"Donk're wolken"

[Amoa]

Donk're wolken

Donk're wolken
een enkel vlokje licht
een enkel zuchtje wind.
Een treurige gestalte
steekt tegen
de koele hemel af.
Het kwaad is geschied
het doen zonder denken
de schim zonder Idee.

Kwade spreuken
strelen de huid
van dit volwassen kind.
Het verdrietgehalte
neemt vlug toe
snijdt Hoop de pas af.

De pijn is nu geleden
het moment van stelpen
is aangebroken.
Warme woorden
laat ze stromen
naar dit verbeten hart.
De woede is gezwicht
de wond zal dra sluiten
de muur is gebroken
De deur mag eind'lijk dicht.


Wat vinden jullie van dit gedicht? Ik heb het gisteravond geschreven. Ik probeer erin weer te geven hoe iemand (niet ik) zich voelt nadat hij gekwetst is. Hij is hier verdrietig om, maar moet toch de draad van het dagelijkse leven weer oppakken.

mjah, ik vind het mooi..