Na een tijdje erover nagedacht te hebben open ik hier toch een topic over
(Sorry als dit al 80 keer is geweest)
Maar zijn hier mensen die ooit mishandeld zijn?
Ik ben toen ik klein was,een paar jaar lang geslagen door m'n moeders ex,ik was toen een jaar of 10,het heeft tot m'n 12e geduurd toen ik het aan een vriendin durfde te vertellen.Die vriendin heeft het zonder het mij te vertellen aan een lerares verteld,en die heeft het m'n moeder verteld.
M'n moeder was boos op me dat ik zulke dingen over haar vriend had gezegd,en ze vond me maar een leugenaar,terwijl ze diep van binnen wist dat het waar was,maar het kon haar niet schelen,ze wou gewoon niet zien dat haar vriend slecht was.
Hij was kennelijk belangrijker dan mij,want ze nam het altijd voor hem op.
Hij gaf me altijd van alles de schuld,en als ik zei dat hij loog,dan was mn moeder helemaal pissed op me.
Maar vooral dat slaan,het werd steeds erger,ik durfde het tegen niemand meer te vertellen,ze zouden me toch niet geloven,en het zou de situatie alleen maar erger maken,want dan werd mn moeder alleen nog maar kwader op me.
Het is nog een tijd doorgegaan,maar uiteindelijk gingen m'n moeder en hij uit elkaar,ik dacht dat het eindelijk over was.
Maar niet echt.Ja het slaan wel,maar we waren niet van hem af.M'n moeder leerde toen pas de ware ik kennen van hem.
M'n moeder had torenhoge schulden door hem.
Hij bleek met allerlei illigale dingen bezig te zijn,al weet ik op deze dag nog steeds niet wat.
En hij bleef ons lastig vallen.
Via de telefoon,soms stond hij ineens voor de deur,achtervolgen etc.
Op een gegeven moment heeft hij zelfs geprobeerd in te breken.
Dat heeft wel even zo geduurd,en ik was echt doodsbang voor hem.
Nu zijn we gelukkig eindelijk van hem af,en nu pas een paar jaar later begin ik het echt moeilijk te krijgen met dat slaan.
Ik ben bang dat alle mannen zo zijn,ik durf niet meer mensen te vertrouwen,ik ben gewoon bang dat het weer gebeurd.
Ik praat er bijna nooit over met mensen,een aantal mensen weten het wel,maar er echt over praten doe ik nooit.
Dit is de eerste keer dat ik dit echt opschrijf.
Misschien stel ik me wel aan,er zullen vast mensen zijn die het veel erger hebben,maar ik moest het gewoon ff kwijt,niet om aandacht maar om een beetje mn ei kwijt te zijn,al heb ik natuurlijk lang niet alles verteld.
|