Bomen

[jimmyO]

Bomen

Vandaag is het zondag,.. geloof ik. Vanochtend om elf uur wakker. Nog steeds moe en nog steeds geen inspiratie. De bomen wuifen zoals gewoonlijk naar mij. En zo zij zijn geschapen om ruisend door mijn hoofd te zweven, zo ben ik geschapen om te schrijven. Deze keer ruist er niets door mijn hoofd. Het is windstil. Zowel vanuit het Oosten als Westen als Zuiden als Noorden, komt er niets aanwaaien. Ik werp een glimp uit het raam. Daar hoor ik de bomen ruisen. We hebben een kastanjeboom in de tuin staan. De stekeltjes worden verlicht door de dauw en de zon. Met enige nieuwsgierigheid naar wanneer ze zullen vallen, ga ik de trap af en loop naar de boom. Ik kijk hem aan en hij kijkt mij met zijn oude gelaat terug. Hieronder is er schaduw. Ik bedenk me niet langer en pak een tak vast. Damp druipt van mijn hand en ik kan de geur van groen ruiken. Het zweeft door m'n hoofd. Wanneer valt er nou iets?, vraag ik me af. Met een harde ruk aan z'n arm, lijkt het gelaat de vervormen. Er valt nog steeds niets. Als ik de tak loslaat, lijkt de boom weer z'n oude vorm terug te krijgen. Het starre schepsel geeft geen geluid meer. Ik lijk weer moe te worden en ben zat van mijn dromerige acties. Opeens een tik op m'n hoofd. Het voelt koel aan en ik kijk naar de grond kijk om te onderzoeken wat er nou op mijn hoofd gevallen was. Met een buiging raap ik hem op. Het groen doordringt mijn reuk en damp glijd over mijn handpalm. De stekels zijn worden opgelicht door de zon. Hij profiteert mooi van de dauw. Hierna hoor ik de bomen door mijn hoofd ruisen. En de starre oude boom lijkt eindelijk een vorm aan te nemen. Er ruisen gedachten door mijn hoofd. Ik realiseer. Ik besef. Ik wordt wakker. En voor dat ik het weet kom ik aan het einde van m'n verhaal toe. Toch handig, die bomen.

19-08-01 Copyright (c) JimmyOsdorp 2002

[stroopwafel]

En zo zij zijn geschapen om ruisend door mijn hoofd te zweven, zo ben ik geschapen om te schrijven. + Ik kijk hem aan en hij kijkt mij met zijn oude gelaat terug.

zijn voorbeeldjes waardoor ik op je verhaal afknap. Je hebt het veel te ingewikkeld uitgelegd imho