hij: haha, dat is juist het grappige er van (vrees ik). op sommige momenten maak je me bijzonder blij, en op sommige momenten voel ik me gewoon wat minder als ik met je gechat hebt. maar het doet me niets eigenlijk. of té weinig
ik: waarom?
hij: waarom? ja, dat is een goede vraag. misschien omdat het me in de meeste gevallen koud laat. en ik kan ook niet van jou verwachten dat je interesse toont in me, natuurlijk zou ik dat (stiekum) wel willen.
ik probeer ook te geloven dat je het niet slecht bedoeld.
ach geweldig, 'k voel me nooit echt geweldig, daar zou een hoop meer bij moeten komen kijken. ik voel me gewoon 'ok' zoals altijd, niets meer en niets minder.
ik: kortom: ik doe je niks of ik maak je depri.
hij: natuurlijk doe je me wel wat. meer dan je denkt misschien. je betekent meer voor me dan ik voor jou.
écht depri maak je me niet, je laat me me eigen weleens wat minder voelen dan 'ok' ja.
Ik stelde voor om afstand te nemen (niemeer met elkaar te chatten in dit geval), omdat dezelfde jongen me al een keer eerder hier opt forum had verweten dat ik te weinig belangstelling toon en dit gesprek ook helemaal weer de verkeerde kant op ging...

In de rest van het gesprekje regende het verborgen verwijten.
Wat zouden jullie doen in zo'n situatie en hoe zouden jullie dit probleem oplossen?