Een Engelse sonnet bestaat uit drie maal vier regels en dan twee regels ter afsluiting. Er is geen echte chute zoals in de Nederlandse sonnetten hoort.
Een Nederlandse bestaat uit twee maal vier en twee maal drie regels. Tussen de eerste en tweede twee strofen is een chute. Deze breekt het gedicht doormidden. Vaak zijn de eerste twee strofen het gevoel (vaak als metafoor) en de tweede twee het gevoel uitgelegd (waarom is er dat gevoel en wat is er nou gebeurd).
Ik zal proberen (dit ga ik dus nu bedenken) een voorbeeld te geven.
Het gevecht der liefde
Langzaam zakte ik in, lang genoeg gewandeld
Een lijntje bloed volgde mij
Nog nooit ben ik zo gruwelijk behandeld
Nooit geef ik op, dat weten wij.
De handdoek vloog al snel
In die ring, ik kan niet meer
Uit die ring, ik wist het wel
Nooit meer. Was dit de laatste keer?
Liefdes maken meer kapot dan kan
Pas na vele malen zie ik het dan.
Ik laat het mij nooit meer aandoen.
Zij was de liefste, ik gaf me aan haar
Eens, lang voor het gevecht, was ik al daar.
Ik wist dat het ging komen, bij elke zoen.
Dit is het tweede gedicht dat ik ooit in één keer schrijf. Dat vind ik sterk. Ik heb niet eens een letter herschreven deze keer. Ik zeg niet dat het (daarom) mooi is geworden, maar vind t toch leuk om er ff bij te vertellen.
Dat is dus een sonnet. Ga die maar eens maken. Leuker dan al die sinterklaas-gedicht-structuur-gedichten die er zoveel zijn...
groetjes
r
__________________
Niet vol hoeft niet perse leeg te zijn \\ niets is altijd niet iets!
|