haai mensjes!
wat mij afgelopen weekend nou weer is overkomen...
ik was met mijn beste vriendin op stap, mijn vriend was met zijn vrienden naar een ander feest. het was echt supergezellig, en ik ontdekte dat ik mijn vriendje best wel miste; toen ik zo tussen alle kleffe stelletjes stond.
toen ik hem gistermiddag weer zag, had ik weer dat vlinder-gevoel in mijn buik, bijna net zo hevig als toen ik nog aan het "vechten" was om hem tot mijn vriendje te maken. wow, zoiets heb ik nog nooit zo sterk meegemaakt! toen hij gisteravond weer weg moest (ik moest vroeg uit bed om te werken en hij om weer naar school te rijden (330 km) en we afscheid namen, scheelde het niet veel of ik begon te janken. ik wilde gewoon niet dat we al afscheid moesten nemen!!!
hebben jullie ook wel eens zoiets meegemaakt?
liefs Buffy
__________________
Ik hald fan myn mantsje (wie weet wat dat betekend mag et zeggen! :P)
|