Svavl's NaNoWriMo Contest

[Svavl]

Dat Nanowrimo sprak me wel aan, en ik begreep ook dat er niet al te veel animo voor was. Ik heb wel besloten mee te doen, en in de hoop dat jullie me een een beetje opjutten als ik over een dag of 20 fiks achterloop, zal ik hier een soort van verslag bij gaan houden. Ik zal dus zowel het geschrevene posten, als het hele randgebeuren. Komt bij dat ik nu midden in m'n tentamens zit, en de vereiste 1700 woorden voor vandaag bij lange na niet gehaald heb. Om precies te zijn, ik mis er een dikke 1200.

Komt ook nog eens bij dat ik qua verhaal geen enkel idee heb, ik heb vandaag een begin gemaakt, zonder na te denken over wat er verder komt. Goed, ik heb wel wat ideetjes liggen uit andere, niet-afgemaakte stukken, maar geen idee hoe ik dat ga linken met het stuk wat ik nu heb.

Het stuk van vandaag:

Dag 1

Honger, hij voelde alleen maar honger. Toen hij zich omdraaide en langzaam zijn ogen opendeed kwam daar de meest verschrikkelijke hoofdpijn bij die hij zich maar kon bedenken, bij de eerste poging tot slikken gevolgd door dorst.
Langzaam kroop hij zijn bed uit, en zakte neer op de bank. Na een halve minuut vervolgde hij zijn weg naar de koelkast, pakte de fles water die hij daar precies voor dit doeleinde had neergelegd, en dronk de anderhalve liter achter elkaar op.
Hij zuchtte eens flink en besloot dat hij zich goed genoeg voelde om naar de keuken te lopen. Het gebrek aan eten zorgde ervoor dat zijn maag begon te protesteren, hij hing net op tijd boven de wasbak om het net gedronken water weer naar buiten te laten.
Nu besloot hij echt haast achter het eten te zetten, omdat hij wist dat het anders helemaal niks zou worden vandaag. Hij pakte het eerste wat hij tegenkwam, een bak salade. In deze toestand beter dan niks, hij nam er genoegen mee.
Terug in de kamer zette hij zijn spullen op tafel, en keek recht tegen een pakje Lucky Strike-sigaretten aan. Juist ja, nu ging het pas echt vervelend worden. Hij voelde zich een smerige junk, maar zat even later toch met een sigaret in zijn hand een aansteker uit zijn jaszak te vissen. Verdomme, hij had met zichzelf afgesproken alleen in het café te roken.
Hij bekeek het pakje, nog zeven sigaretten. Hij bedacht dat hij die straks onderin zijn kast zou gooien, terwijl hij wist dat het pakje aan het eind van de dag leeg in de prullenbak zou liggen.

Hij blies de rook uit, en begon zich al wat beter te voelen. Wat nou, alleen roken in het weekend, er gaat niks boven een goede sigaret aan het begin van de dag. Terwijl hij op de bank lag en langzaam inhaleerde, kwamen er steeds meer flarden van de vorige avond uit de hoofdpijn tevoorschijn. Hij herinnerde zich weer hoe Jordy zich belachelijk liep te maken, zoals gewoonlijk, hoe Frank ineens met Lieke liep te zoenen, hij wist weer welke sterke verhalen hij zelf aan de barman zat te vertellen, voordat hij…
Hij schoot overeind, verdomme, hoe is dat afgelopen? Ah, koppijn.

Hij kwam weer in de bekende periode. Een kwartiertje lang was de kater op zijn hevigst. Hij dacht er serieus aan om te stoppen met zuipen.Volgende week in de kroeg enkel cola te drinken, niet meer te roken (nou, misschien één of twee, dacht hij terwijl hij er met lichte tegenzin nog één opstak) en zich zodoende de volgende morgen niet zo brak te voelen.
Langzaam ging het wat beter met hem. Hij volgde het vaste ritueel, maakte zijn ontbijt af, nam een ijskoude douche en ging een half uur lang buiten lopen. Toen hij weer thuis was wou hij het pakje sigaretten in een la gooien, maar pakte er op het laatste moment nog één uit. Daarna was het echt afgelopen, en met nog twee sigaretten over belandde het pakje onder zijn bed.

Zijn kater was nu volledig over. Hij dacht nog terug aan de vorige avond, en kon nu wel het gebeurde volledig terughalen. Hij had ellenlang, waarschijnlijk uren, met een voor hem onbekend meisje staan praten. Heel gezellig, maar ineens was Jordy vervelend tegen ze gaan doen en al gauw was het meisje verdwenen. Wel verdomme. Gódverdomme. Godverdómme nog aan toe.

Wat een teleurstellende 569 woorden oplevert. Na de scheldkannonade besloot ik aan de studie te gaan, nu is het tien uur en ga ik maffen, dus hier blijft het bij.
Dan rest mij nog te zeggen dat alle ideën qua verhaallijn welkom zijn!

Svavl schreef op 01-11-2004 @ 22:15 :
Dat Nanowrimo sprak me wel aan, en ik begreep ook dat er niet al te veel animo voor was. Ik heb wel besloten mee te doen, en in de hoop dat jullie me een een beetje opjutten als ik over een dag of 20 fiks achterloop, zal ik hier een soort van verslag bij gaan houden. Ik zal dus zowel het geschrevene posten, als het hele randgebeuren. Komt bij dat ik nu midden in m'n tentamens zit, en de vereiste 1700 woorden voor vandaag bij lange na niet gehaald heb. Om precies te zijn, ik mis er een dikke 1200.

Komt ook nog eens bij dat ik qua verhaal geen enkel idee heb, ik heb vandaag een begin gemaakt, zonder na te denken over wat er verder komt. Goed, ik heb wel wat ideetjes liggen uit andere, niet-afgemaakte stukken, maar geen idee hoe ik dat ga linken met het stuk wat ik nu heb.

Het stuk van vandaag:



Wat een teleurstellende 569 woorden oplevert. Na de scheldkannonade besloot ik aan de studie te gaan, nu is het tien uur en ga ik maffen, dus hier blijft het bij.
Dan rest mij nog te zeggen dat alle ideën qua verhaallijn welkom zijn!

Ik had ook maar 500 woorden gisteren. Maar dat ga ik vandaag inhalen. Of dat is toch de bedoeling...

Je denkt mss te veel na, als je gewoon snel blijft doortypen kom je wel verder heb ik gelezen.

Misschien kan je ook wat "weglaten". Dus niet alles overduidelijk maken, wat weglaten is vaak leuker, de lezer snapt het wel.

Bijvoorbeeld (simpel voorbeeldje) "een pakje Lucky Strike-sigaretten" Die sigaretten zou ik hier schrappen, de lezer snapt het zo ook wel.

Succes nog verder!

[Svavl]

Nou, het wordt niks. Gisteren 300 woorden erbij. Ik kap ermee tot na m'n tentamen morgen, daarna zien we wel weer.

Loopt het bij jou een beetje?

Ik ben nu aan 2000 woorden in totaal, dus ik sta flink achter. Maar goed, ik geef niet op ! Ik kom gewoon traag op gang denk ik. Hoop ik.