Advertentie | |
|
![]() |
|
Ik herken het wel. Ik heb dat zelf ook heel erg gehad. Als ik alleen thuis was wilde ik ook altijd alle lichten aan, deuren op slot en als ik dan ergens iets hoorde kraken durfde ik niet te kijken wat het was.
En nu kan ik me ook nog heel ongemakkelijk voelen als ik alleen thuis ben. Overdag geen problemen mee, maar s'avonds wel. En als ik dan net een enge film heb gekeken dan heb ik het echt niet meer. Mijn ouders gaan binnenkort 4 dagen weg... en ik ben helemaal alleen thuis. hoop dat dat gaat lukken.. |
![]() |
|
Dat verhaal had ik zelf geschreven kunnen hebben
![]() In ieder geval laat ik de lichten aan..(logisch) En ga lekker vroeg in bed liggen met chips en de tv aan. Vraag aan je ouders of ze je even willen bellen ofzo als ze eraan komen (anders schrik je je wezenloos) En niet te hard rennen op de trap...ben er een keer van af geflikkerd ![]()
__________________
Wees jezelf, er zijn al zoveel anderen. *Loesje*
|
![]() |
||
Citaat:
Mij pakken ze zowieso niet meer zijn ze veels te bang voor mij geworden ![]()
__________________
I live in the black, have no guiding lights and I'm whispering in your dreams....
|
![]() |
||
Citaat:
![]() ![]() hehe
__________________
I live in the black, have no guiding lights and I'm whispering in your dreams....
|
![]() |
||
Citaat:
![]() ![]() ![]() Maar ik weet zelf ook wel dat dat niet zo is, en dat dit redelijk normaal is. @ LoveGirl: Je moet gewoon even vertrouwen in jezelf dat je iets of wat dan ook zo het raam uit kan smijten als ie je aanvalt. Als loop je in karatehouding met een band rond je kop door je huis, als je maar vertrouwen in jezelf hebt, moet het best lukken. ![]() ![]() |
![]() |
|
Mja ik heb dat nu ook wel een beetje...als ik alleen ('s avonds) alleen thuis ben doe ik eerst overal de deuren op slot en de gordijnen dicht. Ook doe ik boven alle deuren van de kamers dicht en lichten aan. Ook een telefoon bij de hand voor als dr wat is. Als ik dan vergeten ben boven de lichten aan te doen en ik wil naar mn kamer (op zolder) ga ik altijd heel hard naar boven rennen, op zoek naar het licht.
In het gangetje voor mijn zolder kamer zit een licht die je alleen van beneden aan kan zetten en dan doe ik dus altijd die lamp aan, dan dan lamp in mn kamer en dan moet ik weer naar beneden om die lamp in de gang daar en boven uit te doen, wat betekend dat ik ook weer in het donker naar boven moet..een heel gedoe dus... Maar ondanks dit vind ik het wel leuk als mn ouders eens een avond weggaan...maar als ze dan weer thuis zijn ben k toch wel weer blij enzo ![]() |
![]() |
|||
Citaat:
Citaat:
__________________
♥
|
Advertentie |
|
![]() |
|
Verwijderd
|
Nou het is ontstaan omdat ik een keer, toen ik 13 was, (alleen dus) boven lag te slapen en er op dat moment beneden gewoon een aantal lui het huis zowat aan het leeghalen waren.. Zo merkte ik de volgende morgen.. Daar had ik dus helemaal niets van gemerkt en dat gevoel vind ik zo eng. Dat er ieder moment iemand in de buurt kan zijn..
--> Hierdoor denk ik dus.. Maargoed, dat is ook echt 1 op de weet ik veel hoe veel keer dat dat gebeurd en het was toeval dat het net bij mijn huis was.. Maar toch.. Ik kan mezelf niet zo goed overtuigen Alleen door heel agressief rond te gaan lopen ![]() ![]() |
Advertentie |
|
![]() |
Topictools | Zoek in deze topic |
|
|