“Ren door de regen,
mascara loopt uit, pikzwarte vegen.
Leeg van binnen,
Verdronken van buiten.
Vlucht naar binnen.
Regen vecht zinloos verder tegen de ruiten.
Kwam daar jou tegen,
Bloedrood kwam naar mijn gezicht gestegen.
Vol van binnen,
Verlangend van buiten.
Dans met jou door het zoete, stromende water.
Zo wil ik nu door gaan,
Nog verder dan later.”
---------------------------------------------------------------------
Ik vind zelf dat de laatste twee regels t n beetje verpesten, maar tis eigenlijk wel de essentie van t hele gedichtje...Wat denken jullie?
__________________
These are the seasons of emotion and like the winds they rise and fall. So upon us all a little rain must fall.
|