thuis voel ik me niet thuis

[karamba]

‘Mam, ik heb tegen het stroomdraad aangeplast’ zei mijn vriendje.
Ik was blijven zitten in groep zeven, hij zat in groep acht. Maar vrienden bleven we voor altijd.
We hadden altijd hetzelfde. Zo was het ook deze keer.
Ik had zonet in een plankje met spijkers getrapt. Daar zaten we dan in Finsterwolde.
Jonny en ik moesten nog eens lachen. Altijd moesten we samen huilen of lachen.
We wisten echt alles van elkaar. Het luisterde naar dezelfde muziek, maar genoten ook allebei van die mooie natuur daarbuiten. Onze moeders vonden het best bijzonder dat er zo een grote vriendschap uit ontstaan was. Dezelfde avond zaten we met elkaar te vechten, want we houden zojuist ruzie gekregen over wie zijn vogelspin mocht vasthouden. We hadden allebei ook dieren in onze slaapkamer.
Dat was de grootste klacht van onze ouders. Ik zelf had een alleen maar vogeltjes in mijn kamer. drie enorme kooien maakten en maken nog steeds mijn kamer al gauw vol.
We waren allebei twee betweters. Dat maakte onze vriendschap alleen maar sterker.
Er zijn dagen bij geweest waarbij we elkaar wel helemaal kapot wouden stampen.
Nu zitten we daar, het is vakantie. Hij is in de eerste klas verhuisd. Ik zat hem nog huilend uit te zwaaien toen hij naar zijn nieuwe woonplaats ging. Maar we bleven contact houden, inmiddels woont deze jongen al twee jaar in Hummelo. Dat is een klein plaatje in de Achterhoek in Gelderland. Het is al een eind weg, maar ik ben tot nu toe elke vakantie bij hem op bezoek geweest. Zo was dat nu ook. De eerste week ging ik bij hem op vakantie, en de tweede week hij bij mij. Nu bracht ik kerst met hun gezin uit. Met onze goeie vriendschap nodigde Jonny mij altijd uit als ze ergens heen gingen, maar het ging ook net zo snel en handig anders om. Daar zit ik dan, samen met Jonny een verhaal te schrijven op de zondagmiddag. We wachten op kerstmis en als we naar buiten gaan om nog even te kijken wat er in de omgeving is. Herkent iedereen ons al.
Het lijkt allemaal zo logisch, maar je moet je wel kunnen aanpassen in deze omgeving.
Het is een dorp met bijna tweeduizend mensen. Dus iedereen kent elkaar. Je mag geen kapsones hebben en als je ergens erg trots op bent wordt het al gauw afgestraft door iemand die zegt: doe maar normaal,dan doe je al gek zat.
Iedereen is hier nuchter en van emotionele gevoelens is geen sprake. We halen de andere twee jongens op waarmee Jonny heel goed kan opschieten in dit dorpje.
We vormen samen een band. Ik heb er in Groningen nooit iets van laten merken, maar het is wel een hele belangrijke schakel in mijn leven. Ik kan helemaal niet goed met instrumenten omgaan, dus heb ik me erbij neergelegd dat ik het meest moet zingen.
Ik kan ermee leven. En de jongens in deze omgeving zeggen dat het me goed afgaat.
Het liefst zou ik hier ook gelijk heen verhuizen, maar de rest van ons gezin in Oost-Groningen is erg gehecht aan dat gebied. Maar ik ga lieven naar Hummelo. Ik kom daar misschien weinig maar ik voel me daar al veel meer thuis.
De 2 jongens die Jonny hier heeft leren kennen zijn homo’s, wij niet. Maar we vinden het alleen maar mooi om met zulke mensen om te gaan. In groningen hadden we al weinig andere vriendjes, maar we zijn er samen achtergekomen dat homo’s viel vriendelijker en aardiger zijn dan jongens die andere gevoelens hebben. Zelf zou ik nooit met een jongen gaan, daar heb ik te weinig gevoelens voor, maar ik schrik helemaal niet af als ik een zoen of een flinke knuffel van die jongens krijg. Dat is alleen maar een teken van goede vriendschap.
We maakten er nog een gezellige dag van en maakten onderweg met iedereen die we tegenkwamen een praatje. Zo komen we ook een man tegen die net terug is uit Taiwan, het schijnt daar heel gezellig te zijn geweest.
Dus we besluiten met zijn vieren bij hem op bezoek te gaan bij hem om al zijn avonturen te gaan beluisteren. Prachtige foto’s waren het. De mooiste bergen laat hij zien.
Maar zelf blijft hij er nuchter onder, typisch is dat, zo kun je maar weer een zien dat ook hij echt iemand uit deze omgeving is.
Na een uurtje te hebben geluisterd besluiten we weer verder te gaan. Het is tenslotte nog maar ons 1e weekend van de kerstvakantie. En hebben dus nog een hoop te regelen, we gaan vuurwerk kopen. ‘Aha’, zegt de man achter de kassa, ‘daar zul je onze plaatselijke rockband hebben.’ We worden overal erkend en het houd moed want velen zeggen dat wij een grote toekomst hebben. ‘We kwamen voor vuurwerk’ zei één van de twee jongens. De man moest lachen:’ Je krijgt deze keer gratis een beetje mee, maar dat moet je wel beloven knallende nummers te maken met jullie band’.
Dat was ook weer een meevaller, we kregen gratis vuurwerk, maar dat mocht ook wel, want de man had laatst nog heel veel winst gemaakt met een handeltje met iemand uit een totaal andere omgeving. Er stond ons nog een hele vakantie op ons te wachten, en de plannen werder groter…

[skatergirl15]

kweenie of ut aan mijn ligt maar ik vind de titel niet zo bij het verhaal passen.
Verder vind ik het wel een leuk verhaal

[karamba]

thanx, de titel is ook eigenlijk maar een fragment uit het verhaal.
Ik beleef het verhaal in een ander deel van Nederland, waar het fijner is dan in Oost groningen, bij mij thuis.

[Diddl'tje]

'wouden' - Die werkwoordsvorm is bij mij niet bekend

'maar we zijn er samen achtergekomen dat homo’s viel vriendelijker en aardiger zijn dan normale jongens' - Die zin vind ik iets minder prettig om te lezen. Kan je daar wellicht iets anders van maken dan 'normale jongens'?

Verder een leuk verhaal, maar er gebeurd nogal weinig, niet?

[karamba]

Hoezo weinig? moet het spectaculair zijn. Ongelukken in een verhaal hoe ik niet van. Wat zou er moeten gebeuren?

[ekki]

Mjah, het spijt mij, maar ik vind het een matig verhaal. Het leest voor mij ook niet erg lekker, omdat verleden en tegenwoordige tijd door elkaar worden gebruikt.
Ik vind het in ieder geval niet echt heel boeiend wat erin wordt verteld.

Tsja, smaken verschillen...

[Diddl'tje]

addy schreef:
Hoezo weinig? moet het spectaculair zijn. Ongelukken in een verhaal hoe ik niet van. Wat zou er moeten gebeuren?

Je geeft erg veel informatie over wie het zijn en wat ze doen; daardoor krijg ik als lezer het idee dat ik nu twee mensen heb leren kennen die iets mee gaan maken, maar na de kennismaking stop je eigenlijk met je verhaal. Dat vind ik zelf best jammer.

[karamba]

Zo mag ik het horen! Als ik alleen maar positieve kritiek krijg begin ik misschien nog meer te twijfelen. Eigenlijk heb ik liever tips voor verbetering bij zo een mening...

[Diddl'tje]

Ik was blijven zitten in groep 7, hij zat in groep 8.
- Zeven, acht

We hadden altijd hetzelfde. Zo was het ook deze keer. Ik had zonet in een plankje met spijkers getrapt.
- Meer een zin wellicht? 'We hadden altijd hetzelfde en zo was het ook deze keer.' Maar wat doet dat plankje met spijkers daarbij?

Dezelfde avond zaten we met elkaar te vechten, want we houden zojuist ruzie gekregen over wie zijn vogelspin mocht vasthouden.
- Je gaat wel erg snel weer naar een andere situatie over. Een nieuwe alinea lijkt me hier wel passend.

We hadden allebei ook dieren in onze slaapkamer.
Dat was de grootste klacht van onze ouders.
- Een zin ervan maken? 'We hadden allebei ook dieren in onze slaapkamer, de grootste klacht van onze ouders'.

Ik zelf
- Ikzelf.

3 enorme kooien maakten en maken nog steeds mijn kamer al gauw vol.
- Drie.

We waren allebei 2 betweters. Dat maakte onze vriendschap alleen maar sterker.
- Twee.

Er zijn dagen bij geweest waarbij we elkaar wel helemaal kapot wouden stampen.
- Niet wouden, wilden.

Nu zitten we daar, het is vakantie. Hij is in de 1e klas verhuisd.
- 'Hij is verhuisd toen hij in de eerste klas zat' is misschien mooier? Maar hoe dan ook eerste.

Maar we bleven contact houden, inmiddels woont deze jongen al 2 jaar in Hummelo. Dat is een klein plaatje in de Achterhoek in Gelderland.
- 'Maar we bleven contact houden.' Nieuwe alinea. 'Inmiddels woont deze jongen al twee jaar in Hummelo, een klein plaatsje in de Achterhoek in Gelderland', lijkt mij een mooiere zin.
Maar hoe dan ook twee.

Met onze goeie vriendschap
- Goede, lijkt me.

en als we naar buiten gaan om nog even te kijken wat er in de omgeving is. Herkent iedereen ons al.
- 'En als we naar buiten gaan om nog even te kijken wat er in de omgeving is herkent iedereen ons al'. De nieuwe zin daar is onlogisch.

Het is een dorp met bijna 2000 mensen. Dus iedereen kent elkaar.
- 'Het is een dorp met bijna tweeduizend mensen, dus iedereen kent elkaar'

Iedereen is hier nuchter en van emotionele gevoelens is geen sprake. We halen de andere 2 jongens op waarmee Jonny heel goed kan opschieten in dit dorpje.
- Een nieuwe alinea lijkt me hier passend, je gaat nu weer erg snel over op iets anders. En weer twee, niet 2.

Het liefst zou ik hier ook gelijk heen verhuizen, maar de rest van ons gezin in Oost-Groningen is erg gehecht aan dat gebied. Maar ik ga lieven naar Hummelo.
- Twee keer 'maar' is niet zo mooi.

maar we zijn er samen achtergekomen dat homo’s viel vriendelijker en aardiger zijn dan jongens die andere gevoelens hebben.
- Dank hiervoor.

Zelf zou ik nooit met een jongen gaan, daar heb ik te weinig gevoelens voor, maar ik schrik helemaal niet af als ik een zoen of een flinke knuffel van die jongens krijg.
- Je stelt het nu alsof je geen gevoelens hebt, maar het mag natuurlijk wel zo.

We maakten er nog een gezellige dag van en maakten onderweg met iedereen die we tegenkwamen een praatje.
- Twee keer 'maakten' is niet mooi.

Zo komen we ook een man tegen die net terug is uit Taiwan, het schijnt daar heel gezellig te zijn geweest. Dus we besluiten met zijn vieren bij hem op bezoek te gaan bij hem om al zijn avonturen te gaan beluisteren.
- 'Zo komen we ook een man tegen die net terug is uit Taiwan. Het schijnt daar erg gezellig te zijn geweest, dus besluiten we met zijn vieren bij hem op bezoek te gaan om al zijn avonturen te beluisteren'.

Prachtige foto’s waren het. De mooiste bergen laat hij zien.
- Ik dacht toch echt dat ze naar verhalen gingen luisteren? Dan is 'Ook liet hij prachtige foto's zien van de mooiste bergen' wellicht beter.

Het is tenslotte nog maar ons 1e weekend van de kerstvakantie. En hebben dus nog een hoop te regelen, we gaan vuurwerk kopen.
- Eerste. En 'Het is tenslotte nog maar ons eerste weekend van de kerstvakantie en we hebben nog een hoop te regelen; we gaan vuurwerk kopen' is misschien mooier.

We worden overal erkend en het houd moed want velen zeggen dat wij een grote toekomst hebben.
- Erkend of herkend? En wat houdt moed?

‘We kwamen voor vuurwerk’ zei 1 van de 2 jongens.
- Ze komen nog steeds lijkt me. 'We komen voor vuurwerk', dus. En natuurlijk een en twee.


Dit alles is natuurlijk vanuit mijn ogen, misschien dat een ander er anders over denkt. Maar gebruik alinea's, dat leest prettig.

[karamba]

Bij een eerder verhaal had ik wel op alinea's gelet. Toen vroegen mensen 'doe je dat expres? zo een vervelende opmaak?' Misschien kan het bij het ene verhaal wel bij het andere niet?!...
Ik ben erg blij met deze details. Ik zal letten op de getallen...

[Just Johan]

addy schreef:
We waren allebei 2 betweters.

Dat zijn er dus vier.

[Diddl'tje]

Just Johan schreef:
Dat zijn er dus vier.

Wat stom dat ik dat niet gezien heb

Ik schaam mij.

[Diddl'tje]

addy schreef:
Bij een eerder verhaal had ik wel op alinea's gelet. Toen vroegen mensen 'doe je dat expres? zo een vervelende opmaak?' Misschien kan het bij het ene verhaal wel bij het andere niet?!...
Ik ben erg blij met deze details. Ik zal letten op de getallen...

Het is wel kutwerk om te doen, ik zie de helft over het hoofd. Ik heb ineens grote bewondering voor Scimmia en LUH-3417 of wat dat getal ook mag zijn.

[skatergirl15]

addy schreef:
Hoezo weinig? moet het spectaculair zijn. Ongelukken in een verhaal hoe ik niet van. Wat zou er moeten gebeuren?

je kunt toch ook wel iets anders dan ongelukken bedenken? andere gebeurtenissen moet je zelf bedenken. het is jou verhaal.maar het is toch logisch dat er wel iets in moet gebeuren??? dat houd de aandacht van de lezer tenminste anders word het saai. tenminste vind ik... iemand een andere mening mischien?

addy schreef:

Als ik alleen maar positieve kritiek krijg begin ik misschien nog meer te twijfelen.

[karamba]

Dat is zo. Anders dan ongelukken... maar wat zou de lezer nou spectaculair vinden?
Als iedereen positief tegen je doet? dan denk je toch dat er iets aan de hand is.
Zo is dat ook met alleen positieve reacties! vat je em?

[karamba]

Ohw ja... diddl'tje! Hartstikke bedankt. Dat je er nog zoveel dingen uithaalt en dat je er tijd in Wilt steken.
Daar MOET ik je wel voor bedanken, vindt ik echt knap dat je dat ff wou doen.

[Diddl'tje]

addy schreef:
Ohw ja... diddl'tje! Hartstikke bedankt. Dat je er nog zoveel dingen uithaalt en dat je er tijd in Wilt steken.
Daar MOET ik je wel voor bedanken, vindt ik echt knap dat je dat ff wou doen.

Ik heb geen leven buiten mijn computer

Graag gedaan.