Ik droom al wekenlang hetzelfde
En zie haar telkens daar weer staan
Als ik vertwijfeld uit de trein stap
En steeds weer naar haar toe wil gaan
Het lijkt alsok het echt gebeurde
't voelt zo mooi en lijtk zo echt
Maar wat moet ik hier van denken
Hierin geloven mijkt me steeds zo slecht
Maar stel dat ik nu ga ontwaken
En mijn droom de werk'lijkheid zal zijn
Dan zal ik vallen in je armen
Het zal me verlossen van de pijn
Laten wij gaan derserteren
Naar een prachtig mooie groene stad
Al die tijd die wij daar staan te wachten
Voelt aan als wachen in de nacht
|