Kleurentherapie voor struisvogels; een kritische vacht
Pretentieus exclameer ik kakofonische chaos
als mystieke gevoelens van vooral duisternis
en donker duistere stilte mij bekruipen;
Aanschouw mij!
Hoor, het afschuwelijke krijsen als ik reeds
de diepte van mijn eigen ziel nader
oh, en wenen, dat natuurlijk ook
dans mee met mijn immer traurig schreien.
Kleurig schilder ik bont en blauw
ik meng de hele troep
want liefste ik houd van jou
maar toon mij de boom achter welke
G’uw manenschijn hebt verborgen!
Geel bloed en rode gal
- hoe kan het anders-
roze cd’s en marinegroene liefde
paars papier met oranje letters
Mijn wereldverlichtende mantel heeft ganzenveren en eeuwig zwart
Dit is de oude vorm, ik heb er wat veranderingen in aangebracht.
EDIT: voor de mensen die er wat in denken te zien: misschien.... maar houd er maar rekening mee dat het onzin is