Vogels vliegen ver,
tot over de horizon
en prachtig witte wolken,
krabben de hemel.
Vooral wanneer jij naast me staat
voel ik je kriebelen,
al raak je me niet aan,
alleen onze ogen.
En al krabben de wolken de hemel,
ik zie ze niet, zie ze vooral niet
en al vliegen de vogels
drie keer de wereld rond.
Het maakt me niet uit,
want jij kijkt naar me,
ziet me, voelt me
en bah,
ik ook van jou.
Lekker cliche inderdaad, maar god, soms is 't gewoon lekker.. of niet??
Laatst gewijzigd op 14-08-2004 om 19:54.
|