Dromen over overleden oma

[Stefanie]

Sinds dat mijn oma is overleden en dat is al heel wat jaartjes geleden, heb ik heel vaak dromen over haar.
De tijd voordat ze ziek werd en stierf aan kanker heb ik haar heel weinig gezien. Dat kwam omdat mijn ouders conflicten hadden met mijn opa en oma. Ik zag mn opa en oma een beetje vanuit een negatief punt, doordat mijn ouders niet goed met haar omgingen in die tijd. De dag voordat ze stierf heb ik haar wel gezien in het ziekenhuis, maar niet echt afscheid kunnen nemen. Ik wil haar nog zoveel vragen, omdat ik het al die tijd voor haar overlijden niet heb kunnen doen, maar dat gaat dus niet meer.
Soms zijn het mooie dromen of dromen over dat ik haar mis. Maar vaak komt ze er zelf ook in voor en zodra ik haar zie begin ik meteen te huilen (en niet zo'n klein beetje ook) Ik ga dan helemaal over mn toeren en grijp haar meteen vast. Ik vind het zo raar dat ik nu zoveel dromen heb over haar, het lijkt wel alsof ik haar na al die tijd nog steeds heel erg mis.

Heeft iemand hier ook last van (gehad)? En wat kan ik er aan doen? Want ik vind het echt vreselijk dat ik in tranen wakker wordt elke keer.

[CoveredEyes]

Heej meis, ik herken je verhaal niet. Mijn opa is overleden toen ik nog wat jonger was (ik denk 7 ofzo) en daar weet ik niet zo veel meer van.

Als je fijn over haar hebt gedroomd, moet je dan ook huilen omdat je haar mist, of gaat het dan wel goed?
Weten je ouders dat je over haar droomt?

Ik weet niet wat je er aan kan doen, miss hebben anderen wel tips voor je, maar als je er echt mee zit, is het miss een idee om er met een proff. iemand te praten, of vind je dat niet echt nodig?

Liefs, Suzanne

[Stefanie]

Aan de ene kant vind ik het heel fijn om over haar te dromen, aan de andere kant helemaal niet omdat ik zo in paniek raak. Ik huil dus omdat ik haar mis ja, maar dan nog gaat t niet goed.

Ik zat er zelf ook aan te denken om met een proffesioneel iemand over te gaan praten als het niet ophoudt, misschien dat dat helpt. Ik kijk het nog even aan.

Heel erg bedankt voor je reactie!

[Quiana]

In je dromen komen ook de dingen terug waarmee je (overdag)
erg veel bezig bent of die een (grote) indruk hebben
achtergelaten.

Ik denk dat als je het vaak & lang hebt, het wel een teken
is dat het nog niet helemaal lekker zit, en je er dus wel iets
aan zou moeten doen, eigenlijk... En als dat niet op eigen
houtje lukt, zou hulp zoeken geen overbodige luxe zijn.

Zeker niet als je er al een paar jaar mee loopt denk ik.

Ik herken het wel. Toen ik 12 was ben ik een vriend verloren en op mijn 14e stierf mijn opa. Over beiden heb ik veel gedroomd. Ik vond laatst zelfs een schriftje waarin al mijn dromen stonden over die vriend...

Wat me opviel was dat die dromen altijd gingen over toen hij nog leefde. Ik genoot van die dromen, want zo was hij weer dicht bij mij. Als ik wakker werd, was ik wel verdrietig omdat hij dood was maar ook blij omdat ik hem weer gezien had.

ALs jij over je oma droomt en haar meteen vastgrijpt als je haar ziet, betekent dat dat je nog niet geaccepteerd hebt dat ze dood is. Ook zeg je dat je haar nog veel wilt vragen. Het is beter om je in de loop van de tijd erbij neer te leggen dat je vragen niet meer beantwoord kunnen worden en dat je haar ook niet meer ziet. Het is absoluut niet verboden om verdrietig te zijn en haar te missen, maar probeer het wel te accepteren. Anders kost het zoveel energie en er valt toch niets meer terug te draaien. Bovendien is het jouw schuld niet dat je haar de laatste tijd niet meer zo vaak zag, want jij zat tussen alle conflicten. Schuldgevoel is dus ook niet nodig.

Echt, het is zoveel makkelijker als je het accepteert. Je zult op een gegeven moment wel moeten, want het kan niet meer veranderd worden.

Tenslotte: hou haar niet tegen. Zij is gestorven en wil nu gaan. Hou haar niet vast...

[Fantôme]

hoi stefjuh,

laat ik nou net laats zoiets opgevangen hebben over dat er een 'therapie' bestaat, waarin je zelf je dromen enigzins kan beinvloeden. ik denk namelijk dat dromen over je oma niet slecht is, zolang het de mooie dingen zijn, en je daar ook gewoon gelukkig mee kan zijn, met die herinneringen, en je je er niet rot door gaat voelen.
natuurlijk mis jij je oma. ik mis mijn oma ook.... en ook mijn moeder had geen goede band met haar, waardoor we er weinig komen. mijn oma stierf ook aan kanker... ik was er toen bij en heb er ook een hele tijd van gedroomd. gelukkig is het nu minder, en kan ik alleen nog glimlachen aan enkele goede herinneringen. natuurlijk mis ik haar. maar niet alleen haar... mn beide opa's mis ik ook heel erg.

toch denk ik dat ik het redelijk heb verwerkt.
ik weet niet.. misschien gaat zo'n therapie voor jou wat te ver. maar als het echt zo erg is.. misschien kan je er eens over nadenken.

liefs, wendy