Normaal?

[Redhair]

Hey mensen, ik vraag me wat af.
Ik heb een zooi problemen, en het blijft zich maar opstapelen. Mensen weten voor een groot deel wat er met me aan de hand is, en proberen me dus ook te helpen. (Zoals mijn ouders, vrienden en binnekort het riagg.) Nu is het zo dat mijn mentor er ook veel van af weet. Ik praat vaak met hem en voel me totaal op mijn gemak bij hem. Hij is lief voor me, begrijpt me en geeft me een grote hoeveelheid steun. Ik heb zijn mobiele nummer zelfs en mag hem dus altijd bellen als me wat dwars zit. Vandaag waren we weer aan het praten en hij stelde zelfs voor om samen een keer naar het bos te gaan, met mijn hond en zijn zoontje. Even uitwaaien en wat bijpraten, zei hij. Ik vind het een geweldig idee alleen durf geen ja te zeggen, omdat ik niet teveel van zijn vrije tijd in wil nemen. Nu is het zo dat ik de laatste tijd heel erg de behoefte heb aan een oprechte knuffel. Een knuffel van iemand die me snapt, van iemand die er voor me is, van iemand bij wie ik altijd terecht kan. Ik wil een knuffel van hem. Kan dat wel? Hij is mijn mentor, dan kan ik toch niet zo close met hem zijn? Het is gewoon een vriend van me geworden. Als hij me belt zegt hij bijvoorbeeld "Hey met mij!" omdat ik zijn stem toch wel herken. Ik spreek hem ook gewoon met je en jij aan terwijl dat op school eigenlijk niet mag. Het maakt hem niks uit.

Is het wel normaal dat we zo close zijn?

[Gothic]

Zolang jij niet meer dan puur vriendschappelijke/vaderlijke gevoelens voor hem hebt, is er niets aan de hand...

Zodra jij verliefd op hem wordt, niet meer zonder hem kunt of hij meer dan puur 'vriendschap' voor je voelt, begint het fout te gaan...

[Sannetje]

Gothic schreef op 22-03-2004 @ 15:50:
Zolang jij niet meer dan puur vriendschappelijke/vaderlijke gevoelens voor hem hebt, is er niets aan de hand...

Mij lijken vaderlijke gevoelens niet zo handig, aangezien hij je vader niet is en hij die rol ook nooit zal kunnen vervullen...

Maar waarom wil je niet te vel van zijn vrije tijd innemen? Hij vraagt zelf of je mee gaat wandelen....probeer niet voor hem te denken, maar zie het gewoon als een oprechte uitnodiging. Als hij vindt dat je te veel van zijn tijd inneemt, moet hij volwassen genoeg zijn om dat te zeggen.

Ik denk dat je hem best toe kunt laten, hij lijkt het zelf ook allemaal te willen. Let alleen op dat je geen dingen van hem verwacht die hij niet waar kan maken, en word vooral niet verliefd op 'm!

[phensicske]

Ik ben daar eigenlijk nogal op tegen. Hij is je mentor en als je hulp nodig hebt, moet hij je doorverwijzen en niet zelf opvangen.
Daar komen denk ik moeilijkheden van.

[Nona]

Het is natuurlijk wel enigzins onhanding. In de eerste plaats horen jullie een relatie van die van een leraar tot een leerling te hebben. Die relatie is meestal niet zo close.
Aan de andere kant, als jullie de rollen in de klas nog steeds goed vol kunnen houden en de normale gang van zaken op school niet in het gedrang komt zou ik haast zeggen dat er eigenlijk niets aan de hand is. Maar dat is vaak moeilijk vol te houden als je zo goed met elkaar om gaat.

Wat betreft verliefdheid, zoals Gothic al aanhaalt, pas daarvoor op. Je hebt je eigen gevoelens natuurlijk niet volledig in de hand en hij de zijne niet. Mogen er toch gevoelens in het spel komen is dat natuurlijk geen kwestie van schuld, maar lastig genoeg om deze situatie te willen vermijden. Gewoon les hebben van zo iemand is dan wel erg moeilijk. Bovendien wordt een dergelijke relatie op de meeste scholen niet gewaardeerd.

[Redhair]

Bedankt voor jullie reacties. Ik ben niet verliefd op hem, maar als ik hem zie voel ik me wel altijd een beetje blij. Dat is denk ik omdat ik gewoon weet dat ik op hem af kan lopen en kan gaan janken. Dat is trouwens wel zo, hij is de enige waar ik het niet erg vind om te gaan huilen. Maar goed, wat ik zo uit jullie reacties opmaak, erg normaal is het niet, maar het is ook niet erg slecht zolang er geen verliefdheid inzit, klopt dat?

[Charlottetje]

natuurlijk hoef je niet meteen verliefd te zijn op iemand waar je goed mee kunt praten etc.

Wat jij kan moet best kunnen!
Bij mij op school hebben we een leraar die ook, eeh, nou ja, vertrouwenspersoon is ofzo.
Ik ken zelfs een aantal mensen die best veel met hem optrekken, zeg maar. Ook gewoon daar thuis kwamen etc. etc.
Die leraar zal er echt wel voor zorgen dat jij niet te veel tijd van hem inneemt, en als hij voorstelt een keer naar het bos te gaan dan meent hij dat heus wel!

Sterkte!

Eigenlijk alles wat al gezegd is. Het is heel fijn dat jij zo iemand hebt waarbij je eigenlijk jezelf kunt zijn, maar pas op. Want misschien, en ik zeg niet dat dat zo is, maar de kans is er wel, is hij wel verliefd op je ofzo. Of word jij nog verliefd op hem. Pas op daarmee dus. Maar als dat niet het geval is, kan het prima.
Denk niet dat je teveel van zijn vrije tijd of wil inneemt, want hij stelde toch zelf voor om te gaan wandelen?
Succes

[Redhair]

Nogmaals bedankt. Als hij verliefd op me is of zou worden (kan me niet voorstellen) zou ik het niet erg vinden. Denk ik. Hij is geen vertrouwens persoon, en is bij ons op school gekomen door uitval van een andere leraar. Die andere is alweer terug, maar hij is niet weg omdat hij best geliefd is kwa leraar zijnde. (de enige bij ons op school die wiskunde kan uitleggen). Vandaag stond hij me op te wachten bij een lokaal, om even wat te bespreken. Aan het eind (ik was nogal down) gaf hij mij een schouderklopje en liet zijn hand even op mijn schouder liggen. De andere leraren moesten dat eens proberen! echt die moeten oprotten. Maar bij hem vond ik het niet erg. Dan ben ik wel bang dat ik me onbewust toch teveel tot hem aangetrokken voelt. Ik ken dat 'ik voel me bij een volwassen man thuis' niet meer. Blablabla ik ben aan het babbelen. Maar Mushu heeft gelijk met "Het is heel fijn dat jij zo iemand hebt waarbij je eigenlijk jezelf kunt zijn". Hij stelde het zelf voor ja. Ik zie nog wel

[Lothlan]

Hey Redhair,

Ik vind het op zich echt niet gek als je een goede vriendschaps relatie hebt met een leraar. Zelf heb ik dat ook een tijd gehad m et een lerares. Tegen haar heb ik ook als eerste verteld dat het slecht ging. Toen ben ik twee jaar achter elkaar met haar op schoolreis geweest en we werden steeds betere vrienden. Ze kwam me zelfs opzoeken toen ik in de inrichting zat.

Ik denk dus zeker dat het niet gek is. Misschien is het zelfs zeer handig dat je iemand hebt die volwassen is en die je probeert te begrijpen. Soms is het gewoon veel makkelijker om iets tegen je leraar te zeggen dan tegen je ouders, terwijl ze misschien de zelfde antwoorden kunnen bieden..

Hey Meis!
Ik begrijp je volkomen. Ik heb ook af en toe om eens met een lerares waar ik dan mee praat eens naar buiten te gaan. Zelf wil ik graag het onderwijs in en zou dan ook met leerlingen zoiets willen gaan doen als ze daar behoefte aan hebben uiteraard. Ik weet niet of dit eigenlijk mag, ik bedoel dan wordt je tog te close met zoiemand??? Ja een knuffel haha, daar heb ik vaak behoeft aan mja. Dat kun je dus echt niet maken; hij is je mentor en ja ookal heb je daar geen speciale gevoelens bij. Mja........kwe niet! waai iig lekker uit