De bomen vertellen
in takken gebogen
Hoe angstig en wreed
De dood tussen muren
de mensen bekleedt
Want ogen van mensen,
Staren nu star
en geheel onbewogen
Bewaren de oorlog
in stilkoude blik
De dood in het licht
van het levendigzicht.
En een rouwmantel viel,
als een traan van de zon
Die niet langer het leed,
van de wereld meer
onder zijn vleugels
in stilzijn verdragen kon.
__________________
~Tigerlily Deepdelver~,~Tári Calaelem~
Laatst gewijzigd op 08-05-2003 om 19:37.
|