hmm, kvind het idee erachter wel goed en hier en daar ook wel goed verwoord, maar het loopt niet zo lekker, het mist ritme. De frustratie komt iig wel goed naar buiten ^^ hier is mijn bewerkte versie:
- - - - -
Van je vrienden moet je het hebben
ze kalken leuzen op de muren
rood op wit staat het geschreven
ze schreeuwen het de wereld in
de mensen helpen mij zo goed
is dit nou bitterheid? (moet hier niet juist iets positiefs staan, zoals 'is dit nou vriendschap' o.i.d.

)
Schop tegen het systeem
als zwarte gedachten in wit helder licht (2 mooie zinnen!)
je lichaam weer overvallen
neem geen stappen achteruit
-tenminste dat is wat ze zeiden-
om ongeluk te vermijden (loopt lekker)
huil je nooit alleen. (idem)
Blaadjes pel ik nu vol met mijn vreugde
tot zwarte knoppen overblijven
ik kan schreeuwen, zwijgen
of huilend achterblijven (loopt en klinkt goed)
ik neem nog een slok (klint niet mooi)
en trek hard aan de noodrem (idem)
verdomme dat voelt goed! (idem)
- - - - - -
vooral de laaste strofe vind ik het minst, maar nu ik het nog een paar keer heb doorgelezen loopt het al wat beter, 2e strofe is het best.
Ik heb volgens mij ook niet helemaal door wat je nou precies wil zeggen

zou je dat ff kort kunnen zeggen per zin/strofe ? bvd ^^
ps: ik wist niet dat jij ook hier poste, en al helemaal niet op DoP, we kennen elkaar van eo jongerendag remember ?
kijk maar in je msn ^^