Lafjuh en scimmia werken samen: Thee in het Hamsterdome.

[Vlooienband]

Thee in het Hamsterdome


Het grote koffiekopje stond eenzaam uit te kijken over de klif. Hij bestudeerde de kolkende golven en dacht aan zijn familie. Stuk voor stuk, allemaal afgeslacht. Zijn moeder had nog verteld dat haar haat de puurste haat was en voor hem nooit zou verdwijnen. Met weemoed bedacht hij dat hij haar nooit meer zou zien, nooit meer zou knuffelen of mee zou nemen naar de bioscoop. Maar ja, hoe vaak gingen koffiekopjes al naar de bioscoop zou je denken? Inderdaad ja, regelmatig! Maar daar gaat het nu niet over nee. Ik dwaal af. Het grote koffiekopje, juist ja.
Hij had al kunnen weten dat het fout zou gaan. Op het moment toen Papa koffiekopje hem om thee vroeg. Ja, toen had bij hem een belletje moeten gaan rinkelen. Maar nee hoor, niets. Te veel melk in de koffie? "Maarja", dacht hij, "het is allemaal toch één pot nat, wat maakt het uit."
Ja, wat maakte het nou uit? Nou, veel. Een hoop gerinkel en slapeloze nachten.
Zonder koffie geen kop, besloot onze kleine vrind. We moesten maar eens op zoek gaan voor een beetje koffie voor het kleine, lege kopje. De laatste paar druppels mengden zich met het regenwater. Ja, droefheid was alom.
Het was ook op dat moment, dat de schrijvers besloten koffie te halen voor het kopje.
Koffie, eigenlijk een smerig iets. Een drab getrokken uit tot poeder vermalen bruine steentjes die op gedroogde muizenlevertjes lijken, waarbij dan wat suiker en organische levensvloeistof van een koe wordt gedaan, wat na het opdrinken slapeloze nachten levert.
Tja, wat een hondeleven heb je dan, als koffiekopje. Maar zelfs honden lusten het niet. Het is toch geen stijl, helemaal geen stijl.
Misschien, ja, misschien was dat de reden dat papa koffiekopje thee wilde. En daardoor was de furie begonnen. De furie van zijn moeder, alsof ze een wraakgodin was uit de vele mythen en sagen. Ja, dan was het de furie van de wraakgodin.
Zonder een complot ben je nergens, bedacht de wraakgodin. Het grote complot van de kip was voldoende voor de koffie. Kip is namelijk een zeer duivels iets. Het is noch goed, noch slecht. Niemand weet hoe kip smaakt en niemand weet hoe kip hoort te smaken. Zelfs koffiekopjes, 's werelds meest wakkere dingen, weten geen goede mening te vormen over kip.
Kipkoffie zou een oplossing moeten bieden. Caffeïne met een vleugje kip, dat hoort te werken. Vast wel. Op dat moment heb je dus caffeïne met een vleugje kip in de koffie, ofwel koffie die naar kip smaakt. Het resultaat: koffie die naar alles smaakt. Dus ook thee. Ja, dat is het kippetje onder het gras. Als door de kip de koffie naar thee gaat smaken, en de thee naar koffie, wat is dan het verschil nog? Zo moet die wraakgodin het listige complot in elkaar gefrunseld hebben, het kan niet anders.
De daarop volgende vierduizendvijfhonderdnegentien dagen en nachten was de wraakgodin bezig met het brouwen van de kipkoffie. Het ging goed, zelfs zó goed, dat ze op de laatste dag een vreugdekreet uitriep.
"Jippie," riep ze daarom uit. Meteen trok zij haar roze feeënpakje aan en huppelde ze naar het grote koffiekopje, waar ze de kipkoffie ingoot.
Vrolijk neuriend zong ze de Deense Wals hardop in haar hoofd terwijl ze rustig buiten de maat headbengde. De muziek stormde in haar hoofd en alles was goed terwijl ze haar laaghartige, gemene, platvloerse, laagbijdegrondse brouwsel klaarmaakte voor het ordinaire gepeupel dat het voetvolk is, zodat deze de koffiie/kip-mengsel konden drinken.
Op het moment dat ze haar draadloze mobielefoon pakte om de fabricanten van haar werk op de hoogte te snellen vloog de deur open.
"Stomme rotwind ook altijd!" Ze deed de deur dicht en ging rustig verder met bellen. Het telefoongesprek verliep rustig, kalm en normaal. Zonder blikken of blozen vertelde ze hoeveel gif ze in de kipkoffie had gedaan en dat het slechts vijf minuten zou duren eer de drinker de gevaarlijke effecten van het kipcomplot zou ondergaan.
Haar baas begon te zeuren, dus de wraakgodin ging er rustig voor zitten. Tijdens het gesprek nipte ze van de koffie. De kipkoffie. En ja hoor, snel begon ze de gevaarlijke effecten al te merken. De temperatuur liep op, kleine barsten in haar aardewerk, ze werd agressief, ze schreeuwde tegen de man aan de lijn, "Jij vuile gore **** van een **** die je **** **** bent, transsexuele homofiele bijstandsmoeder!" Ze wist al niet meer waarover het ging. Tegen wie had ze het ook alweer. Ze wist niets meer. Alleen dat nog. Die woede, die haat. Er was niets anders. Haar beeld werd groen van woede. 'Anger management' zou al niet meer helpen. Ze ging over de groene, het hek was van de dam. Ze was als een olifant in een porselein winkel, als ze zelf al geen aardenwerken koffiekopje was. Het was verschrikkelijk, te verschrikkelijk voor worden. Het was namelijk precies zo:
De kip is een guitig wezen dat de wereld wil veroveren. Ze vermomd haar smaak daardoor, maar wanneer het met een puur goed wordt gecombineerd, krijg je een raar iets. En dit is zeker raar te noemen.
"Waar is mijn roze onderbroek," kermde ze door het postkantoor. Ja, in de tussentijd was ze naar het postkantoor gevlogen.
Niemand wist de roze onderbroek te vinden, behalve een klein, klein meisje.
"Die heb je aan, domme heks, brulde ze naar de hysterische wraakgodin. Beschaamd keek deze onder haar jurk.
"Dank je wel!" kermde ze woedend. Pisnijdig huppelde ze naar huis, waar ze de onderbroek in de was gooide en een vuile aantrok. "Zo, dat zit stukken beter!"
Tijd om de koffie met kip-flavour de wereld in te brengen. "Hocus pocus pilatus potverdorie wat was die spreuk nou ook alweer? Nou ja, dan maar anders."
Ze liep naar buiten en begon haar 'koffie voor een kwartje'-kraampje neer te zetten. De eerste klanten kwamen er al aan. Het was ook zulk lekker warm koffie weer, zeker 26 graden en geen fris briesje. "Momentje hoor, nog wat koffiekopjes halen!"
Met een giechel huppelde ze naar de supermarkt, kocht bekertjes en ging weer verder naar haar kraampje. Ondertussen was haar baas al bezig grote, gigantische hoeveelheden kipkoffie te brouwen. Het grote koffiekopje bleef al die tijd binnen een straal van één meter, bang om de wraakgodin uit het oog te verliezen.
Zevenendertig dagen later vergreep de wraakgodin zich aan BAWLS guarana, een guarana drankje, met een zeer hoog caffeïne gehalte. Dit deed ze om de simpele reden dat ze het kon doen.
"Wel godnondeju," riep ze ineens uit. "Wat in oorlogsnaam heb ik gedaan, ik heb spreuken gebruikt, terwijl ik een wraakgodin ben in plaats van een frelling witch! Ik heb kipkoffie gezopen bij het leven en heb dat ook nog eens als een klein meisje voor vijfentwintig cent verkocht!"
Ze begon zichzelf heftig op d'r kop te krabben.
"Ha, ik weet het al! Ik moet wreken, en niet met spreuken strooien! Welk idioot wezen is het waard om door mij geminacht te worden en vernietigd?" Ze keek rond. "Ja, jij! Jij ja! Jij.. ja, jij, inderdaad ja.. jij! Jij, jij bent een geweldig slachtoffer ja! Het wordt tijd dat ik jou eens flink onder handen, heu, lepeltjes neem! Ik zal je drenken in frituurolie en eeuwenlang als een half ontdooide Vietnamse loempia's (made in Hongkong) laten ronddartelen in de 'Tuin van Voor Altijd'. Ja, dat zal het wel doen.
Ondertussen voelde het grote koffiekopje zich steeds minder op zijn gemak. Niemand hield van hem, niemand waardeerde hem en niemand liet zien dat hij, zijn hele bestaan, er ook maar iets toe deed. Zelfs die stomme wraakgodin was alleen maar bezig met haar nog stommere furie. Bah, dacht het grote koffiekopje.
Met een troebele vloeistof in zijn kop keek hij haar beteuterd aan.
"Ach toch," meldde ze. "Je bent helemaal troebel. Zullen we wat leuks gaan doen?"
"Nee," zei het grote koffiekopje, "ik heb geen zin."
Misschien had hij dat beter niet kunnen zeggen, want de wraakgodin keek heel vreemd.
"Jij ketterend, irritant, groot koffiekopje, ik zal je leren mij af te wijzen, heel je familie, je vrienden, alles, iedereen. Alleen maar om jou te laten lijden!"

Ja, dat moet het zijn, dat is vast de oorzaak. Kan niet anders.

Ik ben trots.

[Vlooienband]

lafjuh schreef op 11-07-2003 @ 23:58:
Ik ben trots.

Ik dank je wel.

[Nieni]

lafjuh schreef op 11-07-2003 @ 23:58:
Ik ben trots.

Ik ook. op jullie
Volgens mij ben ik fan van dit soort verhaaltjes...

Kvinnut een cool verhaal

[Kinky]

Alweer een en verhaal!!!

Laat me weten wanneer er weer een nieuwe af is... ik lees ze met veel plezier!!!

[Memnoch]

*is trots*

Memnoch schreef op 24-07-2003 @ 09:06:
*is trots*

wie ben jij?

[Vlooienband]

lafjuh schreef op 25-07-2003 @ 22:26:
wie ben jij?

Het vriendje.

Scimmia schreef op 25-07-2003 @ 22:51:
Het vriendje.

Het is Hem.

Ik dacht al zoiets.