Snuif

[osc]

Snuif, reis door niemandsland

soms ben ik bang
bang dat er niets meer is
iets is niets nergens nooit meer

in niemandsland is niemand iemand
ik, iemandanders en de ander

soms ben ik bang
bang dat ik alleen schrijf
alleen schrijf als er iets is

niemandsland vakantieland
op reis met iemandanders

niets is nu de tijd evenmin

aan de ander zijn kant
bevindt niemand zich op onbestaande
bestemmingen bezield door de nacht
aankomst op een station
de vertrekhal ik weet het al
zij die voor altijd vertrekken zal
ondertussen
mijn bed een cocon

en ik, alleen met mezelf

[lovetear]

Het lijkt meer op een gedachtengang ofzo, je ging zitten en dit vloeide in een keer uit je pen. Het hoeft natuurlijk niet zo te zijn, maar zo komt het over.

ondertussen
mijn bed een cocon

en ik, alleen met mezelf

Dit springt eruit vind ik. Misschien kun je het van hieruit herschrijven, probeer ook iets meer met leestekens te werken.

Het gevoel komt wel duidelijk over.

[osc]

beste lovetear,
het is inderdaad ontstaan vanuit een gedachtengang en het vloeide ook in een keer uit mijn pen, dat heb je goed gezien. Vaak als ik een gedicht schrijf dan probeer ik dat in een keer te doen (vloeiend), zo is het het meest puur zeg maar. Al zou ik er te lang over na gaan zitten denken dan komt er niets van; ik raak alleen in de war van mezelf en ben de essentie van het gedicht kwijt. Kortom, het moet in een keer. (niet altijd natuurlijk, maar wel bij dit soort 'gevoels'-gedichten)
verder heb ik schijt aan leestekens zeker wanneer ik ze overbodig vind.
ik zal dit gedicht iig zeker niet herschrijven want ik heb het al ooit bijgeschaafd en het bestaat in deze vorm al een tijdje en ik ben er zo tevreden over.
het is een gevoel wat ik had toen en als ik het zou herschrijven dan zou het dus anders worden en dat klopt niet.
iig bedankt voor je reactie, het is altijd wel relaxt om wat respons te krijgen.

[dandybutthole]

osc schreef:
beste lovetear,
het is inderdaad ontstaan vanuit een gedachtengang en het vloeide ook in een keer uit mijn pen, dat heb je goed gezien. Vaak als ik een gedicht schrijf dan probeer ik dat in een keer te doen (vloeiend), zo is het het meest puur zeg maar. Al zou ik er te lang over na gaan zitten denken dan komt er niets van; ik raak alleen in de war van mezelf en ben de essentie van het gedicht kwijt. Kortom, het moet in een keer. (niet altijd natuurlijk, maar wel bij dit soort 'gevoels'-gedichten)
verder heb ik schijt aan leestekens zeker wanneer ik ze overbodig vind.
ik zal dit gedicht iig zeker niet herschrijven want ik heb het al ooit bijgeschaafd en het bestaat in deze vorm al een tijdje en ik ben er zo tevreden over.
het is een gevoel wat ik had toen en als ik het zou herschrijven dan zou het dus anders worden en dat klopt niet.
iig bedankt voor je reactie, het is altijd wel relaxt om wat respons te krijgen.

wat ben je toch ook een zeikerd die snel op zijn pikje getrapt is he......
serieus....het gedicht is goed...(ik kende het al)...en je moet er inderdaad niets meer aan veranderen....de vorm is niet geweldig, maar het gevoel is inderdaad goed weergegeven...

see ya around