ik hou van je,
maar jij hebt een ander.
ze is m'n beste vriendin,
maar je houd van d'r.
het zou zo mooi moeten zijn, maar waarom doet het dan zo'n pijn?
ik kan je niet vergeten,
maar jij wilt alleen vriendschap, heb je me laten weten.
maar hoe kan ik je duidelijk maken,
dat ik je nooit zal laten vallen?
moet ik het schreeuwen van de daken?
door de hallen?
"ik hou van je"
zijn haar loze woroden
ze houd nog van d'r ex,
verlangens die ze niet durft te beantwoorden.
is ze nou echt zo'n heks?!
hoe kan ik je zeggen,
dat het dieper bij me zit?
het is niet om uit te leggen.
dieper dan verliefdheid, dieper dan houden van.
dat is waarvoor ik bid.
voor mij ben je een perfecte man.
je vertelt; ik vind haar prachtig
en ik luister aandachtig.
maar zij bezit jouw verlangen,
ik weet, ik kan haar nooit vervangen.
je wilt mij niet,
je bent bang om me te verliezen,
maar ik schrijf dit gedicht,
zodat je weer, dat ik altijd voor je zal kiezen.
ik beloof je, bij deze volle maan,
ik zal jouw nooit laten gaan!
met je familie heb ik pret voor tien,
maar waarom wil jij mij dan niet?
ik laat het niet zien,
maar het doet me zo'n pijn, zo'n verdriet!
ik heb nachten om je zitten janken,
en dan denk ik bij mezelf,
waar heb ik dit aan verdiend?
maar ik heb de hoop opgegeven,
want zo wil ik niet leven.
als ik blijf hopen, doe ik mezelf alleen maar pijn,
terwijl ik weer; jij zult nooit de mijne zijn.
ik heb dit laatst geschreven, m'n eerste gedicht.beetje erg lang, maar ik wil graag weten wat jullie ervan vinden.
|