Ze huwden niet uit liefde.
De man wou een erfelijke nakomeling en dat kon alleen door te trouwen met een vrouw van een 'deftige' stand. Als er eendrachtelijke (?) overeenkomst was tussen beide, was het veel, liefde was echt uitzonderlijk. Daarom dat er zeer veel mannen de liefde buiten hun huwelijk zochten. (Denk maar aan Catullus die gedichten schrijft aan de onbekende Lesbia.)
Vrouwen hadden zoveel rechten niet.
De meisjes werden uitgehuwelijkt rond hun 15de, meestal aan een man van 40 of zo. Er werd een bruidschat gegeven aan de nieuwe familie van het meisje ter compensatie van de erfenis die ze verloor.
Het huwelijk was een heel ritueel, volgens mij werd er eerst geofferd en als de voortekenen gunstig waren, dan pas huwden ze, maar wat er daar juist gebeurde, kan ik me niet meer herinneren.
__________________
Hos aliquis vidit et obstipuit, quique aethera carpere possent, credidit esse deos.
|