Nergens naar Ergens.
Jaren gaan voorbij,
zonder enig idee
lopen we naar nergens.
Gemengde gevoelens nemen we mee.
Verdriet wordt op stapels gegooid.
Tranen worden gelaten.
Waar wij heen zullen gaan,
zullen mensen ons verlaten.
Geen van dit alles is wat het is,
het is nooit wat het lijkt.
Haat ontspringt,
allemaal gelogen, dat blijkt.
Harten worden gebroken.
Al ons hoop gaat verloren.
Spijt is wat achter blijft,
berouw wordt geboren.
Kracht is hetgeen wij missen,
de capaciteit om door te gaan.
Je hoofd naar het licht heffen,
glimlachen en opstaan.
Opstaan uit het gat waar je in was beland.
Nooit meer lopend naar nergens.
Jaren gaan voorbij,
maar nu verschijnt er ergens.
Gemengde gevoelens verdwijnen,
ze breken los van elkaar.
Nu alleen blijdschap en liefde,
dan staan ideeën pas klaar.
Klaar voor een betere wereld.
Een wereld waar wij in staan.
van geluk en hoop verblijd,
die voor altijd deze kant op gaan.
-x- Soapsie
__________________
Schrijven is georganiseerde spontaniteit!
|