ouder met borstkanker???

[me_myself]

Heeft er iemand een moeder met borstkanker, of een ouder met andere kanker en hoe gaan jullie hiermee om?Bij mijn moeder is bostkanker geconstateerd.Wat moet je daar nou mee???En dan zegt ze dat het mij niks kan schelen omdat ik er niet over wil praten!(praat nrmaal ook nooit over zlke dingen met m'n moeder)Ben ik te egoistisch?

Leg haar uit waarom je er niet met haar over wilt/kunt praten.

[QUOTE]me_myself schreef:

Heeft er iemand een moeder met borstkanker, of een ouder met andere kanker en hoe gaan jullie hiermee om?

mijn moeder had nog niet zo heel lang geleden borstkanker. en hoe je er zelf mee omgaat, ligt ook heel erg aan hoe je moeder er mee omgaat. de mijne bleef rustig, en had er gelukkig ook niet erg veel last van (van de chemo enzo) en mede omdat zij ons 't idee gaf: 't komt wel goed, en 't gaat wel, bleven wij gewoon rustig.... Ik weet van iemand anders die borstkanker had eerder helemaal in paniek raakte. en die familie had 't er denk ik veel moeilijker mee dan wij

Bij mijn moeder is bostkanker geconstateerd.Wat moet je daar nou mee???En dan zegt ze dat het mij niks kan schelen omdat ik er niet over wil praten!

dat is een domme opmerking. iedereen beleeft 't weer anders. ik en m'n broertje hebben best wel veel vragen gesteld denk ik. we waren "nieuwsgierig" naar wat er allemaal gebeurde, hoe 't allemaal zat. maar dat vind ik wel logisch. 't is trouwens wel zo, m'n moeder vond 't leuk als anderen nog eens een keertje naar haar vroegen, jouw moeder ook


wil jij echt niet weten wat er gaat gebeuren?
als je niet wilt praten, waarschijnelijk heeft ze wel een of ander infopakket gekregen: lees daar in! en anders kan ik je misschien helpen

(praat nrmaal ook nooit over zlke dingen met m'n moeder)Ben ik te egoistisch?
[/b]
hm. denk 't niet...

oftopic
ik zelf was wel een beetje egoistish
ze gaf ons dus de indruk dat ze nog veel kon, en dan had ik als ze wilde dat ik een klusje deed iets van,, waarom ik? kun je dat zelf niet?
ik heb daar toch wel spijt van

[Snufje]

http://forum.scholieren.com/Forum43/HTML/003337.html , misschien heb je hier wat aan? Maar ik heb er geen ervaring mee, sorry. Ik las van de week wel de margriet bij m'n oma, en ik las daar wel een heel indrukwekkend verhaal over borstkanker. een heel dagboek al shet ware van een moeder die borstkanker had. Ik heb wel een kennis die het heeft, maar ik kan je niet helpen..

[Anne]

Volgens mij hebben wij meer gemeen dan we van elkaar weten... Mijn moeder heeft twee jaar geleden borstkanker gehad, ze is nu genezen, maar dat heeft wel een tijd en een hoop moeite gekost. Mailtje ontvangen?
Liefs

[Unexplained]

Mja...mijn stiefmoeder heeft het ook.

Probeer mij er zo min mogelijk mee te bemoeien, ik heb een eigen leven - net als zij dat heeft.

[eeh...?]

oftopic
ik zelf was wel een beetje egoistish
ze gaf ons dus de indruk dat ze nog veel kon, en dan had ik als ze wilde dat ik een klusje deed iets van,, waarom ik? kun je dat zelf niet?
ik heb daar toch wel spijt van


[/QUOTE]

herkenbaar! Ik was 11 toen mijn moeder borstkanker kreeg, bij haar was het niet uitgezaaid, ze hoefde alleen maar bestraling. Ik ben er erg verdrietig van geweest en bang om haar te verliezen. Maar van de andere kant vond ik het ook wel interessant weet je wel, zo van: mijn moeder heeft kanker...zielig voor mij he! En ik merkte er ook niet zo veel van, ze deed gewoon nog alles enz, ik zei toen ook: He mam, ik vindt het toch fijner als je borstkanker hebt dan als je misselijk bent ofzo. Raar he, ik snapte het toen nog allemaal niet zo.

Daarna ging het een tijd minder met mijn moeder, een lichte depressie geloof ik, hier voelde ik me later wel schuldig over, dat ik haar toen niet vrolijk gemaakt heb, maar eigenlijk kon dat helemaal niet...
Nou ja, sorry, ook erg offtopic maar goed..

[Gitty]

ik heb 2 tantes met borstkanker, maar wat in mijn hoofd rond spookt is" dat als je geneest de kans groot is dat het terug komt, in een andere vorm.
maar jah het is natuurlijk niet mijn moeder en dat lijkt mij ook totaal niks ik zou het niet weten eigenlijk

gewoon veel praten met je ma
sterkte

[brain trash]

he, ik las dit toevallig net uit alle berichtjes, en heb net vandaag te horen gekregen dat m'n moeder borstkanker heeft..
schrok er eerst wel ff van, maar het is gelukkig nog niet zo ver, en er is nu nog een test of het uitgezaaid is, maar waarschijnlijk kan het helemaal weggesneden worden.. klinkt misschien heel lullig, maar vind het helemaal niet fijn om er over te praten... dat wordt zo intiem!! maarja.. ik vind het natuurlijk wel klote, vooral voor m'n moeder die er volgens mij wel mee zit..
nouja.. weet dus nog niet echt hoe het verder zal gaan

[13Jenn13]

mijn moeder is overleden aan borstkanker toen ik 7 was. wat je het beste kan doen? tja, ik denk niet dat ik degene ben die je daar het beste mee kan helpen. ik heb het er zelf nl nog steeds wel moeilijk mee. ze kon op een gegeven moment bijna nix meer en heeft toen voor euthenasie gekozen. ik werd op dat moment naar een vriendinnetje toe gestuurd met de mededeling dat het toch nog niet zou gebeuren. m'n ouders hadden me overgens wel verteld dat ze dood zou gaan. een paar dagen geleden is m'n opa overleden. ik werd weer weggestuurd omdat ik de volgende dag naar school toe moest. dat vond ik dus echt nergens op slaan, dat is op dat moment toch helemaal niet meer belangrijk?? ik voelde me juist heel rustig toen ik bij m'n opa was. oja, nog een excuus was dat ik nix voor em kon doen en dat m'n vader doordraaide omdat ik er was.. sloeg nergens op, ik was rustig, ik zat gewoon. ik ben toen toch wegggegaan. jammer weer geen mogelijkheid om het verlies van m'n moeder een beetje te kunnen verwerken. kanker is een verschrikkelijke ziekte. m'n moeder had borstkanker. er moest ook een borst bij d'r geamputeerd worden. m'n opa longkanker. voel je niet egoistisch op het moment dat een van je ouders doodgaat (bv). als je dat niet doet kan het heel moeilijk worden om alles te verwerken.
suc6, Jenn

Mijn vader heeft 4 jaar kanker gehad (hij is inmiddels overleden)
Bij jullie wil jij er niet over praten en bij mij thuis was het dat hij er niet over wilde/kon praten.
Ik praatte er daarom met m'n moeder over, b.v. als hij naar het ziekenhuis was geweest wat ze hadden gedaan en gezegd enzo.
Waarom wil je er niet over praten? Heb je helemaal geen vragen ofzo? Of is het gewoon te moeilijk/pijnlijk voor je?
Als je daar over nadenkt kom je er misschien ooit wel toe om erover te praten.

Heel veel succes en sterkte!

[sunnysideup]

Hi you!
kanker is natuurlijk een hele lullige ziekte waar gelukkig, zeker in het geval van borstkanker goede pronoses zijn. Ouders willen hun kinderen zoveel mogelijk sparen en niets vertellen. Life goes on maar ze weten niet hoe dit nu gedoseerd moet worden.
Voor dit soort problemen is geen gebruiksaanwijzing en ieder doet het naar beste kunnen en weten. Het helemaal negeren van de problemen van je ouders of je moeder is, naar mijn mening de juiste oplossing. Zij heeft het er moeilijk mee. Probeer je te verplaatsen in haar situatie. Wat zou jij doen als in haar schoenen stond. Hoe zou jij het vinden als er om de hete brij heen gedraaid werd? Probeer er over te praten, dat lucht op. Misschien wordt het tijd om eens te praten over dit soort dingen en over ' het leven'. Ik heb zelf ondervonden toen mijn moeder overleed ( ik was jong en zij had een verwaarloosde longziekte) dat ik eigenlijk achteraf niets van haar wist . Ook omdat ik altijd met mijzelf bezig was: lekker puberen.
Ik wens je veel sterkte en koop een leuke bos blommen: die zeggen genoeg!!
houdo

[sunnysideup]

sorry hier ben ik weer ik bedoel negeren is niet de juiste oplossing!!!!!!

[Sharksy]

hey,
Mijn moeder had ook borstkanker...waarschijnlijk door tsjernobiel.....(de radiatie was meegekomen in de regen en op het akkerland gevallen) Mijn moeder heeft nu 5 x kanker gehad: borstkanker: borst af laten zetten..
dat is overgeslagen op de rib: rib weg
overgeslagen op lendevormiguitsteeksel: wervel weggeschraapt
overgeslagen op een rib lager: die rib weg... daarna nog eeen keer op en wervel....
in 2001 is ze de laatste keer geopereerd..mijn vader steunde mijn moeder en mijn zus(die er het moeilijkste mee had) dus ik kon het me niet permiteren om er moeilijk over te doen..ik moest me groot houden...naja op zich vond ik het niet zoooo erg aangezien ik wist dat het te helpen was en niet dodelijk....... Mijn zus overweegt nu om haar borsten te laten fzetten omdat de kans zeer groot is dat ze het ook krijgt....zze is nu 20..

Ik weet denk ik een klein beetje wat je doormaakt...
greetz Sharky