verslaafd aan masker?

[Redhair]

Kan dat, verslaafd zijn aan je masker. Soms wil ik zo graag eens echt laten merken wat ik voel, maar kan ik niet. Dan blijf ik vrolijk doen en kletsen, maar van binnen gil ik dan. Zo wil ik het niet maar ik doe niks anders. Dan hoor ik mijn stem, die ik alleen maar meer en meer ga haten. Maar doen zoals ikme voel lukt me niet. Is dat normaal? Dat 'verslaafd' aan een masker zijn?

Of het normaal is weet ik niet. En ik vraag me af of 'verslaafd zijn' wel echt zo is. Al voel ik me nog zo down zodra er mensen zijn zet ik een masker op en klets en lach ik de de hele tijd. Mn masker gaat ook gewoon automatisch op. Ik herken dus wel wat je zegt, maar een verslaving? Dat lijkt me niet. Wat het dan wel is weet ik ook niet hoor. Het is idd wel vervelend als je es wil laten zien hoe het echt gaat maar dat dat gewoon niet lukt.

Lijkt me eerder een kwestie van bang om je innerlijke te laten horen. Of terwijl om toe te geven dat je je gewoon niet lekker voelt. Dat je niet lekker in je vel zit. Het beste kan je juist wel naar jezelf luisteren, want van jezelf kan je niet winnen. Want er is altijd een verliezer, namelijk.. JIJ. Dus geef toe aan je gevoel.

[Quiana]

Kan je bij een masker überhaupt al van 'normaal' spreken?

Niet om je af te kraken of wat dan ook, maar als je met een
masker van bijv vrolijk doen enz 'moet' lopen om te overleven,
dan klopt er sowieso al iets niet, lijkt me.

[Ruudje]

Dit ligt natuurlijk ook aan de persoon. Zo heb ik geen ervaring met een masker dragen, simpelweg omdat ik niet onder mijn gevoelens uit kom.
Veel mensen hebben geen probleem met een masker opzetten... sterker nog, ze kunnen haast niet zonder. Wat je eraan kan doen? Ik weet het niet... ik heb het nog nooit ervaren.

[mara18]

Ergens lijkt het mij wel normaal. Ik vertrouw mensen helemaal niet snel. Je gevoelens zijn het kostbaarste wat je bezit. Helemaal van jou alleen. Die geef je niet gemakkelijk prijs. Dat voel jij misschien net zo aan. Vandaar dat masker. Tegen je beste vrienden zet je het waarschijnlijk wel af?

Ze schrijft "soms wil ik laten merken....." Dus ik neem aan dat dan ook bij haar vrienden is.
En bij mensen die ik niet vertrouw zal ik niet snel mijn diepe gevoelens tonen.

[leucomelas]

ja, want het is toch iets veiligs waar je je kunt verschuile.. bij mij zolang opgehad dat de mensen in mn omgeving waarschijnlijk zouden schrikken als ik ales er maar ineens uit zou gooien... wel bezig het steeds verder voor men vriend te laten zakken

[light fighter]

ik weet niet beter of ik heb een masker op m'n eigen ikje ken ik al niet meer, weet oook niet of ik haar wil kennen, maar ik ga wel opzoek naar haar.

[farai]

Ik heb zelf ook al vaak gedacht dat ik een masker op had maar uiteindelijk blijkt, zoals ruudje zei, iedere x dat ik niet onder mijn gevoelens uitkom. Ik ben nogal een emotioneel persoontje en als ik wil huilen moeten de tranen er gewoon uit, want hoe hard ik ook probeer, ik kan ze niet tegenhouden. Ik heb dus gelukkig geen ervaring met verslaafd zijn aan een masker oid.

Groetjes oceangirl

[WishfulDreaming]

beetje wat sybje gezegd, ik denk niet dat je verslaafd bent aan je masker maar gewoon het andere niet kán. Nouja je kan het wel, maar je moet het denk ik opbouwen.

Ga niet meteen al je emoties eruit gooien maar vraag iemand of je met diegene kan praten.
En als je denkt dat anderen je emoties niet willen zien, dan heb je dat fout. Er is een verschil tussen iemand die de hele tijd loopt te zeuren over hoe slecht het leven is en iemand die vrolijk is maar soms ook slechte momenten heeft. Mensen zijn waarschijnlijk blij dat je hen je problemen vertelt. Dat voelt ook als vertrouwen

En na een tijdje heb je je masker helemaal niet meer nodig, omdat je je beter voelt doordat je je gevoelens hebt kunnen uiten.
Wat dat betreft is een masker een negatieve spiraal.
Maar een verslaving wil ik het niet noemen, op dit moment is die masker voor jou gewoon het fijnst. En dat moet je zien te veranderen.

[Redhair]

Bedankt voor de reacties. Ook tegen mijn vrienden heb ik een masker op. Echt kut.

[WishfulDreaming]

Redhair schreef op 14-09-2004 @ 16:16 :
Bedankt voor de reacties. Ook tegen mijn vrienden heb ik een masker op. Echt kut.

Begin tegen hun dan langzaamaan een beetje je gevoelens te tonen..

[ILUsion]

Echt een verslaving kan het niet zijn, maar eerder een automatisme. Dat lijkt mij spychologisch normaal eigenlijk: dat je jezelf probeert te beschermen tegen negatieve commentaar(die op je gevoelens kunnen volgen); sociaal is het zeker niet 'normaal' in de zin dat een leven met een masker op een bepaald moment niet meer zal gaan. Proberen te uiten, maar zelf kan ik het ook maar moeilijk, enkel op internet lukt het me, want ze kunnen je wel slecht bekijken maar dat zie je natuurlijk niet

[Nijn*]

Volgens mij spreek je eerder van 'vastgroeien' in je masker, dan een van een verslaving aan je masker.. Overigens herken ik wel wat je zegt, ik heb het zelf ook vaak.. Maar goed, echt een verslaving? Ik denk het niet..

[Custom]

Volgens mij heeft iedereen zo zijn masker...ik heb er iig eentje, en bijna altijd zet ik het pas af als ik alleen ben.

[Silvie]

Ik merk dat ik zelf ook een masker draag. Maar dat komt dan omdat ik mijn ware ik niet durf te tonen. Of ik er verslaafd aan ben? Een beetje. Maar of het normaal is? Ik heb heel vaak een masker eigenlijk. Ik ben pas echt mezelf als ik mensen volledig vertrouw en al een lange tijd ken. Tot die tijd, ben ik gewoon niet mezelf.

Het is ook heel moeilijk om te laten zien wie je echt bent. Misschien kan dat alleen als je iemand goed kent. Ik weet het niet, maar ik snap wel wat je bedoelt, vind dat zelf ook moeilijk.

Het is ook heel moeilijk om te laten zien wie je echt bent. Misschien kan dat alleen als je iemand goed kent. Ik weet het niet, maar ik snap wel wat je bedoelt, vind dat zelf ook moeilijk.

Als je eenmaal tegenover anderen je op een bepaalde manier gedraagt (je masker opzet), dan is het erg moeilijk je te gedragen zoals je zelf bent, je masker af te zetten. Als is het alleen maar vanwege de verwarring en hoe moeilijk het is/kan zijn om jezelf te zijn..

[2probleemkind2]

Ik ben er zelf ook wel verslaafd aan maskers, maar ik weet dat het de makkelijke weg is, je moet hem afdoen, maar het is zo moeilijk want dan ben je jezelf vergeten, zeker als je hem al zolang ophebt, maar bij mij gaat het al wat goed, als je elke dag een glimpje van je ´echte´ zelf weergeeft, dan gaat het wat makkelijker, want je moet wel afkicken en dat gaat gelijdelijk, niet in een keer want dan kan het zijn dat onder je masker niks zit en dan voel je je best wel bloot!!!