ruzie..wat nu?

[groovy]

Heey allemaal,

weer een topic van mij..ik weet niet echt hoe ik het moet uitleggen, maar ik ga het proberen..

Gisteravond ging ik met mijn vriend uit..en het was redelijk gezellig, maar hij werd al snel helemaal 'opgeslokt' door zijn vrienden..hij had ze lang niet gezien enz..ik liet het toe, omdat ik vond dat hij ook daarmee eens bij moest praten.

Maar hij heeft al 2 dagen behoorlijke last van hoofdpijn en die avond had hij een aspirientje geslikt. Toen ik even naar een andere kroeg was gegaan en daarna terugkwam naar mijn vriend, zag ik hem met 2 bierglazen in zijn hand staan. Ik vroeg 'doe je wel een beetje rustig aan?', omdat hij eerder zo'n hoofdpijn had.

Njah hij vond dat hij nog niet zo gek veel op had, rond de 5 biertjes zei hij. (ik weet niet of dat veel is) Dit was wel nog aan het begin van de avond, aan het einde van de avond heeft hij er zeker meer gehad..

Later was ik me eigenlijk een beetje aan het ergeren op hem, omdat hij zoveel met zijn vrienden aan het kletsen was. Af en toe pakte hij me wel vast, maar als ik hem dan even vasthield, liet hij weer snel los. Op den duur stond hij best lang met zijn rug naar mij toe met zijn vrienden te praten, toen opeens een jongen langskwam bij mij. Hij lachte en zei sorry dat hij erdoor moest. Ik lachte een beetje terug. Ik zag in mijn ooghoek dat mijn vriend dit zag en opeens pakte hij mij vast! Hij is jaloers aangelegd, dus ik dacht ook dat hij het daarom deed. Ik vond het een beetje flauw dat hij me alleen nu kon vastpakken, dus ik reageerde niet echt op hem. Ik merkte dat hij erna genoeg ervan had om mij vast te pakken zonder dat ik erop reageerde. Dus hij liet me op den duur weer los en ging met zijn vrienden praten. Zo hebben we eigenlijk nog best lang gestaan. Ik heb nauwelijks met hem gepraat. Wat natuurlijk ook net zo goed mijn schuld is, want ik negeerde hem dan ook een beetje..

Maar ik zei later tegen hem dat ik ging, het was nog vrij vroeg. Hij vroeg wat er eigenlijk aan de hand was. Ik zei dat ik het gevoel had dat hij me alleen had vastgepakt omdat hij een jongen zag lachen naar mij, niet omdat hij dat zelf wilde. Hij werd echt woedend..hij voelde zich zwaar beledigd, omdat ik dat durfde te denken van hem. Hij beweert dat hij helemaal geen jongen heeft zien lachen. Ik was vrij zeker van mijn zaak, maar toen ik zag hoe beledigd hij was, begon ik te twijfelen aan mezelf. Dus ik zei tegen hem dat ik hem dan wel geloofde. Maar ik probeerde het hem uit te leggen, dat ik daarom niet echt reageerde. Maar hij was echt kwaad en zei dat ik 'hem diep geraakt had'. Wat ik zelf een klein beetje overdreven vind maar goed. Hij zei: 'Ik pakte je vast omdat ik je leuk vind..dacht ik.'

En ik zei dus ook dat ik niet snapte dat hij zoveel dronk, als hij zo'n hoofdpijn had. Toen zei hij: 'ik heb geen hoofdpijn nu.' Terwijl hij zelf aan het begin van de avond zei, dat hij geen hoofdpijn had, omdat het onderdrukt door de aspirine was. En hij zei dat hij zich niet bij mij hoefde te verantwoorden over wat hij dronk. Aan de ene kant moet ik hem daarin gelijk geven, maar ik maakte me alleen maar zorgen over hem en ik ben toch zijn vriendin..

Maar het gesprek was dus echt k*t, ik denk ook dat hij aangeschoten was, want wat hij dus allemaal zei (Wat ik hierboven net getypt heb) was ik echt niet gewend van hem..

Ik wilde toch graag dit uitpraten met hem, maar hij was te kwaad hiervoor..we stonden stil en toen zag ik hem opeens lachen om wat een vriend hem deed..toen knapte er ook iets bij mij, dus toen zei ik van 'ik ga hè...'

'ga maar' zei hij..ik ben gegaan en nu is het zondagmorgen en heb ik het weer klaargekregen om alles bij elkaar te huilen.. ..ik zal zelf ook harstikke verkeerde gehandeld hebben, ik deed gister bot tegen hem en ik was ook een beetje jaloers omdat hij zo veel met zijn vrienden aan het praten was, terwijl het best begrijpelijk is, want door mij ziet hij ze heel vaak niet, omdat hij eigenlijk altijd voor mij kiest. Ik sta op zijn nummer 1 zegt hij, en dat weet ik ook, dat merk ik. Maar toch was ik gister gewoon jaloers, daar schaam ik me dan ook weer voor..

Maar ja, ik weet nu niet wat ik moet doen..aan de ene kant weiger ik hem op te bellen, omdat ik wel vind dat hij kwetsende dingen heeft gezegd in dat gesprek..maar aan de andere kant..hij was zó beledigd dat ik dacht dat hij me alleen maar vastpakte omdat een jongen naar me lachte, hij zei dat ik hem dan niet vertrouwde. Nouja, ik weet niet wat ik moet doen..ik haat het te wachten op een telefoontje..

Wat vinden jullie van de hele situatie, objectief gezien? Sorry voor het lange verhaal, maar ik voel me zo klote..ik hou van die jongen, het doet echt pijn..ik wil dit niet..

[Balance]

Wat betreft het geheel: heb jij geen eigen vrienden? Het klinkt nu alsof je volledig afhankelijk van je vriend bent en in paniek bent zodra je even geen aandacht krijgt. Ga wat aan je eigen vriendenkring doen! En als je die wel hebt, maar ze waren nu niet aanwezig, begrijp dan dat als jouw vriend(inn)en er zijn jij toch ook aandacht aan hen besteedt naast je vriend.

Wat het betreft het elkaar vastpakken: ik vind het redelijk sociaal van je vriend dat ie niet constant met jou zat te kleffen en dat ie ook gewoon aandacht aan z'n vrienden besteedde.

Wat betreft het hoofdpijn/drinken gebeuren: dat lijkt me zijn probleem. Als hij idd geen hoofdpijn had dan kon ie best drinken als ie daar zin in had. Je mag hem er best op wijzen zoals je dat deed, maar als hij vervolgens er voor kiest om toch door te gaan is het zijn pakkie an.

Wat betreft wat je nu moet doen: gewoon bellen en het goed maken. jullie relatie kan één zo'n ruzie vast wel overleven.

[chocomelsletje]

bellen dan!

[mara18]

Balance schreef op 08-05-2005 @ 12:58 :
Wat betreft het geheel: heb jij geen eigen vrienden? Het klinkt nu alsof je volledig afhankelijk van je vriend bent en in paniek bent zodra je even geen aandacht krijgt. Ga wat aan je eigen vriendenkring doen! En als je die wel hebt, maar ze waren nu niet aanwezig, begrijp dan dat als jouw vriend(inn)en er zijn jij toch ook aandacht aan hen besteedt naast je vriend.

Wat het betreft het elkaar vastpakken: ik vind het redelijk sociaal van je vriend dat ie niet constant met jou zat te kleffen en dat ie ook gewoon aandacht aan z'n vrienden besteedde.

Wat betreft het hoofdpijn/drinken gebeuren: dat lijkt me zijn probleem. Als hij idd geen hoofdpijn had dan kon ie best drinken als ie daar zin in had. Je mag hem er best op wijzen zoals je dat deed, maar als hij vervolgens er voor kiest om toch door te gaan is het zijn pakkie an.

Wat betreft wat je nu moet doen: gewoon bellen en het goed maken. jullie relatie kan één zo'n ruzie vast wel overleven.

volledig mee eens

Je denkt gewoon over alles veel te veel na lijkt me. Het zou niet eens in me opkomen dat mijn vriend mij zou gaan vastpakken omdat er een jongen passeert die even beleefd lacht.

Volgens mij is dit een geval van: beetje slechtgezind in het begin => aandacht zoeken => de aandacht net op die moment niet krijgen => je aan alles ergeren en achter alles iets zoeken om onbewust ruzie uit te lokken zodat je de aandacht toch krijgt

En achteraf voel je je kut want je wou dit helemaal niet en beseft dat de grootste 'schuldige' toch wel jezelf bent.

[groovy]

Ik was met een vriendin, daar heb ik ook het meeste mee gedaan. Dat was ook heel leuk, maar ja ik zie mijn vriend nu een hele week niet meer, dus gisteravond was de laatste avond..

En ik weet dat ik niet te veel van hem verder hoef te verwachten met kleffen enzo, maar dat gesprek vond ik toch wel erg, hij heeft toch pijnlijke dingen gezegd..

[snoopy]

als je m een week niet meer ziet zou ik toch even bellen, anders zit je de hele week met een rotgevoel.
Als je belt probeer dan niet te beschuldigend over te komen, anders heb je zo weer ruzie.

[groovy]

maar we hebben 1 keer eerder ruzie gehad, toen heb ik hem ook al moeten smsen en moeten bellen, ik wil niet dat ik constant degene moet zijn die gaat bellen..

Hij heeft mij ook gekwetst..ik wil het heel graag uitpraten, maar ik wil niet dat ik altijd de eerste moet zijn die daarvoor aanstalten moet maken..ik wilde het gister al uitpraten, maar toen staarde hij alleen maar voor zich uit en zei dat ik maar moest gaan..ik ben toen ook blijven staan, maar toen hij het voor de 3e keer zei, ben ik echt gegaan..

Ik sluit me bij Balance aan.

En misschien dat je als je je vriend weer ziet er nog eens rustig met hem over kan praten, zodat het niet weer voor hoeft te komen.

groovy schreef op 08-05-2005 @ 13:20 :
maar we hebben 1 keer eerder ruzie gehad, toen heb ik hem ook al moeten smsen en moeten bellen, ik wil niet dat ik constant degene moet zijn die gaat bellen..

Als het enkel en alleen om je trots gaat, vraag je dan af hoeveel je vriend je waard is. Waarom zo eigenwijs moeten zijn van 'hij moet mij nu maar bellen'? Als jij nou al dertig keer degene was geweest die 'moest' bellen, dan was het al wat anders, maar het gaat om één keer... En of het moeten is weet ik eigenlijk niet: je moet niets.

Met iemand die teveel gedronken heeft kun je, volgens mij, geen dingen uitpraten. Ook al heb jij het toen misschien geprobeerd, ik denk dat je die poging moet vergeten en het gewoon opnieuw moet proberen.

Als je het uit wilt praten, zet je trots en eigenwijsheid dan op zij en bel hem gewoon. Wil je het niet en/of zie je het als moeten, wacht dan af tot hij belt, maar dan is het wel min of meer je eigen keuze dat je je er rot over voelt, vind ik.

[Balance]

groovy schreef op 08-05-2005 @ 13:20 :
maar we hebben 1 keer eerder ruzie gehad, toen heb ik hem ook al moeten smsen en moeten bellen, ik wil niet dat ik constant degene moet zijn die gaat bellen..

Hij heeft mij ook gekwetst..ik wil het heel graag uitpraten, maar ik wil niet dat ik altijd de eerste moet zijn die daarvoor aanstalten moet maken..ik wilde het gister al uitpraten, maar toen staarde hij alleen maar voor zich uit en zei dat ik maar moest gaan..ik ben toen ook blijven staan, maar toen hij het voor de 3e keer zei, ben ik echt gegaan..

het lijkt me ook niet handig om het meteen uit te praten: hij had drank op en bovendien waren jullie beiden nog kwaad.
Nu lijkt me een veel beter moment, want jullie hebben er beiden over na kunnen denken.

En jij bent kwaad en wilt niet de eerste stap zetten, maar waarschijnlijk is het bij hem precies hetzelfde. Je kan dan kiezen: je trots opzij zetten en toch bellen óf je trots behouden en een week lang een rot gevoel hebben.

[groovy]

ja jullie hebben ook gelijk..daarom heb ik ook de vorige keer gebeld, omdat ík van dat rotgevoel afwilde..maar de vorige keer dat ik belde, had hij echt zo'n houding van 'jij belt dus je ziet in dat je fout bent'. En vervolgens kreeg ik verwijten. En dat wil ik nu dan niet..hoe kan ik dat voorkomen?

groovy schreef op 08-05-2005 @ 13:27 :
ja jullie hebben ook gelijk..daarom heb ik ook de vorige keer gebeld, omdat ík van dat rotgevoel afwilde..maar de vorige keer dat ik belde, had hij echt zo'n houding van 'jij belt dus je ziet in dat je fout bent'. En vervolgens kreeg ik verwijten. En dat wil ik nu dan niet..hoe kan ik dat voorkomen?

Blijf rustig en ga dus niet hem ook beschuldigen. Leg gewoon uit hoe jij het ervaren hebt en blijf dus vooral rustig.

Ik ken hem niet, hoe je het kunt voorkomen weet ik dus niet. Maar misschien kun je iig zeggen dat je er een rot gevoel aan over hebt gehouden en dat je er graag over wilt praten oid? En misschien moeten jullie beiden niet zoeken naar wie wat fout heeft gedaan, maar naar hoe jullie een volgende keer (beiden) kunnen voorkomen dat het weer fout gaat? Dat lijkt mij iig handiger?

Als hij je dingen gaat verwijten kun je altijd nog beslissen om weer op te hangen (al zou ik dat niet doen, maar goed ), maar dan heb je het iig geprobeerd.

[Methuselah]

5 Bier is, zeker bij jullie, niet zo veel.

[groovy]

Leonoor schreef op 08-05-2005 @ 13:30 :
Ik ken hem niet, hoe je het kunt voorkomen weet ik dus niet. Maar misschien kun je iig zeggen dat je er een rot gevoel aan over hebt gehouden en dat je er graag over wilt praten oid? En misschien moeten jullie beiden niet zoeken naar wie wat fout heeft gedaan, maar naar hoe jullie een volgende keer (beiden) kunnen voorkomen dat het weer fout gaat? Dat lijkt mij iig handiger?

Als hij je dingen gaat verwijten kun je altijd nog beslissen om weer op te hangen (al zou ik dat niet doen, maar goed ), maar dan heb je het iig geprobeerd.

maar als we kijken naar hoe we de het de volgende keer willen voorkomen, moeten we dan niet juist kijken naar wat fout is gegaan en wat wij dus ook fout deden?
Ik wil al helemaal geen verwijten gaan uitdelen, ik wil het alleen maar uitpraten..maar hij is meer van de verwijten maken en zeggen wat ik fout heb gedaan..vaak geef ik dan toe, omdat ik niet uren lang wil ruziemaken over 1 onderwerp, maar nu heb ik eigenlijk zoiets van 'ik ga niet constant water bij de wijn doen als hij dat nooit een keer kan doen'. Ik heb hem dat al een keer gezegd en daar was hij toch wel stil van. Maar ik weet niet hoe hij er vandaan dan weer over denkt..

En aan de ene kant ben ik ook echt zo bang om te bellen..

Voor jezelf is het idd wel handig als je weet wat er fout ging en wat er dus beter anders zou kunnen gaan. Maar het overleggen daarover kan ipv "jij deed dat niet goed" ook geformuleerd worden als "ik vind het fijn als je mij aandacht geeft, anders voel ik me buiten gesloten" oid. Dus aangeven wat jij graag zou willen (natuurlijk is het dan wel duidelijk dat het is afgeleid van iets dat nu niet gebeurde, maar goed) en ook waarom jij dat graag wilt.

Ik weet niet of jij altijd mee gaat als hij met z'n vrienden uit gaat? En ik weet ook niet hoe vaak hij met z'n vrienden uit gaat? Als het niet al te vaak is, dan kun je ook afspreken dat hij dan alleen gaat en dat jij maar soms mee gaat en hij dan ook jou aandacht geeft?

Jij maakt hem nu al verwijten: "maar hij is meer van de verwijten maken en zeggen wat ik fout heb gedaan".

Bedenk eerst voor jezelf wat je nu wilt, dat lijkt me iig handig.

[BrunetJuh]

jij bent ook bot tegen hem geweest, dan is het logisch dat hij zo terug reageerd. ik zou hem gewoon opbellen en zeggen dat het je spijt. als jullie allebei zo koppig zijn om te bellen, schiet dat ook op weinig he?

[~NwLy~]

idd, ik zou ook bellen, en "ik bel niet omdat ik vorige keer al heb gebeld" dat vind ik eigenlijk grote 'bullsh*t', excuseer mij het woord, maar als je zo gaat denken dan komt er echt niks van. Dan is het idd alleen maar om je trots...

[filia dei]

Ik zou het even laten zakken. Nu zijn jullie allebij boos en geïrriteerd of weet ik veel wat. En dan gewoon als jullie elkaar weer zien zoiets zeggen, van 't ging niet echt lekker hè? En het dan nuchter uitpraten.

[June bug]

Ik zou voortaan zulke situaties vermijden, misschien had je die avond beter thuis kunnen blijven en hem lekker met zn vrienden laten. Misschien dat je dat de volgende keer beter kan doen? En indd ruziemaken/iets uitpraten met iemand die aangeschoten is werkt gewoon niet..

Ik begrijp wel dat je hem niet wilt bellen om de reden die je noemt, dat heb ik zelf ook wel vaak, maar wat is hij je waard? Meer dan die trots neem ik aan, dus bel gewoon, leg uit dat je het vervelend vond en dat je teveel van hem houdt om om zoiets onbenulligs ruzie te maken. Daarbij, wat maakt het nou of hij je nou uit jaloezie vastpakte of omdat hij je lief vindt? Het is gewoon een keer iemand vastpakken, maak er niet zo'n big-deal van. (en dat moet hij dus ook niet doen vind ik, er een big-deal van maken) Als je hem belt, probeer hem uit te leggen hoe jij je erbij voelde en hoe jij erover denkt, ga hem ook geen verwijten maken of dingen opleggen. Praat vanuit de ik-vorm ofzo, dat werkt altijd t beste.

[groovy]

Ik ga de volgende keer zeker niet thuisblijven omdat hij uitgaat, ik vind het ook harstikke leuk om uit te gaan. Ik ben die avond ook vooral met mijn vriendin naar kroegen gegaan, juist om hem met zijn vrienden te laten.

We zijn altijd samen uitgegaan en dat was altijd heel erg leuk. Alleen deze avond ging het een keer mis.

En ik heb hem gebeld, hij zei dat hij te trots was om mij te bellen en hooguit 's avonds mij een smsje had gestuurd als ik niet had gebeld. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik ook een bepaalde trots heb, maar dat ik die graag opzij zet om iets uit te praten. Het valt me erg van hem tegen dat hij voor zijn trots kiest. We hebben daarna heel erg lang gepraat..maar toch beredeneerde hij dan wel zo van 'ik heb jou al vaker gebeld na zo'n akkefietje dus deed ik het nu niet'. Maar dat vind ik echt achterlijk, aangezien ik hem ook vaak genoeg heb gebeld en gesmst na een akkefietje.

Vandaag kreeg ik een smsje dat hij van me hield en me niet kwijt wou, maar op de 1 of andere manier was ik er niet superblij mee..vanochtend had ik nog zoiets van 'oh..gelukkig'..maar toch..

Hij haalde er ook zoveel bij in dat gesprek..mijn moeder had een feestje gehouden met wat familie, maar met die familie heb ik nooit echt een band gehad, omdat we niet bepaald hecht met elkaar zijn. Hij vond het raar dat ik ook wat langer met hem had gepraat, of dat niet stom was voor mijn familie enzo. Maar hij vond dus dat ik me dan teveel bezig hield met hem. Maar als we bijvoorbeeld familiefeestjes van zijn kant uit hebben, zit ik meer met zijn familie dan met hem zelf te praten, meestal ben ik dan degene die ergens anders gaat zitten. Maar door dat ene feestje doet hij dan net alsof ik 'zelfs bij familie-feestjes alleen maar met hem praat'. Dat doet dan wel pijn, ik snap niet waar hij het vandaan haalt dan.

Maargoed, ik ben een te grote piekeraar en dat moet ook stoppen, maar toch..in dat gesprek haalde mijn vriend echt allemaal dingen van de afgelopen maanden op die hij minder vond, niet alleen aan mij, ook situaties enzo, dan denk ik echt van..'waarom zeg je dat niet eerder, of op het moment zelf?'..pas als we echt een keer een diepgaand gesprek hebben, zoals gister, gooit hij er echt opeens van alles uit..eigenlijk is dat niet echt leuk..en hij doet dan heel erg dingen opnoemen waarvan hij vindt dat ik het beter had moeten doen, maar ik heb hem gewoon nog NOOIT horen zeggen dat hij ook een keer iets anders had moeten aanpakken of zo..nouja hij haalde er zoveel bij in dat gesprek, achteraf gezien voel ik me niet bepaald beter nu we het uitgepraat hebben, omdat hij nu weer 1001 andere dingen heeft opgenoemd die weer niet goed waren..

En het gesprek is dan ook geëindigd, alsof ik heel erg veel aan mezelf moest veranderen..en hij zei van zichzelf..(ik gebruik nu even een andere naam) 'ik ben gewoon ik, ik ben gewoon jan.'

Zovan dat er aan hem niets mankeerde..maarja..sorry voor het vage verhaal..wilde jullie in ieder geval vertellen, dat ik hem dus wel gebeld heb en dat ik blij ben dat ik jullie advies daarin ter harte heb genomen ..maar het zit me dan wel dwars, dat hij mij absoluut niet wilde bellen en hooguit een smsje wilde sturen..is dat niet een beetje..laag voor een serieuze relatie?

[Cookie]

Ik denk dat hij waarschijnlijk nog te boos was om je te bellen.
verder vind ik het goed dat je gebeld hebt maar misschien moet je nog ff een keer met m praten over die 1001 andere dingen die hij nou ineens opgenoemd heeft, waarom hij daar niet eerder mee gekomen is.
in de situatie in de kroeg hebben jullie beide schuld, kon alleen niet goed opmaken of hij jou wel begreep en of hij jou reactie kon begrijpen...
succes ermee

[Balance]

tja, maar wilde jij in eerste instantie ook niet gewoon je mond houden en tot volgende week wachten als je hem weer zou zien? Hij blijkbaar ook: jullie zijn even koppig. Gelukkig kon jij dit keer die koppigheid opzij zetten.

En het is wel vervelend dat hij al die dingen niet direct zegt als hij d'r mee zit, maar misschien is het ook maar goed dat je dat alles nu gehoord hebt: het zou niet best zijn als jij het allemaal nooit hoorde, terwijl hij zich misschien aan die dingetjes ergert.
Ik zou er als ik jou was eens goed over na denken en bedenken wat jij van die dingen vindt.

[groovy]

ik denk aan 1 stuk door..

Tsjah, ik weet het niet, hij lijkt soms zo perfect en ik zo imperfect..en dan weet ik het niet meer...kom ook niet echt uit mijn gedachten..normaal ben ik nooit zo in de war, maar ja ik ben wel erg gestress en heb toch wel druk op me staan, misschien zie ik de dingen nu niet in het juiste perspectief..

Ja cookie ik heb hem een paar keer uitgelegd hoe ik de dingen zag, en dan zei hij wel dat hij het begreep, maar daarna zei hij opeens 'ik begrijp het nog steeds niet'.

Ja we hebben beiden schuld hieraan, ik vind tenminste van wel, ik heb te overdreven gedaan en hij was 'opeens' weer beter. Maar als ik hem dat uitleg, snapt hij het, en daarna zegt hij opeens 'ik zie niet wat ik verkeerd heb gedaan, ik was gewoon ik'.

Dusja..of het nou zin heeft..

[Shitonya]

tsja, lag toch echt aan jou denk ik. Aandachtsgeile slet

[Mark Almighty]

Methuselah schreef op 08-05-2005 @ 13:34 :
5 Bier is, zeker bij jullie, niet zo veel.

Mijn ex begon ook al te zeiken als ik 2 glaasjes op had. Vreselijk irritant is dat...

[groovy]

1. ik ben geen slet
2. ik zeik niet als hij 2 glaasjes opheeft
3. alleen serieuze reacties graag

[Mark Almighty]

groovy schreef op 09-05-2005 @ 18:41 :
1. ik ben geen slet
2. ik zeik niet als hij 2 glaasjes opheeft
3. alleen serieuze reacties graag

[SimplyABoy19]

Shitonya schreef op 09-05-2005 @ 17:44 :
tsja, lag toch echt aan jou denk ik. Aandachtsgeile slet

Doe normaal

[Cookie]

Mark Almighty schreef op 09-05-2005 @ 18:32 :
Mijn ex begon ook al te zeiken als ik 2 glaasjes op had. Vreselijk irritant is dat...

is dat vertaald in het vrouws niet gewoon bezorgd?

[groovy]

HA, cookie16 begrijpt me tenminste

SimplyABoy18 thx..

[little nemo]

cookie16 schreef op 09-05-2005 @ 19:21 :
is dat vertaald in het vrouws niet gewoon bezorgd?

vertaald in het vrouws van de meisjes met wie ik omga is dat gewoon idioot aanstellerig

edit: ik heb t verhaalte nu gelezen en ik vind je echt enorm overdreven reageren, je bent zn moeder niet

[Alistar]

Het is al een goed teken dat je niet alle schuld bij hem neerlegt, maar iig weet wat je zelf fout hebt gedaan en dat ook toegeeft.
Moeilijk als hij je vervolgens vanalles gaat verwijten. Probeer desondanks toch rustig te blijven, zeg gewoon wat je ervan vindt, op een rustige manier. Of het helpt weet ik niet, maar dan kan hij je iig geen onredelijkheid verwijten enzo.

En je moet je denk ik eens afvragen: ben ik echt helemaal gelukkig in deze relatie?
Want ik heb de indruk dat je dit topic opende om advies te vragen over 1 probleem, maar dat er nu ineens meerdere dingen naar boven komen waar je mee zit.

Wat me vooral opvalt is dat jij er toch wel een soort minderwaardig gevoel aan overhoudt, en dat lijkt me niet goed.

Jij hebt nu (of eigenlijk al langer heb ik het idee) het gevoel dat hij vindt dat er vanalles aan jou mankeert en voor het grootste deel ben je het zelf met hem eens. Maar jij vindt hém wel perfect en dat vindt hij zelf blijkbaar ook.. Beetje raar is dat..
Die jongen is heus net zo perfect/imperfect als jij hoor, onthoud dat!

En het is inderdaad heel rot om ineens allerlei verwijten te horen te krijgen, maar aan de andere kant is het goed dat hij alles waarmee hij zat heeft verteld. Dat zou hij voortaan inderdaad beter op het moment zelf kunnen zeggen.. maarja.
En jij moet ook gewoon blijven zeggen waar je mee zit, hoor. Laat je nooit wijsmaken dat alles alleen aan jou ligt.

Ook begrijp ik goed dat het heel vervelend is om te horen te krijgen dat je teveel met hem zou praten en te weinig met anderen om je heen. Het voelt natuurlijk rot omdat je denkt dat hij het juist fijn vindt als je met hem praat, niet dat hij zich eraan ergert. Ook is het raar als je zelf juist het gevoel had dat je op de meeste gelegenheden wél met anderen praatte.
Misschien kun je daar nog eens met hem over praten, vertel hem dat het je pijn deed dat hij zoiets zei en leg uit dat je het er niet mee eens bent.

[Mark Almighty]

cookie16 schreef op 09-05-2005 @ 19:21 :
is dat vertaald in het vrouws niet gewoon bezorgd?

Want na 2 glaasjes bier ga je out ofzo?

[SimplyABoy19]

Mark Almighty schreef op 09-05-2005 @ 21:53 :
Want na 2 glaasjes bier ga je out ofzo?

Ja stoere bink, jij kan er uiteraard veel en veel meer op

little nemo schreef op 09-05-2005 @ 19:53 :
vertaald in het vrouws van de meisjes met wie ik omga is dat gewoon idioot aanstellerig

edit: ik heb t verhaalte nu gelezen en ik vind je echt enorm overdreven reageren, je bent zn moeder niet

Danku.
En daarbij: waar maak je je druk om? Als een woordenwisseling tussen beiden waarvan 1 aangeschoten dus niet helemaal 100% serieus te nemen jullie relatie al niet kan overleven.. :\

little nemo schreef op 09-05-2005 @ 19:53 :
edit: ik heb t verhaalte nu gelezen en ik vind je echt enorm overdreven reageren, je bent zn moeder niet

Daar ben ik het wel mee eens, zeker wat betreft het bier dat hij drinkt enzo. Als je het niet fijn vindt dat hij bier drinkt, moet je er wat van zeggen, maar niet als hij al bezig is met zuipen, en zeker niet waar zijn vrienden bij zijn, denk ik.
Verder: als je het niet fijn vindt dat hij te weinig aandacht aan je besteedt, kan ik dat wel begrijpen, maar nogmaals, praat erover, niet in een lawaaiierige bar of discotheek, maar als jullie samen bij iemand thuis zijn ofzo.

En algemeen: ik denk dat hij jouw gedrag voornamelijk ziet als 'zeuren.' Dat betekent niet dat je alles van hem maar moet accepteren en geen kritiek meer mag geven, maar ga eens na bij jezelf, kan het misschien ook wat minder worden?

[Smobbo]

SimplyABoy18 schreef op 09-05-2005 @ 23:46 :
Ja stoere bink, jij kan er uiteraard veel en veel meer op

We hebben het hier over 2 biertjes he...Ik neem dus aan dat ie wel wat meer kan hebben.

Anyhow,

Je bent met het zuipgedrag imho wat te bezorgd, hij overleefd het wel.
Verder is dit echt een ruzie die meer en meer over niets gaat, komend familie feestje ga jij gewoon gezellig met opa en oma kletsen, dan heeft hij ook door dat het juist aardig van je is om voornamelijk met hem te kletsen, aangezien hij hun iets minder kent.
Hij draait wel bij neem ik aan...

[IRKill]

Balance schreef op 08-05-2005 @ 12:58 :
Wat betreft het geheel: heb jij geen eigen vrienden? Het klinkt nu alsof je volledig afhankelijk van je vriend bent en in paniek bent zodra je even geen aandacht krijgt. Ga wat aan je eigen vriendenkring doen! En als je die wel hebt, maar ze waren nu niet aanwezig, begrijp dan dat als jouw vriend(inn)en er zijn jij toch ook aandacht aan hen besteedt naast je vriend.

Wat het betreft het elkaar vastpakken: ik vind het redelijk sociaal van je vriend dat ie niet constant met jou zat te kleffen en dat ie ook gewoon aandacht aan z'n vrienden besteedde.

Wat betreft het hoofdpijn/drinken gebeuren: dat lijkt me zijn probleem. Als hij idd geen hoofdpijn had dan kon ie best drinken als ie daar zin in had. Je mag hem er best op wijzen zoals je dat deed, maar als hij vervolgens er voor kiest om toch door te gaan is het zijn pakkie an.

Wat betreft wat je nu moet doen: gewoon bellen en het goed maken. jullie relatie kan één zo'n ruzie vast wel overleven.

[Chloe Siere]

Hoe lang hebben jullie wat met elkaar?

En mijn vriend is precies zo: als we een keer een goed gesprek hebben over een ruzie komen er tig dingen naar boven die hem ook niet bevielen in het "verleden". Dan komt echt alles in 1 keer op je af en vraag je je af of je nog wel íets goed hebt gedaan. Ook is hij er slecht in om zijn eigen fouten toe te geven. Vaak komt het erop neer dat ik de volgende keer dingen anders moet doen, en hij hoeft niets te verbeteren. Zwaar irritant... Maar ik leer ermee om te gaan. Ik kan dingen beter relativeren nu en hem ook op zijn fouten te wijzen, maar ook duidelijk de mijne. En ik heb er een handje van om heel emotioneel te reageren op iets waardoor het meestal veel te overdreven is. Ik denk dat jij dat ook hebt. Je voelt je gewoon zo op dat moment, maar achteraf bekeken stelde het gewoon niets voor.

[Cookie]

little nemo schreef op 09-05-2005 @ 19:53 :
vertaald in het vrouws van de meisjes met wie ik omga is dat gewoon idioot aanstellerig

edit: ik heb t verhaalte nu gelezen en ik vind je echt enorm overdreven reageren, je bent zn moeder niet

maar wel zn vriendin

[Cookie]

Chloe Siere schreef op 10-05-2005 @ 15:37 :
Hoe lang hebben jullie wat met elkaar?

En mijn vriend is precies zo: als we een keer een goed gesprek hebben over een ruzie komen er tig dingen naar boven die hem ook niet bevielen in het "verleden". Dan komt echt alles in 1 keer op je af en vraag je je af of je nog wel íets goed hebt gedaan. Ook is hij er slecht in om zijn eigen fouten toe te geven. Vaak komt het erop neer dat ik de volgende keer dingen anders moet doen, en hij hoeft niets te verbeteren. Zwaar irritant... Maar ik leer ermee om te gaan. Ik kan dingen beter relativeren nu en hem ook op zijn fouten te wijzen, maar ook duidelijk de mijne. En ik heb er een handje van om heel emotioneel te reageren op iets waardoor het meestal veel te overdreven is. Ik denk dat jij dat ook hebt. Je voelt je gewoon zo op dat moment, maar achteraf bekeken stelde het gewoon niets voor.

idd
(Chloe Siere: mee leren om te gaan? word eens kwaad op die jongen hij is ook niet perfect en dat weet ie zelf ook wel)

Groovy:
over dat emotioneel reageren, dat he bik ook wel eens, het helpt heel erg om VOORDAT je gaat reageren eens ff te kijken voor jezelf hoe erg het nou eigenlijk is. of het de moeite wel is om hier kwaad om te worden.

[groovy]

Hey allemaal, bedankt voor de reacties!

Chloe Siere en Cookie16, jullie hebben helemaal gelijk, ik heb ook te emotioneel gereageerd..ik ga nu inderdaad echt eens van te voren bekijken hoe erg het nu eigenlijk is.. ..en ik heb besloten me echt minder te gaan aanstellen en niet overal een probleem van te maken..ik denk dat dat ook voor mij behoorlijk rustiger wordt dan!

Chloe Siere, ik heb inderdaad precies hetzelfde als jou..hij is er ook heel goed in om te zeggen wat ik heb gedaan, maar niet in wat hij ook wel eens fout kan doen..maar dit heb ik hem wel gezegd, nu geeft hij ook uit zichzelf al een beetje toe dat hij ook wel eens wat verkeerds doet, dat vind ik echt heel fijn!

Alicia Silverstone, je hebt ook helemaal gelijk, ik heb sowieso een minderwaardigheidsgevoel over mezelf, daar ben ik nu ook mee bezig om er van af te komen..maar het ging eigenlijk ook heel erg goed met me, maar deze week had ik echt een terugvalletje..
Ik kreeg hele negatieve gedachten en ging me vanalles afvragen en inderdaad alle schuld naar mezelf toe schuiven..ik zie nu ook in dat ik die zaterdagavond te overdreven heb gereageerd, maar ik zie nu in dat dit komt door mijn gevoel over mezelf. Ik betrek bepaalde dingen dan op mezelf, en dat moet ik afleren..

Ik snap ook niet waarom ik nu opeens zo onzeker was over mezelf, ik had het na een jaar eindelijk best wel afgeleerd..

Ik heb hem dat ook gezegd van die familiegelegenheden, dat dat heus niet bij alle gelegenheden zo is, dat moest hij dan ook toegeven..

En ja, de volgende keer ga ik gezellig met andere mensen praten haha, maar weetje dat heb ik al vaker gedaan en dan kijkt ie me soms wel glimlachend maar een beetje zielig aan haha, dus daarna kom ik altijd weer bij hem zitten, omdat we toch samen op een feestje komen..dus ik denk dat hij ook niet altijd weet wat ie nou wilt..

En weetje, onze relatie had geen problemen met deze ruzie, maar de laatste tijd hadden we vaker akkefietjes, en dit was de druppel voor ons beiden..maar..ik denk dat het ook voornamelijk komt door mijn faalangst ed, dit gaat door in de relatie..ik ga er dan ook weer hard aan werken om mijn negatieve gedachten niet door te laten werken in onze relatie, want dat komt het zeker niet ten goede. Ik neem dingen van hem dan persoonlijk en negatief op, terwijl ik later heel goed kan inzien dat het zo helemaal niet hoeft te zijn..

Dus ik denk dat dat een beetje de oorzaak is van alles..

weer excuus voor het vage verhaal, wilde graag de mensen die serieus hierop gereageerd hebben, vertellen waarom ik denk dat het mis is gegaan..

Ik ga trouwens nu ruim een half jaar met hem..

objectief gezien vind ik dat jij zeurt want je vriend hoeft inderdaad geen verantwoording aan jou af te leggen over wat hij drinkt. daarnaast zou ik vooral niet met mijn vriend en zijn vrienden uitgaan als ik er niet tegen zou kunnen dat hij veel met zijn vrienden staat te praten en mij negeert, want dat is dan alleen maar frustrerend. en je vriend vind ik een sukkel.


[edit: - wat zijn gedrag op de betreffende avond betreft dan, verder weet ik het natuurlijk niet, haha]

[Snuitermans]

MargotTenenbaum schreef op 10-05-2005 @ 19:11 :
objectief gezien vind ik dat jij zeurt want je vriend hoeft inderdaad geen verantwoording aan jou af te leggen over wat hij drinkt. daarnaast zou ik vooral niet met mijn vriend en zijn vrienden uitgaan als ik er niet tegen zou kunnen dat hij veel met zijn vrienden staat te praten en mij negeert, want dat is dan alleen maar frustrerend. en je vriend vind ik een sukkel.

Een zeur en een sukkel, dat lijkt me prima samen gaan.

[Chloe Siere]

cookie16 schreef op 10-05-2005 @ 17:11 :
(Chloe Siere: mee leren om te gaan? word eens kwaad op die jongen hij is ook niet perfect en dat weet ie zelf ook wel)

Ik bedoel meer in de richting van hoe ik op hem moet reageren zodat hij ook over zijn eigen fouten begint en we het ook daarover hebben zeg maar Zonder dat ik direct uit mn sloffen schiet omdat hij het alleen over mij heeft. Het is heel erg zijn karakter. Ik pik het niet, maar probeer er wel minder ruzie over te maken.

Dus wat is het probleem?

[Shyra]

Doe gewoon gezellig en praat mee met zijn vrienden.
Ik zou me ook irriteren als mijn vriend omkwam in het zelfmedelijden als ik met een paar vriendinnen uitging die ik al lang niet meer had gezien.