Wat doe je dan?
Vind je het dan niet leuk meer? Of ga je er met net zoveel plezier en zin naar toe of doe je het later een keer met net zoveel plezier en zin? Raak je de kluts kwijt van zo iets? Of totaal niet?
Vb.
Ik heb vandaag afgesproken met een vriend, we zouden afspreken op CS, hij zou bellen wanneer hij van huis ging, dan zou ik ook weggaan naar CS. Daarna zouden we samen ergens heen gaan. Maar wat blijkt nou, hij zat met CS in z'n hoofd, maar hij wou met de auto komen, dan komt ie dus niet bij CS. Nu moet ik dus alleen daar heen en hij komt erheen met de auto. Heel 't 'plaatje' dat in m'n hoofd zat van vandaag en alles door de war...ik dus ook door de war... Gevolg: 'k heb er geen zin meer in, 'k zit hier nu te balen, om straks toch, in een soort van trance, maar weg te gaan, maar het liefste zou ik m'n bed induiken, onder de dekens kruipen en er nooit meer uitkomen...

Een kinderachtige, overdreven reactie, maar ik kan er niet tegen als dingen anders gaan dan anders, of anders gaan dan gepland.
Herkent iemand dat? Weet iemand waar het aan kan liggen?
[Dit bericht is aangepast door Juliah (27-12-2001).]