Advertentie | |
|
![]() |
|
Verwijderd
|
Er zijn sites met speciale ouder-informatie, bijvoorbeeld http://www.mijnwicca.cjb.net ,misschien heb je daar wat aan.
Uit eigen ervaring weet ik dat ouders vaak denken dat het wel overgaat, dat het gewoon een fase is, en dat wicca niet geaccepteerd word als geloof. Laat ze dan maar gewoon, zou ik zeggen, niks erover zeggen, niks laten merken, gewoon doen waar je zin in heb, dat werkt het beste... kusje, Melissa |
![]() |
|
![]() |
Ik snap wat je bedoelt. Mijn ouders zijn dan niet fanatiek christen maar hebben er wel wat op tegen (wicca dus), gewoon door het hele media circus om de foute dingen van magie heen, Satanisme en zo.
In de grondwet staat dat iedereen recht heeft om zijn of haar geloof uit te oefenen maar ik weet uit ervaring dat die rechten geen garantie zijn om dat ook echt te mogen. Mijn (voorlopige) oplossing is om met Wicca te wachten tot ik het huis uit ben.
__________________
[Avondje Canal+=> dat was weer leerzaam...zullen we dan maar..?] ~ [Happily verkerend with Thutshui :) *smek!*]
|
![]() |
|
![]() |
ze hebben het maar te accepteren, lijkt me dan. mijn ouders vonden het ook maar nix, maar ze weten gewoon dat ze er toch nix over te zeggen hebben wat ik allemaal doe en niet doe. ik doe gewoon waar ik zelf zin in heb en dat hebben ze dan maar te accepteren. en je moet het gewoon laten lezen hoor, het is hun eigen keuze of ze het willen lezen of gewoon het hele boekkie niet aan raken. als ze echt willen weten wat er nou in jou om gaat en als ze nieuwsgierig zijn naar wat het nu precies is zullen ze het wel lezen, al is het misschien niet wanneer jij er bij bent. Als ze er bang voor zijn (en dat zijn ze denk ik als ze het niet eens willen weten) dan moeten ze het zelf weten. Misschien een idee om het boekkie niet te geven zo van kijk dit is het nu, maar gewoon ergens te laten "slingeren"???
__________________
Greetingz!
|
![]() |
|
![]() |
ik ken het verhaal. toen ik ermee begon keurde mijn ouders het volledig af. ze versnipperde mn tarot kaarten, en mn boekjes die ik toen had.ik mocht het absoluut niet. toch bleef ik kaarten kopen, en boeken kopen. tot mn ouders het maar opgaven. ze beseften dat het geen fase was waar ik door ging, en dat het echt bleef. nu, 3 jaar later, moet ik afentoe kaarten leggen voor ze. en gaan ze met me mee boeken kopen, en raden ze me zelfs boeken aan. omdat ze daar dan weer goede dingen over hebben gehoort.
je ouders proberen je nog klein te houden, dat heb ik gemerkt in ieder geval. het is moeilijk als ouder alles te begrijpen waar hun kind zich mee bezig houdt. praat ook gewoon met je ouders over wat je doet en wat je van plan bent te doen. een boek laten lezen werkt meestal niet, dat is volgens hun te makkelijk. leg gewoon in je eigen woorden uit waar JIJ in gelooft. mijn ouders zijn wel christelijk, ook niet zo heel zwaar, maar ze zijn het wel. ik weet dat het heel moeilijk is om met je ouders over dat soort dingen te praten, omdat ze altijd met stomme argumenten komen zoals: je mag het TOCH NIET! en dan heb je daar nix meer in in te brengen. blijf gewoon je eigen hart volgen, eens zullen ze het wel begrijpen. blessed be willeke
__________________
The one who fears the darkness, have never seen what the light can do.....
|
Advertentie |
|
Topictools | Zoek in deze topic |
|
|