Prachtige welvingen,
prachtig
Ik gluur door de speelse spleetjes
priem er dwars door heen.
Oh, werkelijk fantastisch!
antiek.
Mijn handen beroeren het blad,
bevoelen de afgesplitste fragmenten.
heerlijk,
die vibratie die al vanonder
uit het lichaam ontkiemt.
Heb je dan niets geleerd?
een misplaatste grap, stop daarmee.
Nog dieper graven,
ik weet het.
Niemand wist het.
Maar waarom dan die rug?
zou het werkelijk zo zijn,
dat ruggen het toekeren
verleerd hebben?
Ik keer,
draai dan nog maar eens,
en groet beleefd.
|