Advertentie | |
|
![]() |
||
Citaat:
met ggd(p,q)=1, waarbij ggd(p,q) de grootste gemene deler van p en q voorstelt. Uit p/q=sqrt(2) volgt door kwadrateren: p²/q²=2, dus p²=2*q². Omdat p² een priemfactor 2 bevat is p² even. Er geldt dan dat p zelf ook even is, dus p=2*m, dus p²=4*m²=2*q², dus q²=2*m², dus q is ook even, dus ggd(p,q)=2. Dit is echter in tegenspraak met de veronderstelling ggd(p,q)=1. Stel p is oneven, dus p=2*m+1, dus p²=(2*m+1)²=4*m²+4*m+1=2*q². Omdat p²=4*m²+4*m+1 oneven is en 2*q² even is kan p niet oneven zijn, dus p is even, en aangezien q dan ook even is geldt: ggd(p,q)=2. Omdat dit echter in tegenspraak is met de veronderstelling ggd(p,q)=1 zien we dus dat er geen getallen p en q te vinden zijn met de eigenschap p/q=sqrt(2), dus sqrt(2) is irrationaal, wat te bewijzen was. Offtopic: De afkorting voor et cetera is etc.
__________________
"Mathematics is a gigantic intellectual construction, very difficult, if not impossible, to view in its entirety." Armand Borel
Laatst gewijzigd op 03-10-2004 om 20:29. |
![]() |
||
![]() |
Citaat:
het getal a kan ontbonden worden in priemfactoren in twee verschillende normen, eentje met n keer 2 en de andere met n+1 keer2. Dat is in tegenspraak met de stelling dat elk geheel getal kent een unieke ontbinding. dus a is geen geheel getal ect.. maar wat ik niet goed snapte.. Uit p²=2.q² volgt dat de priemfactor 2 in 2.q² 1 keer meer voorkomt dan in p², dus als p² n keer de priemfactor 2 bevat, dan bevat 2.q² n+1 keer de priemfactor 2. maar het begint nu een beetje helder te worden.. |
Advertentie |
|
![]() |
Topictools | Zoek in deze topic |
|
|