alleen met bijvoorbeeld de manier van kleden zo, maar bijvoorbeeld ook als je wilt gaan werken of met mensen in contact wilt komen. Vaak is het zo van: Ow, jij hebt in een kliniek gezeten? Dan ben jij maar een gestoord iemand.
Ik ben dat zovaak tegen gekomen
Ik heb gewoon een hekel aan de maatschappij. Ik kleed me ook gewoon zoals ik me voel en zoals ik ben. Sommige mensen gaan me dan dom aan lopen te staren alsof je grof vuil ben. Ik kijk dan altijd onwijs fel terug. Zulke mensen hoef ik niet te kennen.
Ik vind het gewoon lomp dat je er bij sommige mensen al gelijk buiten valt als je net iets anders bent dan de rest. Ik kan me daar zo kwaad om maken.

Zijn er nog meer mensen die dit hebben?

Ik begin de maatschappij steeds meer te zien als iets wat gewoon zo is. Ik interesseer me niet [meer] voor mensen hun kleding. Heb je er wel eens over nagedacht dat mensen die 'de mode' volgen, het misschien ook wel bewust doen? Misschien durven zij niet anders te zijn, willen ze dat ook niet. Ik vind persoonlijk dat je dat ook gewoon moet accepteren. De maatschappij zit vol vooroordelen. Je kunt er niet zo veel aan doen, behalve er voor zorgen dat jij die vooroordelen niet overneemt en ieder mens ziet als een uniek wezen. Een wezen met een identiteit, met gevoel. Zelfs mijn grootste vijand kan voor anderen een goede vriend zijn. Ik haat het stukje van haar dat zij mij laat zien, maar ik denk dat ze ook heus wel aardig kan zijn. Alleen niet tegen mij.. Mensen zullen altijd over je blijven oordelen. Het is onze taak om daar boven te staan. Het is niet gemakkelijk, dat zeker niet, maar we moeten toch proberen om dat te verwezelijken. Sommige mensen zeggen wel eens dat 1 mens de wereld niet kan redden, maar ik ga er maar vanuit dat je het op zn minst proberen kunt. Dat je door een klein steentje bij te dragen, toch mee kan helpen. Wie weet is dat wel weer een idealistische gedachte van me, maar daar kan ik ook niets aan doen. Ik heb geleerd dat je toch steeds moet proberen van het positieve uit te gaan. En trouwens, als iedereen zo denkt, dat je in je eentje niets veranderen kunt, dan blijft iedereen lui achterover hangen en maar zeggen hoe slecht het is...Je kunt beter opstaan en ook daadwerkelijk proberen iets te veranderen.

Maar das natuurlijk mijn mening.

[Eend]

Ik ben het helemaal met je mening eens
Het is ook zo dat de wereld vol vooroordelen blijft zitten, maar waarom krijgt de ene persoon nou weer meer oordelen op z'n kop dan een ander?! Dat is weer omdat hij in de ogen van die mensen persee weer anders moet zijn. Daar kan ik niet tegen.
En de gene die de meeste vooroordelen uitspreekt krijgt er zelf het minst, dat vind ik ook zo...lomp zeg maar
Zowiezo zie ik elk mens als een bijzonder iemand, maar wel met een gevaarlijk gebied er bij. Ik kan gewoon geen mensen vertrouwen. Elke keer mislukt dat telkens. Op dit moment heb ik iedereen op een afstand gemikt, zodat niet me pijn kan doen. Ik hoef geen anderen te vertrouwen, ik heb genoeg aan mezelf. Meestal dan...
Ook de ergste persoon op de wereld zal zo z'n eigen redenen hebben, waarom hij zo erg is. Misschien is het wel een angst voor hem om klein te lijken, dus blijft ie maar groot.

Het gekke is ook, dat er veel met wannebe gespot wordt tegenover anderen, maar hoe kan iemand nou een wannebe zijn als ie zichzelf is?

Mjah, misschien vage gedachtes, maar dat soort dingen vraag ik me dan af weet je?

[MazeMouse]

Eend schreef:
Ik ben het helemaal met je mening eens
Het is ook zo dat de wereld vol vooroordelen blijft zitten, maar waarom krijgt de ene persoon nou weer meer oordelen op z'n kop dan een ander?! Dat is weer omdat hij in de ogen van die mensen persee weer anders moet zijn. Daar kan ik niet tegen.
En de gene die de meeste vooroordelen uitspreekt krijgt er zelf het minst, dat vind ik ook zo...lomp zeg maar
Zowiezo zie ik elk mens als een bijzonder iemand, maar wel met een gevaarlijk gebied er bij. Ik kan gewoon geen mensen vertrouwen. Elke keer mislukt dat telkens. Op dit moment heb ik iedereen op een afstand gemikt, zodat niet me pijn kan doen. Ik hoef geen anderen te vertrouwen, ik heb genoeg aan mezelf. Meestal dan...
Ook de ergste persoon op de wereld zal zo z'n eigen redenen hebben, waarom hij zo erg is. Misschien is het wel een angst voor hem om klein te lijken, dus blijft ie maar groot.

Het gekke is ook, dat er veel met wannebe gespot wordt tegenover anderen, maar hoe kan iemand nou een wannebe zijn als ie zichzelf is?

Mjah, misschien vage gedachtes, maar dat soort dingen vraag ik me dan af weet je?

Mensen spotten altijd met dingen die anders zijn. Vaak als je jezelf bent dan doe je anders als dat de grote meute doet. (IE: wat de media mensjes en standaard mode mensjes doen)
Dus dan krijg je die dingen op je dak.


En over dat vertrouwen. Zoiets moet je niet forceren. Je merkt wel wanneer je iemand kunt vertrouwen als je hem/haar nodig hebt. Dus die momenten dat je niet genoeg hebt aan jezelf moet je terug kunnen vallen op iemand anders. En juist op dat moment merk je wie je vrienden zijn. Nou kan ik wel weer roepen van 'Als je me nodig hebt dan..." maar dat doe ik in dit geval niet. Ik laat die keuze gewoon aan jou. Je kunt me misschien op sommige momenten nodig hebben maar tja, als je het niet vertrouwd doe je het toch niet. (en geloof mij, ik heb genoeg mensen waar ik naartoe zou kunnen, maar een flink aantal daarvan zou ik dus gewoon niet naartoe gaan)

En de ergste persoon ter wereld zal ook wel met een of ander waanbeeld rondlopen. Maar doet niet iedereen dat? Niemand weet nu werkelijk hoe het zit. Dus iedereen heeft een of ander beeld dat hij/zij zelf (of de media *want daar wordt ik ook misselijk van*) heeft gecreëerd.

En met Wannabee spotten is meer om mensen 'uit' je groep te houden. Maar jah, dat zijn dus weer de mensen die weer roepen dat ze zichzelf zijn maar niet doorhebben dat ze dat niet zijn. Ze zijn wat de groep wil dat ze zijn. Ze vragen zich ook altijd af wat 'die en die' ervan vinden van datgene wat ze hebben gekocht. En nooit wat ze er zelf van zullen vinden.
Ik heb me sinds de middelbare al niet meer druk gemaakt over wat anderen vinden. Dan vinden ze het niet mooi. Fijn, dat is dan mooi hun probleem. Ik vind het mooi. Ik moet het aan. Ik vind het fijn zitten. En het is toch zeker mijn bezit? Dus waar maken hun zich dan zo druk over? En waar maak ik me druk over? Als hun er mee zitten zullen hun er meer last van hebben als ik. (vind het leuk zulke mensen altijd nogal flink op te naaien want ze hebben zelf gewoon niet door hoe achterlijk dat is )

En zo vaag is het dus niet want ik vroeg het me nu ook af en liet even mijn eigen logica er op los. (niet dat ik zo logisch ben)

[Evito]

Ik heb niet zoveel van je betoog gelezen,
maar ik zou graag willen toevoegen dat mensen vaak niet anders kunnen; ze hebben geen zelf.
Om een zelf te krijgen, met andere woorden, om dicherbij zichzelf te kunnen komen moeten ze alleen durven zijn en durven nadenken over zichzelf. Niemand heeft ook maar dat lef. Mij maakt dat niet meer zo boos, meer droevig voor hen.

ik ben het volledig met je eens!
ikzelf houd me buiten die ideeen maar ik kan andere mensen niet verranderen. ik ben een keertje op lifestyle uitgevallen tegen dat wannabe-gedoe mja, of dat nou iets helpt... achja, eigenlijk heeft het maar weinig zin om je er helemaal kwaad om te maken, want wat doe je eraan? het enige wat je kunt doen is zorgen dat je zelf niet zo gaat denken en dan maar hopen dat er ooit weer wat meer verstand in de maatschappij komt...

[Blenderhead]

t lijkt me allemaal best interessant om dit te lezen maar jullie posts zijn echt te groot om ff snel te lezen

ontopic: kweenie.... ik heb zoiets van doe wat je zelf wil, en inderdaad; sommige mensen halen gewoon agressie in je naar boven....

maar misschien is dat andersom ook wel

[Wasteland]

Eend schreef:
Ik heb hier zelf veel moeite mee. Ik kan het gewoon echt niet hebben als mensen zich anders voordoen, dan ze eigenlijk zijn, omdat ze erbij willen horen. En als je dan niet voldoet aan de voorwaarden die de 'maatschappij' aan je stelt, val je er maar buiten. Er zijn weinig oplossingen voor je. Dit is niet alleen met bijvoorbeeld de manier van kleden zo, maar bijvoorbeeld ook als je wilt gaan werken of met mensen in contact wilt komen. Vaak is het zo van: Ow, jij hebt in een kliniek gezeten? Dan ben jij maar een gestoord iemand.
Ik ben dat zovaak tegen gekomen
Ik heb gewoon een hekel aan de maatschappij. Ik kleed me ook gewoon zoals ik me voel en zoals ik ben. Sommige mensen gaan me dan dom aan lopen te staren alsof je grof vuil ben. Ik kijk dan altijd onwijs fel terug. Zulke mensen hoef ik niet te kennen.
Ik vind het gewoon lomp dat je er bij sommige mensen al gelijk buiten valt als je net iets anders bent dan de rest. Ik kan me daar zo kwaad om maken.

Zijn er nog meer mensen die dit hebben?

Veel mensen beoordelen anderen op hun uiterlijk. Heel triest en erg vervelend maar dat is iets waar je eigenlijk weinig aan kunt doen. Het belangrijkste is om je eigen lekker te voelen in jouw manier van kleding en uiterlijk enzo.

[Eend]

Wasteland schreef:
Het belangrijkste is om je eigen lekker te voelen in jouw manier van kleding en uiterlijk enzo.

Hoe kan dat als je bij hoe je je kleed keihard naar de grond getrapt wordt?
Dan voel je je toch niet meer veilig als je eigen ik?

[PunkDiva]

Ik vraag me af dat als je helemaal je kledingstijl gaat veranderen zodat je niet meer in de grond wordt getrapt of je daar echt veel gelukkiger van wordt. Je kleding verteld meestal toch ook iets over jezelf hoe jij bent en als jij dat gaat veranderen om andere mensen dan verander jij een stuk van jezelf wat je helemaal niet hoort te veranderen (tenzij je dat echt voor jezelf wilt) Het gaat er toch om dat jij gelukkig met jezelf bent en niet om wat anderen willen dat jij bent want als jij jezelf niet bent om anderen ga je er zelf super aan kapot denk ik.

Heey Meis,

ja, ik ben het wel met je eens.. Maar boos kan ik me er niet om maken. Mensen oordelen maar lekker over mij, als zij geen moeite willen doen me echt te leren kennen is dat hun probleem, niet het mijne. Zij zitten zich lekker aan mij te ergeren, ze doen maar, ik zit er niet mee.

Verder heeft iedereen zn eigen manier van 'overleven'. zoals voor jou bijvoorbeeld je dieren misschien een soort passie is, kan mode dit voor anderen zijn. Ik vind het namelijk ook oordelen om modemensjes meteen over een kam te scheren en als meelopers te bestempelen. Iedereen heeft andere dingen die hij/zij belangrijk vind, dat moet je ook respecteren.

Iedereen oordeelt. Jij oordeelt ook, ik oordeel ook. Dat is niet erg, als je wel open staat om erachter te komen dat jouw oordeel misschien toch niet helemaal klopt.

Het lijkt vooral een soort houding te zijn van jongeren. In mijn klas merk ik het heel erg, het is nu een 6e klas, iedereen is 17/18 jaar. Mensen beoordelen elkaar niet meer zo op uiterlijk, maar meer op karakter. Vreemde combinaties mensen trekken zeg maar naar elkaar toe, en iedereen heeft respect voor elkaar. De mensen die wel nog oordelen verder, zijn dan de mensen die eigenlijk superonzeker over zichzelf zijn. Ik ben niet boos op hen, ik hoop meer voor ze dat ze zich ook ooit lekker in hun vel zullen voelen.

[kleine wicca]

JA JA JAAA!!

je hebt helemaal gelijk de maatschappij zuigt, iedreen lijkt steeds harder te oordelen zonder eerst es ff te kijken hoe et egt zit, hebben ze daar geen tijd voor ofzzo? TSSSS.....
ik snap dat niet en zo zit ik ook niet in elkaar en heel veel mensen met mij. Het kan moeilijk zijn maar probeer je te omringen met mensen die net zo denken praat dr es over je komt dr snel achter dat veel meer mensen zo denken (vond ik heel grappig). en mensen die geen respact ofsow kunnen tonen die rotten maar op das HUN probleem niet et jouwe........

succes met het schoppen tegen de maatschappij (kej, overdrijf )