Vreemd, hoe gedachten, gedichten en lieve woorden aan ons voorbij gaan als sneeuwvlokjes in de winter. Ze dwarrelen je hoofd in, vinden er hun plaats en als het koud genoeg is blijven ze bij je voor altijd. Maar vaak is het te warm en verdwijnen de mooiste gedachten als sneeuw voor de zon. Zo maken zij plaats voor nieuwe ideeën, visies en de drang om hiermee iets te doen. Evenals sneeuw zijn gedachten erg goede munitie om mensen mee te bekogelen. Je probeert je ideeën in het hoofd van iemand te krijgen, maar wanneer dit hoofd te hard is of gewoonweg niet openstaat voor nieuwe inbreng zal het voor jou sublieme idee, uiteenspatten in honderden kleine gedachten om meteen na de grond te raken te smelten.
Iedere keer opnieuw hoop je dat het gaat sneeuwen; je wacht op inspiratie. Maar aangezien we in Nederland niet kunnen rekenen op sneeuw, zoeken veel van ons naar oorden waar de sneeuw een van de zekerheden in het leven is. En voor een beetje sneeuw hoeven we niet naar de polen of Siberië
Het sneeuwt ook wel eens in Afrika.
__________________
Do you count the sundays when I'm there?
|