ergenis aan dominant persoon

Hoi...

ik doe sinds 6 weken een nieuwe opleiding en het is een hele leuke groep met vooral volwassenen en enkele jongeren. Er heerst gewoon een vriendschappelijke sfeer en ik erger me ook niet snel aan iemand. Maar er is toch 1 uitzondering en die wil ik graag even met jullie delen.

Er is een vrouw van 21. Ze is niet onaardig ofzo. Maar op alles wat een leraar zegt heeft ze commentaar. En op elk feit wil ze haar eigen mening geven of een eigen ervaring met ons delen. Natuurlijk is het fijn voor haar dat ze het herkent. En ik kan me voorstellen dat, als zij een ander antwoord heeft, ze graag wil weten of de hare ook goed is. Maar ze slaat een heel overdreven, dominante toon aan. Nog erger dan jullie je kunnen voorstellen waarschijnlijk...

Ik erger me hier aan maar op zich is hier nog niets mis mee. Bovendien accepteer ik iedereen zoals ie is en vind ik het fijn dat ze zichzelf is. Maar vorige week wilde ik iets niet doen (voor de klas staan) omdat ik nogal onzeker ben en liever anderen even eerst laat. Toen ik nee zei, viel ze tegen me uit en zei dat het nergens op sloeg en nog meer dingen. Ik voelde me hierdoor aangevallen, maar ging niet in de verdediging want zo ben ik niet. Ook geeft ze anderen geen ruimte omdat ze een nogal uitgesproken mening heeft. Een klasgenoot had een keer naar een instantie gebeld en kreeg iemand aan de lijn die stotterde (telefonist dus). Zij meteen er bovenop: "nou, dat vind ik niet kunnen." Ook had ze een heel kwetsende opmerking over autistische mensen en toen voelde ik me weer aangevallen, omdat ik autisme heb. Maar ook daar heb ik niets van gezegd omdat ze de ruimte daarvoor niet geeft en ik heel verlegen ben.

Ik erger me niet zo vaak, zoals ik al zei. Want ik heb respect voor mensen met een eigen mening. Ook is ergernis vaak een weerspiegeling van een eigenschap die je zelf hebt. Maar wat ik me afvraag: is hier iets aan te doen? En zou ze zelf door hebben dat ik (en waarschijnlijk de rest) helemaal gek van haar word? Ik ben zelfs op een andere plek in de klas gaan zitten (dat zou ik normaal nooooit doen maar ik kreeg er gewoon hoofdpijn van) omdat ik naast haar zat.

Dit is voor mij nieuw. Dat ik me zo stoor aan iemand.

[Fade of Light]

welke opleiding?

Een secretaresse-opleiding die maar een jaar duurt, hoezo?

[Fade of Light]

bugge schreef op 05-11-2003 @ 18:14:
Een secretaresse-opleiding die maar een jaar duurt, hoezo?

omdat zo'n provocerend persoontje in een psychologie-opleiding wel een bepaald goed effect kan hebben, maar bij secretaresse-opleiding zie ik het er nut niet echt van in...maarja ik mag je verder niet helpen

[idmind]

Het feit dat jij je ergert aan deze persoon zegt iets over jezelf.

Als ik jouw tekst lees dan zie ik dat je een soort allergie hebt tegen mensen die zich dominant opstellen.

Je kunt er achter komen wat deze persoon in jou aantikt of triggert door een simpele methode toe te passen. Ik zal je die een keer uitleggen maar het heeft te maken met "kernkwaliteiten" en "valkuilen".

idmind schreef op 06-11-2003 @ 12:47:
Het feit dat jij je ergert aan deze persoon zegt iets over jezelf.

Als ik jouw tekst lees dan zie ik dat je een soort allergie hebt tegen mensen die zich dominant opstellen.

Je kunt er achter komen wat deze persoon in jou aantikt of triggert door een simpele methode toe te passen. Ik zal je die een keer uitleggen maar het heeft te maken met "kernkwaliteiten" en "valkuilen".

Ja, het zegt iets over mezelf en ik zei zelf ook al dat ergenis soms een weerspiegeling is van een (negatieve) eigenschap die je zelf hebt. Als je er bijvoorbeeld van uit gaat dat elk mens gelijk is (denk er maar eens aan dat we allemaal eten en naar de wc moeten en we allemaal een hart hebben en bloed in onze vaten en hersenen waarmee we denken en die alles regelen) dan moet het wel zo zijn dat elk mens die bepaalde eigenschap heeft. Heel raar om zo te denken, want eigenlijk is ook ieder mens uniek met leuke en minder leuke eigenschappen. Maar als je er dus vanuit gaat dat iedereen hetzelfde is, kun je de wereld een stuk positiever zien.

Als je een negatieve eigenschap dus bij iemand anders opmerkt dan spiegelt die persoon jezelf. En het zegt dus ook iets over mezelf. Ik weet alleen niet zo goed wat. Misschien wel omdat ik graag dominant wil zijn en mijn mening altijd wil kunnen zeggen, maar dat ik dat niet kan omdat ik verlegen en onzeker ben? Ik weet niet waarom ik allergisch ben voor dominantie mensen. Waarschijnlijk omdat ik mezelf dan nog veel meer geremd voel dan normaal. Geen ruimte zeg maar.

Vertel mij maar een keer over die methode, want ik ben wel benieuwd.

Ik wil dus met dit alles niet zeuren over een zeikwijf in mijn klas ofzo. En ook niet omdat ik er toevallig last van heb door wat ik in mijn vorige post schreef.

Maar ik zou graag reacties van jullie willen. Waar komt zo'n ergernis vandaan? Wat doet het met jezelf? Herkennen jullie zoiets?

Bespreek het met haar. En eventueel met een docent.
Das het enige wat ik kan verzinnen.