Hi. Ik loop tegen iets aan wat aan de ene kant te belachelijk voor woorden is, maar waar ik aan de andere kant van wakker lig. Letterlijk dus.
Ben met vrienden op pad, we zijn aan het varen. Van te voren niet heel uitgebreid gehad over wanneer ze terug naar huis gaan, ik heb toch vakantie, niet over nagedacht. De boot lag ver weg in een haven en we zijn met hun auto gegaan. Nu zijn we dus aan het varen en ze hebben laten vallen dat ze een week of 2 willen blijven. Ik blijf maar een aantal dagen.. Dus ik ga zelf naar huis morgen ofzo. Nu is de deal dat we dus ver weg zijn en ov naar huis nemen lang duurt. Voor mij geen probleem maar ze bieden erg lief aan dat ik met hun auto terug kan rijden. Voor hunzelf ook fijn want dan kunnen ze terug naar huis varen en is zowel de auto als de boot thuis.
Wat ik nu lastig vind is dat ik al 10 jaar mijn rijbewijs heb maar vrijwel nooit rij. Heb zelf geen auto, leen sporadisch het kleine bakkie van mn moeder. Deze auto is wat groter, nooit in gereden, ik moet op navigatie rijden etc. Op de een of andere manier heb ik een soort faalangstig gevoel ontwikkeld waardoor ik echt in mn broek schijt als ik daar aan denk... Ik weet dat het absurd is want ik kan gewoon rijden en ik kan ook gewoon mn tijd nemen enzo. Maar toch, hoe erg ik ook probeer te relativeren, ik kom niet uit dit gevoel. Vind t ook te stom voor woorden om dit tegen mn vrienden te moeten gaan zeggen ofzo.
Wat zouden jullie doen? Meh..
|