Een vriend met een doooooodsaaie vriendin

Kijk het zit zo. Vroeger was een vriend van me, laten we hem X noemen, mijn beste vriend zeg maar. Dat is nu al een tijdje niet zo en ik zal je vertellen waarom: hij kreeg een vriendin.
Eerst viel het nog wel mee en toen ging ze 11 maanden naar de VS, dus had ik er geen last van Nu is ze alweer een jaartje terug vermoed ik, maar X wil de hele tijd dingen met haar en vrienden doen en ze is echt een 'partycrasher'. Ze is bijna altijd bij hem, zeker de hele weekenden en ze brengt geen woord uit. Voorbeeld: ik kwam hem tegen (met zijn vriendin) vandaag in de stad en ik hem met wat andere vrienden, met hem + vriendin erbij een minuut of 10 gepraat en ze heeft geen woord uitgebracht. Ook op een feest, waar allemaal jongens waren en we wel wat wilden gaan drinken zullen we maar zeggen, had hij haar meegenomen en ze heeft die avond 2 zinnen gezegd. Echt doodsaai dus, terwijl de organisator en jarige omwille van het jongens-onderonsje zijn vriendin zelfs al naar huis had gestuurd. Ze woont wel een eindje weg, dus ze blijft vaak slapen bij hem, maar dit is toch te gek?
Kijk, ik heb hem allang opgegeven, want we zijn al niet echt vrienden meer, maar overdrijf ik nu? Ik erger me er echt dood aan, dat ze nooit wat zegt, dat ze saai is en dat hij haar te pas en te onpas meeneemt (ook op tijdens nieuwjaar bij mij bijv., terwijl ik haar helemaal niet ken) en per sé haar met vrienden zoals ik wil mengen. Ze zitten dan ook de hele naast elkaar en houden elkaars handje vast. Zou ik mijn ergernis kunnen laten merken of is het mijn zaak niet? Als ze nou boeiend was geweest had ik het niet erg gevonden als ze erbij was, maar in dit geval blokkeert ze gewoon alles.

[[DnC]]

Lijkt erop dat ze gewoon heel erg verlegen is en heel veel moeite heeft met praten met andere mensen.
Misschien lult ze de oren van haar vriend af als ze alleen zijn om het zo maar te zeggen.

[Manuzhai]

Heet je vriend Tim en woon je in Haarlem? Stuur dan ff een meeltje.

Don't ask.

[kHebTrekInWatLekkers]

Ik denk niet dat het aan jou is om te oordelen of zijn vriendin wel of niet goed genoeg is voor hem.

kHebTrekInWatLekkers schreef:
Ik denk niet dat het aan jou is om te oordelen of zijn vriendin wel of niet goed genoeg is voor hem.

Het maakt me niet uit of zij wel of niet goed genoeg is voor hem, maar om het feit dat doordat zij er altijd bij is een boel verpest wordt en dat ik ook niet meer alleen met hem om kan gaan. Verder moeten ze zelf weten wat ze doen.

Heet je vriend Tim en woon je in Haarlem? Stuur dan ff een meeltje.

Nope

[Gup]

mhh, ik herken dit wel beetje.
Alleen is de vriendin van mijn beste vriend niet verlegen, maar heeft zij een giga hekel aan mij. Hierdoor zie ik, eigenlijk al zijn andere vrienden ook, hem helemaal niet meer. Zij eist hem helemaal op.... Maarja, wat je ertegen kan doen weet ik ook niet. Want als ik er iets van ga zeggen, weet ik zeker dat hij het fout opvat.

Sterkte!

Kusje Gup

[Ilsch]

Hmmmz.. zo zou ik zelf ook zijn in gezeldschap van vrienden van mijn vriend.. gewoon super verlegen.. en ik bedoel.. als daar alleen maar jongens zijn.. en je zit daar als enige girl... tsjah...

hoe zou jij je gedragen in een kamer vol meiden misschien wel heel spontaan enzo.. maar niet iedereen is zo..

en alsje die vriend weinig ziet.. moet je dat gewoon tegen hem zeggen...

is je vriend zonder zijn vriendin erbij wel gezellig enzow?

Meestal is het zow dat hij na een tijd (hmmz ze hebben het blijkbaar al wel heel lang maarjaah) het ineens niet meer zow boeiend vindt...
Hij zal toch op een gegeven moment iets gaan missen zou je zeggen, vooral als ie eerst wel heel gezellig kon zijn.

Maar heb je er weleens met hem over gepraat dan?

Het feit dat ze nix zegt, ik snap wel dat dat irri kan zijn. Maar ik bekijk het altijd ff vanuit die persoon. Vroeger zei ik ook nooit wat, pas de laatste tijd trek ik veel sneller m'n mond open, maar groepen mensen die ik niet ken vind ik nog steeds heel eng en daar zie ik dan ook echt tegenop.
Dus voor haar is het waarschijnlijk veel moeilijker dan je denkt.
Of ze saai is, dat hoeft niet toch..? Misschien is ze juist wel onwijs cool als hij met haar alleen is..?
Heb je haar nooit in een iets kleinere groep gesproken dan..?

Maarjaaah ik denk dat je toch met hem erover moet praten dan ofzow...

suc6
xxx

Alicia

[Sciza]

Whaaaa, dat lijk ik wel

Ik vind het fijn om met vrienden van hem iets te doen enzo, altijd gezellig... maar ik zeg echt zo weinig, klap gewoon dicht van verlegenheid. Maar ik ben niet saai ofzo, als we alleen zijn, of met mensen die ik echt ken, lul ik iedereen de oren van het hoofd...

Misschien voelt ze zich gewoon nogal ongemakkelijk en moet ze wennen, iemand die verlegen is is niet per definitie saai hoor, voor haar zal het ook moeilijk zijn (voor mij iig wel ).

Ik dwing mezelf de laatste tijd gewoon dingen te zeggen, maar meestal kom ik niet uit mijn woorden, kijkt iedereen me aan, wordt ik knal rood en begin ik zowat te janken. Is echt afgrijselijk hoor, vooral omdat iedereen elkaar kent en ik eigenlijk niemand...

Misschien moet je eens een gesprek met haar proberen te beginnen, van die vragen stellen waarop ze lange antwoorden moet geven, uiteindelijk zal ze wel dingen uit zichzelf gaan vragen en zeggen hoor... duurt wel eventjes, maar toch.

[baz123]

ik denk niet dat het een probleem moet zijn als zei verlegen is, ik denk wel dat die "vriend" van jou moet oppassen. als ik jou verhaal een beetje lees heb ik het idee dat zij hem voor zichzelf wil hebben, hij gaat daarin mee en dat kost hem straks al zijn vrienden. Dat is gevaarlijk, ik heb het ooit ook zo ver laten komen, toen ging het uit en stond ik alleen. Die vriend van jou zal zelf in moeten zien dat hij zijn aandacht tussen zijn vrienden en zijn vriendin moet verdelen. Als hij dat gaat doen, dan moet die vriendin wel mee gaan met zijn vrienden anders raakt ze hem misschien kwijt (voor haar gevoel)
Dan zal ze vanzelf wel meer mee gaan praten

Heb je wel eens geprobeerd een echt gesprek met haar te beginnen? Dingen over haar leven te weten te komen, wat haar bezighoud enz enz?

Ik praat ook niet de oren van het hoofd bij de vrienden van mn vriend.. jah, ze moesten ff moeite doen me te leren kennen, maar dan valt er echt wel een gesprek met me te voeren en ga ik me steeds meer op mn gemak voelen en wordt daardoor ook steeds minder stil.

En hoezo belemmerd ze jou zo? Waarom irriteert het jou zo ontzettend dat ze dr mond houd, dat snap ik echt niet?

Dat zij meekomt op oudejaarsavond, das toch logisch? dan wil je toch samen zijn enzow? Hij wil haar dr waarschijnlijk gwoon graag bijhebben enzow..

En als je zo graag met alleen hem iets wil doen dan kun je dat toch gewoon afspreken en zeggen dat je ff alleen met hem af wilt spreken omdat je haar niet zo goed kent en weer es wat samen wil doen..

Dusjcrib schreef:
Heb je wel eens geprobeerd een echt gesprek met haar te beginnen? Dingen over haar leven te weten te komen, wat haar bezighoud enz enz?

Ik praat ook niet de oren van het hoofd bij de vrienden van mn vriend.. jah, ze moesten ff moeite doen me te leren kennen, maar dan valt er echt wel een gesprek met me te voeren en ga ik me steeds meer op mn gemak voelen en wordt daardoor ook steeds minder stil.

En hoezo belemmerd ze jou zo? Waarom irriteert het jou zo ontzettend dat ze dr mond houd, dat snap ik echt niet?

Dat zij meekomt op oudejaarsavond, das toch logisch? dan wil je toch samen zijn enzow? Hij wil haar dr waarschijnlijk gwoon graag bijhebben enzow..

En als je zo graag met alleen hem iets wil doen dan kun je dat toch gewoon afspreken en zeggen dat je ff alleen met hem af wilt spreken omdat je haar niet zo goed kent en weer es wat samen wil doen..

Ben het hier wel mee eens,. Ik vind het onzin dat jij erover valt dat zij stil is. Tis zijn vriendin, niet de jouwe, en als je echt vindt dat ze zo stil is moet je idd misschien eens proberen een gesprek te beginnen met haar. Misschien valt het allemaal best wel mee je moet je ook plaatsen in haar positie: ze zit tussn allemaal mensen die ze helemaal niet (goed) kent.. Ikzelf ben tegen iedereen open maar bij sommige mensen is dat anders, dat heet "verlegen"...

Verder kan ik het wel snappen dat je erover valt dat je jouw vriend haast niet meer ziet. Maar er zijn toch wel dagen dat ze niet samen zijn? Spreek gewoon eens iets met hem af Het is vast niet zijn bedoeling om jullie te verwaarlozen, waarschijnlijk heeft ie het zelf niet eens in de gaten... Dan moet je het hem maar eens duidelijk maken, vind je niet?

Ja, ik heb al met haar geprobeerd te praten en ze beantwoordt alle vragen gewoon met een woord ("ja" of "nee"). Er is dus echt geen gesprek te beginnen.

Over oudejaarsavond vind ik het onzin: ik had niets met hem afgesproken, maar met een andere vriend. Hij kwam dus gewoon ineens aan met zijn vriendin en dan is het gewoon een stuk minder. Ze zit daar maar en hij zit er de hele tijd naast en houdt haar hand vast. Ik erger me niet zozeer aan haar, maar meer aan het feit dat ze zo'n aanhangsel is.

En over iets met hem afspreken zonder haar: ik heb weleens afgesproken, maar dan belt hij en vraagt of ik het niet erg vind dat zijn vriendin meekomt (zoals op mijn verjaardag). Ik spreek nu sowieso niets meer met hem af, we spreken elkaar niet vaak, maar als ik hem spreek/bel dan is hij bij zijn vriendin.

Ik heb het hem weleens duidelijk gemaakt en dan zegt hij dat ik begrip voor zijn situatie moet hebben, omdat hij nou eenmaal veel werkt en dus weinig tijd voor mij heeft. Dan weet ik genoeg... ik ga daar geen rekening mee houden, want dat heeft hij natuurlijk zelf in de hand.

[Druppel]

mijn vroegere beste vriendin heeft sinds een jaar ofzo ook een vriendje en sindsdien is het eigenlijk steeds minder geworden tussen ons en meer tussen hen. Zij zijn altijd bij elkaar en ik ergerde me dood aan dat afhankelijke handje vast gedrag. Ik heb echt een giga ruzie veroorzaakt tussen haar en mij maar het heeft helaas niks opgeleverd. Zij heeft mij laten weten dat dit haar keuze is en ik mij erbuiten moet houden. Auw. Dus ik weet niet of het wel zo verstandig is om je ermee te bemoeien. Ik ben er niet veel beter van geworden. Ik erger me alleen maar meer....... maja...... iig veel succes.

*~xXx~*Druppel*~xXx~*

[Sciza]

Evergreen schreef:
Ja, ik heb al met haar geprobeerd te praten en ze beantwoordt alle vragen gewoon met een woord ("ja" of "nee"). Er is dus echt geen gesprek te beginnen.

Stel haar dan vragen als:'Maar wat vind jij daar nu van?'
Of:'Wat ga je doen in de vakantie?'

Daar kan ze geen ja of nee op antwoorden, klinkt misschien raar maar als jij in het begin allemaal vragen stelt en zij geeft telkens antwoord, en merkt dat je haar niet uitlacht etc, dan gaat ze zich meer op haar gemak voelen en op dan duur ook dingen vragen of ineens vertellen...

Ik kan het weten

[groezel538]

Ik snap best dat je hier problemen mee hebt maar het is best moeilijk om opeens met een groep jongens die je niet kent (behalve je vriend dan) gezellig een heel gesprek te gaan voeren (ik spreek uit ervaring)
Waarschijnlijk is dat meisje gewoon verlegen en weet ze niet wat ze moet zeggen, groepen jongens (vooral als ze gedronken hebben en jij zelf niet gedronken hebt) hebben ook de neiging om gewoon over je heen te lullen als je al een keer wat zegt(misschien niet allemaal, maar de vrienden van mijn vriend wel) en dan voel je je al snel niet serieus genomen en heb je zoiets van; dan zeg ik wel helemaal niks.
Probeer anders gewoon eens met haar te praten als je niet in een grote groep bent en stel vragen die je niet met ja of nee kan beantwoorden en geef haar de kans om ook echt wat te zeggen.
Of zorg dat je wat meer over haar te weten komt, wat haar hoby's zijn enzo, dan kan je het daar over hebben.
En je moet het hier ook eens met je vriend over hebben, waarschijnlijk heeft hij het niet eens door dat jij hier zo'n probleem mee hebt.

[]{enshin]

Misschien niet helemaal relevant (lees: eigenwijs):

Ik heb ook tegen mijn vriendin gezegd; 'ik wil niet te vaak met jou en je vriendenkring afspreken, omdat het gewoon niet helemaal mijn soort mensen is (bij wijze van spreken dan).'
Daar komt ook nog bij dat ze me zagen/zien als een halfgod, terwijl ik het helemaal niet ben. Iig tijd heb je niet. Tijd maak je. Misschien moet je bovenstaande subtiel aan hem zeggen?

]{enshin schreef:
Misschien niet helemaal relevant (lees: eigenwijs):

Ik heb ook tegen mijn vriendin gezegd; 'ik wil niet te vaak met jou en je vriendenkring afspreken, omdat het gewoon niet helemaal mijn soort mensen is (bij wijze van spreken dan).'
Daar komt ook nog bij dat ze me zagen/zien als een halfgod, terwijl ik het helemaal niet ben. Iig tijd heb je niet. Tijd maak je. Misschien moet je bovenstaande subtiel aan hem zeggen?

Je denkt precies hetzelfde als ik Ik heb het hem al gezegd: geen succes, maar het is nu al in een stadium dat ik niet meer bevriend met hem ben, dus het maakt niet meer uit. Ik vroeg me alleen af of ik in mijn handelen nou correct was geweest.

Mensen: ik ga niet nog een keer wat proberen uit haar te krijgen, dat heb ik een paar keer geprobeerd en dat lukt niet, dus laat maar. Als ze wil praten mag ze ook weleens wat (terug)zeggen.

[Sciza]

Evergreen schreef:


Mensen: ik ga niet nog een keer wat proberen uit haar te krijgen, dat heb ik een paar keer geprobeerd en dat lukt niet, dus laat maar. Als ze wil praten mag ze ook weleens wat (terug)zeggen.

Tja, zo werkt dat niet, echt niet...

Je moet je ook eens proberen te plaatsen in haar schoenen. Hoe zal zij zich voelen? En geloof me, ze voelt zich hoogstwaarschijnlijk net zoals ik me altijd voel wanneer er vrienden van mijn vriend zijn: belachelijk.

Daarnaast heb ik ook nog eens het gevoel dat die vrienden nooit mijn vrienden kunnen worden, omdat ze zo totaal anders zijn. Ze hebben heel andere interesses en vooral humor. Laatst keken we bijvoorbeeld een film. In die film kwam een aboriginal voor, deze begon te praten. En ja hoor, daar lag iedereen dubbel van het lachen... Nou, sorry hoor, maar het was een drama, gaan comedie... Ook schamen ze zich absoluut voor niets, ze krijsen gewoon door films heen, boeit ze niets...

Tja...

[DarkCat]

Ik had vroeger iemand die ik beschouwde als goeie vriend.. we leken net broer en zus af en toe.. maarja hij kreeg een vriendin (ik had al een vriend) die hem schijnbaar helemaal claimde. Ik hoorde niks meer van hem, af en toe een mailtje, en op een gegeven moment heb ik t er maar bij laten zitten..

Ik vind dat als je een relatie hebt dat je dan niet meteen alleen met DIE persoon hoeft te zijn. Natuurlijk zie je je vrienden ietsje minder (als je ze eerst erg vaak zag) of gaat je aandacht meer uit naar je partner.. maar om nou vriendschappen te gaan verpesten..