Alles gelijk

[Mister Nygaard]

Vroeger dacht ik dat dingen voor jezelf veranderden. Dat alles beter wordt. Nu geloof ik dat alles altijd hetzelfde blijft dat je je dromen niet kunt realiseren omdat je altijd tegen je eigen steeds terugkerende beperkingen op blijft lopen. Zijn jullie het daarmee eens en zo ja hoe gaan jullie daar mee om.

[Nona]

Onzin. Je blijft je eigen grenzen verleggen en bijleren.

[hellion]

Kruimel schreef op 03-05-2003 @ 23:38:
Onzin. Je blijft je eigen grenzen verleggen en bijleren.

volkomen mee eens

Kruimel schreef op 03-05-2003 @ 23:38:
Onzin. Je blijft je eigen grenzen verleggen en bijleren.

ja, ben ik het ook mee eens

[The0]

Klinkt cliché, maar ik ook.

Ik begrijp wel wat je bedoelt, het maakt niet uit wat je dromen zijn, er komt toch nooit iets van terecht. Want je loopt tegen jezelf aan.

Maar het goede nieuws is dat er meerdere wegen zijn naar Rome, if it doesnt workt this way, try another!
en ondertussen kan je fijn ontwikkelen enzo...

en als je t ff niet ziet zitten stuur je me gwoon een meel

[Miss Helena]

Ik snap wat je bedoelt, maar ik denk (ja, hoe origineel) net als de anderen dat je je grenzen kunt verleggen. Als je het niet zo ziet zitten kan dat heel moeilijk worden, maar ik geloof erin.

Beperkingen zijn er om opgeheven te worden.

Als je iets niet durft, moet je soms zeggen van "schijt, nu doe ik het gewoon". Als je iets niet lukt, doe beter je best. Dingen lijken soms ontzettend moeilijk, maar als je ze in kleine stapjes uiteen zet, worden ze vaak makkelijker.

Ik sluit me aan bij eerdere reacties..

Ik leef nu 18 jaar en heb al een hoop beperkingen overwonnen en veranderinen doorgemaakt, ik geloof dus écht niet dat alles hetzelfde blijft en ik mijn dromen niet zal kunnen realiseren..

Als je maar wil, jezelf haalbare doelen stelt en maar hard genoeg je best doet is het zeker mogelijk om die doelen (dromen) te verwezenlijken.

[idmind]

Mmm, leuk punt.
Er is een theorie die zegt: als je geboren wordt krijg je als het ware een thema mee. Dat thema moet je uitwerken. Doe je dat niet dan krijg je dat na je dood opnieuw voor je kiezen, bijvoorbeeld als geest of als nieuw mens of als een dier (reïncarnatie). Keer op keer tot dat je het uitgewerkt hebt.

Zelf denk ik dat je in een eerste fase van je leven dingen leert dit je in een later stadium gaat toepassen en verfijnen om vervolgens weer in een leerfase te komen. Zo ga je van leerfase naar toepassingsfase. Men zegt dat deze wisseling iedere 7 jaar gebeurt.

De rode draad blijft er meestal wel in zitten tenzij je er resoluut mee breekt.

De beperkingen die jij constateert zouden kunnen voortkomen uit het verwachtingspatroon dat jij hebt.
Als je iets verwacht en het komt niet (uit) betekend dat een teleurstelling maar het houdt ook in dat je niet accepteert wat je huidige situatie is.

Je kan wel degelijk veranderen maar daarvoor moet je eerst accepteren waar en wat je NU bent. Van wat je NU bent kan je gaan naar wat je WILT ZIJN.

Offtopic:
...like Pink Floyd...

[ABrules]

geen dromen dus ook geen beperkingen...

[Knutselsmurfie]

Dusjcrib schreef op 05-05-2003 @ 12:49:
Ik sluit me aan bij eerdere reacties..

Ik leef nu 18 jaar en heb al een hoop beperkingen overwonnen en veranderinen doorgemaakt, ik geloof dus écht niet dat alles hetzelfde blijft en ik mijn dromen niet zal kunnen realiseren..

Als je maar wil, jezelf haalbare doelen stelt en maar hard genoeg je best doet is het zeker mogelijk om die doelen (dromen) te verwezenlijken.

Inderdaad

[Mister Nygaard]

Kijk ik zal het iets beter uitleggen. Ik ben een vreselijk ambiteus iemand. Ik had de hoop dat als ik maar hard genoeg zou werken in ieder geval wel veel dingen zou kunnen bereiken. ik hoef niet de beste te zijn, maar wel gewoon goed. Maar ik heb vaak tsja dan denk nu ga ik eens de hele dag studeren, omdat ik dar gewoon goed wil doen. Probleem is een concentratiestoornis die als na een half uur al intreed. Ik heb gewoon lange tijd dingen verwacht die toch te hoog gegrepen zijn en die gewoon niet te doorbreken zijn. Talent intelligentie concentratie zijn gewoon bepaalde vaste waarden waar ik in ieder geval niet doorheen kan breken dat is wat ik vooral bedoel. Maarja ik blijf proberen....

[humming bird]

ik herken je vraag wel. Vaak genoeg is het zo dat je je ergens zo goed voor inzet dat je overtuigd bent dat het je gaat lukken. Als dat niet het geval is dan is dat een teleurstelling. Teleurstellingen moet je wel kunnen incasseren maar er zijn grenzen aan. Ik heb ook heel erg veel meegemaakt, en soms is alles een beetje teveel. Je kan niet altijd maar blijven incasseren, er zit een grens aan. Mijn vraag is dan: weet iemand wat je kan doen als je het eigenlijk allemaal niet meer ziet zitten? Wat kan je bijvoorbeeld doen om je zelfvertrouwen een beetje te vergroten en om weer nieuwe kracht te krijgen om door te gaan? Ik vraag me af wat jullie ideeen hier over zijn.

Groetjes van Pauline

[Evito]

Mister Nygaard schreef op 03-05-2003 @ 23:24:
Vroeger dacht ik dat dingen voor jezelf veranderden. Dat alles beter wordt. Nu geloof ik dat alles altijd hetzelfde blijft dat je je dromen niet kunt realiseren omdat je altijd tegen je eigen steeds terugkerende beperkingen op blijft lopen. Zijn jullie het daarmee eens en zo ja hoe gaan jullie daar mee om.

Ik begrijp werkelijk niet waar je het nou over hebt?!