Het is pas geleden uit gegaan tussen mijn vriend en ik, en ik voelde de klap pas na 3 dagen. Opeens kreeg ik de inspiratie voor een gedicht, pakte pen en papier, en de rest ging vanzelf. Het was in 2 minuutjes klaar. Hij is niet echt byzonder, ik wil gewoon weten of jullie hem een beetje goed vinden, en of iemand zich hierin herkend (het zijn gewoon mijn gevoelens op papier). Bedankt.
Kus-x-
Fab!
19 september, 2001
Je voelt je waardeloos,
moe, koud, leeg.
Je voelt eigenlijk niets...
al het leven is uit je gezogen.
ook de emoties,
de woorden,
de tranen,
die lach die je vroeger altijd droeg...
allemaal weg.
door die drie kleine woordjes,
"het is uit".
Ze blijven in je hoofd doorringen,
echoen maar door...
Je voelt je eerst blij,
opgelucht,
vrolijk...
maar dat gevoel verranderd in woede,
verdriet,
pijn...
Waarom had het niet makkelijker kunnen zijn?
Waarom zijn onze dromen altijd vals?
We hopen,
bidden,
doen alles om het naar onze zin te krijgen.
En wat gebeurd er?
Al het vertrouwen die we hadden wordt verwaardeloosd...
Het kleine warme vuurvlammetje hoop in ons hart,
wordt gedoofd.
__________________
*I bite my tong, every time you come around. Cause blood in my mouth beats blood on the ground*
|