alleen met mn mammie..

kweet niet of dit het goeie forum is, maar ik moet toch even mn verhaal kwijt...

Afgelopen weekend kreeg ik tijdens het avondeten te horen dat het niet goed ging tussen mn ouders, totaal onverwacht voor mij. Ze vonden hun relatie eigenlijk helemaal niet goed meer. Ze werkten teveel enzo en ze studeren nog.. niks mis mee zou je zeggen.. en nu dan opeens heeft mijn (stief)vader tijd nodig om na te denken over hoe het nu verder moet.. Gisteravond heeft ie zn spullen gepakt en is weggegaan.. Mijn moeder vraagt steeds aan mij of het wel weer goedkomt.. Ik hoop het ook echt, maar ik durf niks te zeggen.. De komende weken ben ik dus alleen met mn moeder... kweet niet of ik alle druk wel kan hebben nu.. Ben emotioneel een beetje instabiel, kheb veel te doen voor school.. volgende week examens, moet nu ook groot deel huishouden (erbij) gaan runnen.. damn hoe moet dat nou?

tnx for reading..

[leucomelas]

waarom vraagt je ma aan jou of alles weer goed komt? zij is degene die een onstabiele relatie heeft, die er meer vanaf weet als jij, die samengeleeft heeft met je stiefvader... als het mijn moeder was zou ik toch eens praten met haar, uitleggen dat jij het helemaal niet weet, dat je het druk hebt en dat je je ook niet zo goed voelt.
en over de huishoudelijke taken, idd, bespreek dit ook, je hebt school, dat is natuurlijk hartstikke belangrijk.
en als ze weer zoiets vraagt, gewoon niet antwoorden

[Moonlight fairy]

Ik vind idd ook dat je moeder teveel druk op jou legt als kind...
Jij kan toch niet weten of het goedkomt? De rollen moeten iet opeens omgedraaid worden. Als jij als kind een break had in je relatie, tuurlijk logisch dat je naar je moeder zou gaan en vragen of het goedkomt, want dat is je moeder... Maar nu lijkt het net of je moeder jou een beetje als moeder ziet.
Ik zou echt tegen haar zeggen dat je dat niet aankan, jij bent nog steeds het kind in huis...

[tweeophetgras]

al kan ik het wel begrijpen dat je moeder ontzettend onzeker is.
als ze zoiets aan jou vraagt als "je denkt toch wel dat 't goed komt he?" is dat meer dat ze het aan zichzelf vraagt dan aan jou.
probeer zelf je grenzen te stellen en aan te geven aan je moeder. zeg waar je mee zit en dat je wil dat ze open is tegen jou pas dan kan jij dat tegen haar zijn.

[Nona]

Naar L&R.

misschien legt ze ook wel veel druk op me.. maar mn moeder is ook niet het soort persoon wat nooit wat doet.. ze is toch wel 11/12 uur per dag weg voor haar werk enzo..

[saartje 88]

misschien kan je dit met je mentor bespreken? en ik zou ook tegen je moeder zeggen dat je geen tijd hebt voor het huishouden i.v.m. school.
sterkte *knuft*

[Dobomobo]

saartje 88 schreef op 14-12-2004 @ 21:35 :
misschien kan je dit met je mentor bespreken? en ik zou ook tegen je moeder zeggen dat je geen tijd hebt voor het huishouden i.v.m. school.
sterkte *knuft*

idem...

Ik geloof graag dat het een klap voor je is, en dat je nu in een rot situatie zit.

Hetzelfde geld voor je moeder, en daarom legt ze mss onbewust een bepaalde druk op je. Voor haar is het natuurlijk ook wel erg zwaar allemaal, al moet ze wel inzien dat het niet alleen maar voor haar zwaar is.
Blijft het zo doorgaan, dan kan je het er mss een keertje rustig met haar over hebben ofzo. En haar vertellen dat jij ook hoop dat het weer goed komt, maar dat ook allemaal niet weet, blablabla.

Deed je vader zoveel in het huishouden dan? Ik denk dat het niet echt veel verschil maakt hoor. Je kan je moeder toch wel een beetje helpen, keertje stofzuigen, keertje opruimen, keertje koken. Dat moet toch wel te doen zijn?! Natuurlijk i het wel zo fijn als je moeder ook gewoon het huishouden blijft verzorgen, zoals dat mss al ging.

Sterkte ermee

[Iduna]

Het zal voor jullie (je moeder, vader en jij) allemaal moeilijk zijn.

Hoe is jouw contact met je (stief)vader? Kun je hem meer duidelijkheid vragen? En je moet kunnen aangeven in hoeverre je mee kunt helpen thuis. Je moeder heeft wel een drukke baan, maar school kan ook heel druk zijn.
Het moet niet zo zijn dat jij moet 'opdraaien' voor de problemen die er tussen je ouders zijn. Praat er zoveel mogelijk over met je ouders vrienden, mentor of zo.

[koekiemonstertje]

Volgens mij moet je je er zo min mogelijk mee bemoeien. Wees maar wat liever voor je moeder maar hun relatie is eigenlijk jou zaak niet....


succes ermee, zal raar zijn....

[Doodle!]

't is iets tussen je ouders, niets waar jij je in principe zorgen om zou moeten maken want je hebt andere dingen aan je hoofd, natuurlijk véééééél makkelijker zo geschreven dan gedaan, maar toch. sterkte